วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 80

หมอประสาอะไรเนี่ย? ทำไมในสมองถึงมีความคิดยุงเหยิงมากมายแบบนั้น?

ถ้ารู้แบบนี้น่าจะเรียกหมอประจำตระกูลฉู่ ไม่ควรเรียกแค่เพราะอยู่ใกล้ หมอที่หาได้จากโรงพยาบาลละแวกนี้กลับเป็นหมอที่ไว้ใจไม่ได้

“คุณกล้าดียังไงมาพูดแบบนี้ครับ ระวังคำพูดหน่อย...”

ก่อนที่เว่ยเหอจะเตือนจบ ฉู่หลินเฉินก็ออกมาจากห้องน้ำ

ชายหนุ่มสีหน้าไร้ความรู้สึก มองด้วยสายตาเย็นชาเชิงไม่พอใจเล็กน้อย “ทำไมคุณถึงยังอยู่ที่นี่”

คุณหมอยิ้มอย่างเศร้า ๆ และก่อนจะจากไป เขาไม่ลืมโฆษณาโรงพยาบาลของเขาว่า "คุณชายฉู่ครับ โรงพยาบาลของเราดีมาก ยินดีต้อนรับทุกเมื่อ"

“หุบปาก!” เว่ยเหอจ้องเขาอย่างรวดเร็ว พร้อมผลักเขาออกไป แล้วปิดประตูด้วยความรุนแรง

เขาหันไปเจอกับสายตาของฉู่หลินเฉินที่กำลังจ้องมองอยู่

เว่ยเหอปากกระตุกและพูดอย่างรวดเร็ว “เขาพูดเรื่องไร้สาระ ไม่ต้องกังวลนะครับคุณชายฉู่ ผมเตือนเขาแล้วว่าไม่อนุญาตให้พูดเรื่องนี้กับคนภายนอก”

ฉู่หลินเฉินขมวดคิ้ว แต่ไม่ได้ซักไซ้ต่อ เพียงแค่หันไปมองฉินซูบนเตียงของโรงพยาบาล

“คุณชายฉู่ครับ เราจะทำยังไงกันดี” เว่ยเหอยังมองตามไปด้วย

เขาพูดเรียบ ๆ "พาเธอกลับไปก่อน"

ณ ร้านกาแฟชั้นล่าง

หวังอี้หลินดูเวลาอีกครั้ง นานมากแล้วที่หลินเมิ่งฟานไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ

ถ้าเป็นไปตามแผน ตอนนี้จะต้องมีข่าวออกมาแล้ว

“อี้หลิน ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันกลับบริษัทนะ” ฉู่หยุนซีลุกขึ้นและพูด

หวังอี้หลินพยักหน้า เมื่อเห็นเธอไปแล้ว เธอก็ไม่สามารถนั่งนิ่งได้อีกต่อไป เธอโทรหาหลินเมิ่งฟาน

“อะไรนะ? หนีไปได้? ฉันจับตาดูเธอดื่มเครื่องดื่มแก้วนั้นจนหมดแก้ว ยาแรงขนาดนั้นยังจะหนีไปได้อีกเหรอ?”