ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ นิยาย บท 3
กู้โม่หานหิ้วเด็กน้อยเข้ามา ยิ่งเดินยิ่งรู้สึกผิดสังเกต นี่ไม่ใช่เรือนเย็นที่ขังนักโทษหญิงตระกูลหนานไว้รึ!
หน้าประตูเรือนเย็นยังปลูกผักเขียวขจีไว้เป็นแถวๆ ใครอนุญาตกัน?!
ในตอนที่เขากำลังไม่พอใจอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงคุ้นเคย เป็นเสียงของนังแพศยาหนานหว่านเยียนคนนั้น!
เขาเหลือบตาขึ้นมอง คิดว่าจะได้เห็นหนานหว่านเยียนที่อัปลักษณ์เป็นที่สุด ใครจะคิดกลับได้เห็นสตรีใบหน้างดงามในชุดสาวใช้คนหนึ่ง
นางงดงามยิ่งนัก ผมยาวพริ้วเพียงรวบไว้อย่างง่ายๆ ยังดูมีเสน่ห์ขนาดนั้น
“หนานหว่านเยียน?” กู้โม่หานเหม่อลอยไปชั่วขณะ เห็นนางเข้ามาก็จะแย่งตัวเด็กไป เขาเบี่ยงตัวหลบทันที อุ้มเด็กสองคนแน่นขึ้นอีก
หนานหว่านเยียนยิ่งเดือดจัด “กู้โม่หาน ปล่อยเด็กนะ!”
เกี๊ยวน้อยกับซาลาเปาก็ดิ้นรนขัดขืนไม่หยุด “ปล่อยพวกเรานะ พวกเราจะหาท่านแม่!
ท่านแม่?!
กู้โม่หานทั้งตกใจทั้งโกรธ ไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองเลยว่า “หนานหว่านเยียนเป็นแม่ของพวกเจ้า?!”
หนานหว่านเยียนเลวทรามต่ำช้า ห้าปีก่อนใช้เล่ห์เหลี่ยมเพทุบาย ทำให้เขาต้องเสียโหรวเอ๋อร์ไป และพ่อของนางก็เป็นคนทำให้เสด็จแม่ต้องกลายเป็นเจ้าหญิงนิทรา!
หลายปีมานี้ทุกครั้งที่เขานึกถึงเรื่องพวกนี้ ก็จะรู้สึกว่าในหัวใจมีหนามแหลมทิ่มแทง จนเขาไม่อาจหายใจได้!
แต่พอหันมาดูหนานหว่านเยียน ไม่เพียงพรวนดินปลูกผัก ใช้ชีวิตอย่างมีรสมีชาติ ขนาดจุดด่างดำบนหน้ายังหายไป กลายเป็นสตรีงดงามเลิศเลอ!
กระทั่ง---
“หนานหว่านเยียน เจ้ามันเป็นสตรีไร้ยางอาย ไม่รักนวลสงวนตัว เสียพรหมจรรย์ก่อนแต่งงานไม่พอ ยังไม่รู้จักแก้ไขตนเอง! เจ้าบอกมาสิ ห้าปีมานี้เจ้าขึ้นเตียงกับบุรุษมากแค่ไหน ถึงได้ให้กำเนิดเด็กสองคนนี้มา!
ห้าปีก่อนเขามอบยาคุมให้นาง หนานหว่านเยียนไม่มีทางให้กำเนิดลูกของเขา!
“ประสาท!” หนานหว่านเยียนโกรธจัด “ผู้ชายสารเลว เจ้าด่าใครน่ะ!”
เธอยังนึกว่าเขาจะมาหาเรื่องที่เธอพาลูกๆหนี ไม่คิดว่าอ้าปากมาก็ด่าว่าเธอมีชู้เลย?!
เสิ่นอี่ว์ที่ได้สติคืนมาสูดลมหายใจสะท้านเยือก
สตรีที่งดงามดุจเทพธิดาผู้นี้ก็คือพระชายาที่อัปลักษณ์โดนผู้คนรังเกียจเมื่อตอนนั้น และนางไม่หลงใหลท่านอ๋องอีก ไม่เพียงกล้าด่าท่านอ๋องว่า “ชายสารเลว” ยังลักลอบคบชู้และคลอดลูกออกมาสองคน?!
กู้โม่หานเองก็ไม่คิดเลยว่า หนานหว่านเยียนคนนั้นที่เอาแต่สงบเสงี่ยมมองสีหน้าเขา ตอนนี้กล้าด่าเขา!
เขาโกรธจัดทันที ยิ้มเย็นว่า “ข้าด่าเจ้าน่ะแหละ หนานหว่านเยียน เจ้าคงไม่กลัวว่าพ่อเด็กเป็นใครล่ะสิ หญิงแพศยามากชู้หลายผัวอย่างนี้ ทำไมเจ้ายังไม่ไปตายอีก!”
ตอนนี้เอง เกี๊ยวน้อยดิ้นรนจากการหิ้วของเขา หล่นลงพื้น และกอดขาเขาพลางกัดเต็มคำ
และเจ้าก้อนแป้งที่เขาอุ้มอยู่ ยิ่งปัดมือเล็กอ้วนตุ๊ของนางเข้าไปที่หน้ากู้โม่หานเต็มแรง!
สองสาวพี่น้องพูดพร้อมกันว่า “คนเลว! ห้ามรังแกท่านแม่!”
หนานหว่านเยียนยิ่งเดือดจัด ไอ้เลวบ้าอะไรตาบอดถึงขั้นนี้ แม้แต่ลูกสาวแท้ๆของตนยังดูไม่ออก! และยังให้เธอไปตายต่อหน้าลูกอีก?!
“ไอ้เลว!” เธอพลิกมือจับกระทะอันหนึ่งที่ไม่รู้ว่ามาจากไหน และฟาดไปที่หัวกู้โม่หานเต็มแรง
ได้ยินแค่เสียง “แกร๊ง” กู้โม่หานยังไม่ทันรู้ตัวก็โดนตีจนเห็นดาว ตัวเอนโซเซ
หนานหว่านเยียนอาศัยจังหวะเข้าอุ้มซาลาเปา เกี๊ยวน้อยที่เดิมทีกัดขากู้โม่หานอยู่ปล่อยปากออกและวิ่งกลับมายืนข้างกายเธอ
จากนั้นหนานหว่านเยียนก็ควักปืนฉีดน้ำสองอันออกมาจากด้านหลัง ยื่นให้สองสาวพี่น้องคนละอัน
หนานหว่านเยียนพยักหน้าทันที สองสาวพี่น้องยืนประกบซ้ายขวา ถือปืนฉีดน้ำยิงไปที่ดวงตากู้โม่หาน
เสิ่นอี่ว์ยืนมองอึ้งนานแล้ว ไม่รู้สึกถึงสภาพน่าอนาถของท่านอ๋องตนตอนนี้เลย และลืมเรื่องเข้าไปช่วยทิ้งไปแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้