ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ นิยาย บท 27

สถานการณ์ตึงเครียดขึ้นมาในทันที

ผู้คนล้วนมามุงดู

พระชายาเฉิงขมวดคิ้วแน่นยิ่งขึ้น

นางเห็นหนานหว่านเยียนมาตั้งแต่เด็ก เป็นคนไม่เอาไหนที่มีนิสัยอ่อนโยน แม้แต่แม่นมก็ยังรังแกได้ตามต้องการ ยกเว้นเรื่องที่รักรักกู้โม่หานจนทำได้ทุกอย่าง แม้จะต้องอับอายขายหน้าอยู่ทุกวี่วัน ส่วนเรื่องอื่นก็ไม่ได้เรื่องได้ราว แต่ตอนนี้กลับพูดออกมาอย่างกำเริบเสิบสานเช่นนี้?

นางยังคิดไม่ทันจบ หนานหว่านเยียนก็เริ่มนับนิ้วแล้ว “สาม”

เจียงหรูเยว่กัดฟันแน่น และโกรธจนตัวสั่น

ตั้งแต่เกิดมานางไม่เคยถูกเหยียดหยามเช่นนี้มาก่อน หนานหว่านเยียนหญิงชั่วผู้นี้หักหน้าของตนเอง!

หนานหว่านเยียน “สอง”

ดวงตาของเจียงหรูเยว่แดงด้วยความโกรธ

หากนางไม่คุกเข่าจริงๆ หญิงบ้าผู้นี้จะต้องให้คนลากนางออกไปโบยอย่างแน่นอน......

หนานหว่านเยียน “หนึ่ง...... ”

ก่อนที่จะพูดจบ เจียงหรูเยว่ก็คุกเข่าลงตรงหน้าหนานหว่านเยียนอย่างแรง!

เจียงหรูเยว่ระงับความอัปยศอดสูและความเกลียดชังในใจ นางกัดริมฝีปากแน่นอย่างไม่เต็มใจ

วันหน้านางจะต้องสะสางบัญชีนี้กับหนานหว่านเยียน!

หนานหว่านเยียนมองไปที่เจียงหรูเยว่ที่คุกเข่า และยิ้มอย่างเบิกบานในใจ คนกำเริบเสิบสานอย่างเจียงหรูเยว่ เอะอะอะไรก็ตบหน้าเจ้าของร่างเดิม และเหยียบย่ำหัวใจของเจ้าของร่างเดิม ตอนนี้มีจุดจบเช่นนี้ก็มีความสุข!

แต่นางส่ายหน้าด้วยความไม่พอใจ “แค่นี้ก็สิ้นเรื่องแล้ว? กราบสามครั้งคำนับเก้าครั้งเล่า?”

ทันใดนั้นผู้คนต่างก็ไม่กล้าหายใจแรง!

ในขณะนี้หนานหว่านเยียนเป็นเหมือนปีศาจ และรอยยิ้มที่ดูไม่มีพิษมีภัยก็น่าสะพรึงกลัว!

เจียงหรูเยว่จ้องมองไปที่หนานหว่านเยียนอย่างโหดเหี้ยม นางกำหมัดทั้งสองไว้แน่น โกรธจนตัวสั่น และเริ่มคุกเข่า กราบสามครั้งคำนับเก้าครั้ง “หม่อมฉันสำนึกผิดแล้ว พระชายาได้โปรดให้อภัย!”

พูดทีละคำด้วยความเกลียดชังเกินบรรยาย!

กู้โม่หานที่อยู่ด้านข้างสีหน้าดูล้ำลึก แต่ไม่ได้ส่งเสียงห้าม

ตอนที่เขากับหนานหว่านเยียนเข้ามาในงาน ล้วนได้ยินคำพูดเยาะเย้ยเหล่านั้น เจียงหรูเยว่ไม่เพียงใส่ร้ายหนานหว่านเยียน แต่ยังทำลายชื่อเสียงของจวนอ๋องอี้ด้วย ถึงแม้จะงุนงงกับวิธีการที่เฉียบขาดของหนานหว่านเยียนที่แตกต่างไปจากนิสัยของเจ้าของร่างเดิม แต่หนานหว่านเยียนก็สั่งสอนได้ไม่เลว

เขาจะไม่ห้ามนาง

สิ่งที่ทำให้กู้โม่หานคิดไม่ถึงคือ “การรู้เห็นเป็นใจ” ครั้งนี้ของเขา ในสายตาของหยุนวี่โหรวกลับกลายเป็นเขาลุ่มหลงและเข้าข้างหนานหว่านเยียน

หยุนวี่โหรวอดไม่ได้ที่จะตื่นตระหนก หรือว่ากู้โม่หานจะเข้ากันได้ดีกับหนานหว่านเยียนแล้ว?

แต่ไม่นานนางก็ปฏิเสธการคาดเดานี้

ถึงแม้จะไม่รู้ว่าหนานหว่านเยียนกลับมามีรูปลักษณ์หน้าตาเหมือนเดิมได้อย่างไร แต่กู้โม่หานเกลียดหนานหว่านเยียนเข้ากระดูก เป็นไปไม่ได้ที่นางจะกลับมามีอำนาจอีกครั้ง!

ยิ่งไปกว่านั้น กู้โม่หานรอตนเองมาห้าปีแล้ว เขามีใจให้ตนเองอย่างเห็นได้ชัด วันนี้หนานหว่านเยียนทำตัวผิดปกติ ดูแปลกๆ และต้องการให้โม่หานมองนางให้มากกว่านี้!