วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 79

ฉินซูตัวเปียกไปด้วยเหงื่อและเดินโซเซลุกออกจากเตียง

ประตูถูกเปิดออก

ฉู่หลินเฉินที่ถูกโทรตามมาทันทีที่เขาลงจากเครื่องบิน เห็นสถานการณ์ที่เกิดขึ้น สีหน้าของเขาตกใจ เขาเข้าใจได้อย่างรวดเร็วว่าทำไมคุณอารองจึงเรียกเขามา

ฉู่หลินเฉินมีสีหน้าเคร่งขรึม เขาพูดขึ้นด้วยเสียงเย็น "ไปตามหมอมา!”

เว่ยเหอไม่กล้าลังเลและไปทันที

ตอนนี้ประตูถูกปิดและเหลือเพียงเขาสองคนภายในห้อง

ฉู่หลินเฉินเดินไปหาฉินซูเพื่อดูอาการของเธอ

เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าที่ใกล้เข้ามา ฉินซูก็เงยหน้าขึ้น สีหน้าที่สับสนของเธอดูงุนงงเล็กน้อย ร่างตรงสูงโปร่งของเขาสะท้อนอยู่ในดวงตาของเธอ

เธอขยับริมฝีปาก เสียงเบาเกือบจะพึมพำ “ฉู่หลินเฉิน?”

เขาหยุดก้าวเท้า มองไปยังผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าเขา สีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นซับซ้อน

เห็นผมของเธอหลุดลุ่ย มองเขาด้วยดวงตาที่ไร้เดียงสาปนสับสน

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นเธอเป็นแบบนี้

สติของเขากำลังจะขาดกระเจิง

ฉินซูรีบตรงเข้ามาหาเขา เกาะเขาเอาไว้เหมือนหมีโคอาล่า

"ตัวคุณเย็นดีจัง สบายจังเลย..."

ฉู่หลินเฉินตัวแข็งทื่อ เขาขมวดคิ้วแน่น

เขาเคยโดนยาประเภทนี้ และรู้ว่ามันมีฤทธิ์ร้ายแรงขนาดไหน

อาการที่เธอเป็นทั้งหมดตอนนี้ เพราะว่าฤทธิ์ของยานั่น

เขานึกถึงหวังอี้หลิน จึงได้ทำหน้าเคร่งขรึมและผลักเธอออกไป