วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 9

สิ่งที่ตอบเธอคือสายตาที่ลึกลับไม่มีที่สิ้นสุดของฉู่หลินเฉิน และคำพูดที่ไม่สามารถจะขัดขืนได้ “ตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป ที่อยู่อาศัยและการเดินทางของเธอ ฉันเป็นคนตัดสินใจ”

ฉินซูนิ่งเงียบ คิดไปถึงนักข่าวเมื่อกี้

ในช่วงเวลาที่เธอต้องแสดงละครเป็นคุณหนูของตระกูลฉู่ ก็จะไม่สามารถหลีกเลี่ยงการโดนนักข่าว “จับตามอง” ได้

เธอไม่ใช่ฉินซู เด็กผู้หญิงที่เป็นนักเรียนแพทย์ธรรมดาทั่วไปเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว จะกลับไปเรียนต่อที่มหาลัยก็ไม่สามารถทำได้

แต่ฉินซูก็ยังคงพยายามต่อสู้เพื่อสิทธิของตัวเอง

“แบบนั้นก็อาจจะรบกวนคุณไปหน่อย ฉันอยู่ที่บ้านก็ได้ แค่ไม่ออกไปข้างนอกตามอำเภอใจ… ถ้าคุณมีอะไรที่ต้องการความร่วมมือจากฉัน ฉันพร้อมช่วยตลอดเวลาเลย”

ฉินซูพูดอย่างตรงไปตรงมา สายตามองไปที่ด้านข้างของเขา

คิ้วขมวดเข้ม จมูกโด่งได้รูป ริมฝีปากบางเม้มสนิท… โครงหน้าที่สมบูรณ์แบบไร้ที่ติ

ฉินซูไม่ได้เป็นคนที่ยึดติดกับรูปร่างหน้าตา แต่ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ ผู้ชายคนนี้หล่อแบบ 360 องศา ไม่มีที่ติเลยจริง ๆ

อยู่ ๆ ฉู่หลินเฉินหันศีรษะมา ฉินซูรีบหยุดความคิดของเธอลงไปในวินาทีนั้น และมองเขาอย่างนิ่งเฉย

“ไม่ได้” เขาปฏิเสธอย่างเย็นชา

“การแต่งงานของเราเพิ่งจะเริ่ม สังคมภายนอกกำลังอยากรู้อยากเห็นเรื่องของเธอมากที่สุด ถ้าเธอกลับไป นักข่าวจะรายงานข่าวยังไง หลังจากแต่งก็แยกกันอยู่? นี่คงกลายเป็นข่าวใหญ่...”

ในใจฉินซูรู้สึกถึงลางไม่ดี “งั้น… คุณคิดที่จะให้ฉันอยู่ที่ไหน?”

ฉู่หลินเฉินหรี่ตาลง เขาพูดออกมาสองคำด้วยเสียงแผ่วเบา “บ้านฉัน”

น้ำเสียงที่ไม่ใส่ใจ กลับเหมือนเสียงฟ้าร้องระเบิดอยู่กลางใจของฉินซู ทำให้เกิดคลื่นกระเพื่อมขึ้นมาทันที

“บ้านนาย?!”

เธอเน้นเสียงเพื่อย้ำถาม

นั่นหมายความว่า เธอต้องอยู่ด้วยกันกับเขา?

ไม่เพียงแต่เธอ แต่รวมถึงเว่ยเหอที่กำลังขับรถก็ตกใจกับคำพูดของคุณชายฉู่

เดิมทีคิดว่าคุณชายฉู่จะจัดการที่อยู่อย่างลับ ๆ ให้แก่ฉินซู ใครจะรู้คิดว่าเขาจะพาเธอกลับไป?

คุณชายฉู่ย้ายออกมาจากคฤหาสน์ตระกูลฉู่ตั้งแต่หลายปีก่อน เขามีบ้านพักตากอากาศอีกหลังอยู่ด้านนอก

เพราะไม่ชอบให้ใครมารบกวน ในบ้านเขาจึงไม่มีแม้แต่คนใช้ มีเพียงคนงานรายชั่วโมงที่มาทำความสะอาดตามเวลาที่กำหนดไว้

เว่ยเหอ ในฐานะผู้ช่วยส่วนตัวของคุณชายฉู่ สามารถเข้าไปได้ก็ต่อเมื่อมีงานเร่งด่วนที่ต้องจัดการ

ตอนนี้ คาดไม่ถึงว่าคุณชายฉู่ต้องการจะอยู่ด้วยกันกับผู้หญิงคนนี้...

ฉินซูจ้องไปยังชายหนุ่มด้านหน้าที่แสนจะเย็นชาแต่กลับมีเสน่ห์ดึงดูดผู้คน เธอแอบสูดลมหายใจเพื่อเรียกสติตัวเองให้กลับมาสงบนิ่ง

เธอรู้จักนิสัยของผู้ชายคนนี้บ้างแล้ว เป็นประเภทบ้าอำนาจ ไม่ยอมแพ้

เธอถือโอกาสพูดออกไป “อยู่ด้วยกันก็ไม่เป็นไร แต่ฉันหวังว่าจะสามารถแยกห้องนอนได้”

ฉู่หลินเฉินหรี่ตาที่เย็นชาลงเล็กน้อย มองดูนัยน์ตาเธอที่พร้อมต่อสู้ ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกขบขัน

“ดูเหมือนว่าเธอจะมั่นใจในตัวเองมาก คิดว่าฉันจะกินเธอลงไปเหรอ?”

พูดแล้วก็เหลือบมองฉินซู

ฉินซูรับรู้ถึงการยั่วเย้าและเหน็บแนมของเขา

“หวังว่าคุณชายฉู่จะทำตามที่พูด!”

เธอเพียงหันหน้ากลับ และไม่พูดกับเขาอีก

รถแล่นไปทางทิศตะวันออก

ไห่เฉิงเป็นเมืองชายฝั่งทะเลตะวันออก

รถจอดอย่างปลอดภัย

“คุณชายฉู่ ถึงแล้วครับ” เว่ยเหอกล่าว

ฉินซูมองดูบ้านพักตากอากาศที่อยู่ด้านนอกหน้าต่างรถ อดไม่ได้ที่จะตกตะลึง

ในเวลานี้ นิ้วเรียวยาวคีบการ์ดสีดำปนสีทองยื่นออกมาด้านหน้าเธอ

“นี่การ์ดประตู ลงรถ”

เสียงต่ำดังออกมาจากข้างกาย