วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 94

คิดไม่ถึงว่าฉินซูก็ลุกขึ้นยืนเช่นกัน

เขามองไปที่เธอด้วยความไม่เข้าใจ ฉินซูยังคงรักษารอยยิ้มที่สง่างามไว้บนใบหน้า และควงแขนของเขาไว้

ดูเหมือนว่าเธอต้องการขึ้นไปบนเวทีกับเขา

ต่อหน้านักข่าวมากมายมันคงไม่ดี ถ้าหากฉู่หลินเฉินจะแสดงอาการอะไรออกมา โดยเฉพาะตอนที่เธอคิดจะเป็นจุดสนใจอยู่ข้าง ๆ ตนเอง

เขาส่งสายตาเป็นการเตือนไปให้เธอ จากนั้นฉู่หลินเฉินกับเธอก็ขึ้นเวทีไปด้วยกัน

ฉินซูควงแขนของเขาและเดินไปเคียงข้างกัน ทั้งสองมีความสูงที่แตกต่างกันอย่างชัดเจน หน้าตาและนิสัยก็ไม่ธรรมดา ดูเหมือนคู่รักที่สวรรค์บรรจงสร้างขึ้น!

นักข่าวกดรัวชัตเตอร์อย่างบ้าคลั่ง แต่สีหน้าของฉู่หยุนซีและหวังอี้หลินที่อยู่บนเวทีกลับไม่ค่อยดีเท่าไร

ฉินซูกล้ามากทั้ง ๆ ที่ไม่ได้เชิญแต่เธอยังมาเพื่อเกาะกระแสถึงที่นี่อีก!

นังเจ้าเล่ห์!

ฉู่หยุนซีด่าในใจ แต่ในตอนที่เดินไปถึงด้านหน้าของทั้งคู่ กลับทักทายขึ้นอย่างยิ้มแย้ม “พี่เฉิน พี่สะใภ้”

ถึงยังไงนักข่าวมากมายก็อยู่ที่นี่

“หวังว่าซิงโหยวจะสามารถช่วยทำให้ความฝันของนักแสดงทั้งสามท่านนี้เป็นจริงได้ และก็ยินดีต้อนรับผู้ที่มีความฝันเป็นดารานักแสดงเข้าร่วมกับซิงโหยว!”

ฉู่หลินเฉินพูดสองสามประโยคพอเป็นพิธีและเตรียมตัวจะลงจากเวที

เหล่านักข่าวต่างก็รู้ว่าคุณชายฉู่ท่านนี้ไม่ชอบการถูกสัมภาษณ์ จึงหันสายตาไปยังหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขา

“คุณนายฉู่มีอะไรจะพูดกับนักแสดงทั้งสามท่านหรือไม่?”

ฉู่หลินเฉินหยุดฝีเท้า เหลือบมองฉินซูและตอบปฏิเสธ “เธอไม่…”

ทันทีที่เขาพูด ฉินซูก็หยิบไมค์จากในมือเขาออกไปอย่างหน้าตาเฉย

ฉู่หลินเฉินชะงักไปครู่หนึ่ง มองเห็นรอยยิ้มบาง ๆ ของเธอ “เอาล่ะ งั้นฉันขอพูดอะไรหน่อยก็แล้วกัน”

จากนั้นก็หันไปทางนักข่าวที่อยู่ข้างล่างเวที

ฉู่หลินเฉินมองไปยังใบหน้าด้านข้างของเธอ เขาไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าเธอต้องการจะทำอะไร และเห็นได้ชัดว่าเขาไม่สามารถขัดขวางเธอได้แล้ว

ก่อนที่จะขึ้นเวทีฉินซูได้เตรียมแผนการไว้เป็นอย่างดีแล้ว แต่พอได้มายืนอยู่ตรงนี่จริง ๆ ต่อหน้านักข่าวมากมาย เธอก็ประหม่าจนฝ่ามือชุ่มไปด้วยเหงื่อ

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เรื่องที่เธอกำลังจะทำ อาจไปกระตุ้นความโกรธของชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างเธอในตอนนี้

แต่เพื่อฉางเหล่าและเพื่อนร่วมทีม เธอต้องทุ่มสุดตัว

แววตาของฉินซูกลับมาเด็ดเดี่ยวอีกครั้ง น้ำเสียงของเธอเรียบนิ่ง “ฉันไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับวงการบันเทิง แต่ฉันเชื่อว่าทุก ๆ อาชีพก็เหมือนกัน จ่ายออกไปและเก็บเกี่ยวกลับมาเท่า ๆ กัน ฉันขอให้หยูหร่านกับฟู่เหยานักแสดงทั้งสองท่านใช้ชีวิตให้เต็มที่ ก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญ และทำให้ความฝันเบ่งบานเป็นดอกไม้ที่สวยงามที่สุด”

นักแสดงหญิงสองคนที่เดิมทีเหมือนตัวประกอบและรู้สึกไม่มีตัวตน รู้สึกประหลาดใจเพราะคาดไม่ถึงว่าภรรยาตระกูลฉู่จะจำได้ และยังพูดชื่อของพวกเธอออกมาอีกด้วย พวกเธอกำมือแน่น และมองไปที่ฉินซูด้วยสายตาที่ซาบซึ้ง

สีหน้าของคนอื่น ๆ ก็รู้สึกประทับใจ

เหล่านักข่าวมองฉินซูอย่างสงสัย นักแสดงสองท่าน? เห็น ๆ อยู่ว่าบนเวทีมีสามท่าน คุณนายฉู่ท่านนี้มองไม่เห็นเหรอ คาดไม่ถึงเลยว่าเธอจะพลาดคนที่สำคัญที่สุดไป

“คุณนายฉู่ แล้วคุณมีอะไรจะพูดกับคุณหวังอี้หลินไหม?” นักข่าวท่านนึงเปิดประเด็น

“มีแน่นอน” ฉินซูยิ้มให้อีกฝ่าย

จากนั้นเธอก็เอียงตัวมองไปยังแผงควบคุมกิจกรรมด้านข้าง พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง “โปรดย้อนวิดีโอเมื่อสักครู่ไปตรงเวลาที่ 1 นาที 23 วินาที”

ทันทีที่พูดแบบนี้ ท่าทางของผู้คนในบริเวณนั้นก็ยิ่งแปลกใจมากขึ้นไปอีก

แม้กระทั่งฉู่หลินเฉินก็ขมวดคิ้ว

ผู้หญิงคนนี้ต้องการทำอะไรกันแน่?!

เจ้าหน้าที่ที่รับผิดชอบการแพร่ภาพวิดีโอทำตามคำขอของฉินซู เขาเลื่อนเมาส์และย้อนวิดีโอกลับไป