ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ นิยาย บท 764

ถึงแม้ว่าสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้จะจบลงไปแล้ว แต่เรื่องที่หนานหว่านเยียนได้สั่งสอนหยุนอี่ว์โหรวอย่างหนักในตำหนักหยูซิน กลับไม่ได้เป็นอย่างที่ผู้คนจินตนาการไว้ ว่าจะทำให้กลายเป็นความวุ่นวายนั้นจะถูกกล่าวขานไปจนทั่ว

ดูเหมือนว่าจะมีคนห้ามปราบปรามไว้ และไม่ได้พัดกระพือสร้างปัญหามากนัก

แต่พอเวลาผ่านไปหนึ่งวัน เรื่องที่หนานหว่านเยียนกำลังตั้งพระครรภ์ กลับได้ถูกแพร่กระจายไปทั่วทุกตำหนักและทุกเรือน สิ่งที่ทุกคนกำลังพูดคุยกัน ต่างก็เป็นเรื่องที่ฮองเฮาเหนียงเหนียงกำลังตั้งพระครรภ์ได้สามเดือนกว่าแล้ว และฮ่องแต้เองก็ยิ่งรักใคร่นางมากยิ่งขึ้นไปอีก

ไม่เพียงแต่แค่ตกแต่งเครื่องเรือนใหม่ในตำหนักหยูซิน รวมทั้งของทุกอย่างที่เป็นสิ่งแหลมคม ก็ต้องห่อหุ้มด้วยผ้าทั้งหมด เพื่อหลีกเลี่ยงฮองเฮาเหนียงเหนียงจะไปกระแทก

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ เมื่อคืนกลุ่มช่างฝีมือ ยังได้ปรับระดับธรณีประตูตรงหน้าห้องบรรทมของตำหนักหยูซินให้เสร็จภายในคืนเดียวแล้วยังบอกอีกว่าวันนี้จะรีบเร่งทำประตูไม้ใหม่แล้วส่งมาให้

ตรงหน้าประตูตำหนักหยูซิน สาวใช้ในวังหลายคนที่เดินผ่านต่างก็โผล่หัวเข้ามาดูเป็นครั้งคราว แสดงออกถึงสีหน้าที่อิจฉาเป็นอย่างยิ่ง

ในบรรดานั้นมีคนหนึ่งที่ใส่ชุดสาวใช้ในวังใช้สีเขียว ได้ถอนหายใจเบาๆแล้วพูดว่า “ฮองเฮาเหนียงเหนียงวาสนาดีจริงๆ สามารถได้รับความโปรดปรานจากฮ่องเต้ ถ้าเป็นเมื่อก่อน ถือเป็นเรื่องที่ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย”

ส่วนอีกด้านหนึ่งก็มีคนพยักหน้าและพูดว่า “ถูกต้อง แต่เหมือนข้าได้ยินมาว่า เมื่อคืนนี้ทางด้านของตำหนักกวนโม่ เงียบจนน่าขนลุก! เหมือนกับว่าโหรวเฟยเหนียงเหนียง ตั้งแต่ช่วงเย็นเป็นต้นมา ก็ไม่ได้กลับไปอีกเลย”

สาวชาวในวังที่ใส่ชุดสีเขียวรีบปิดปากคนที่อยู่ข้างๆ “ชูว์!เจ้าเสียงเบาหน่อย นี่เจ้าไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วจริงๆใช่ไหม?”

หลังจากนั้น นางก็กลอกตาไปมา แล้วแนบไปที่หูของคนข้างๆพูดว่า “ข้าได้ยินข่าวคำบอกเล่ามาว่า โหรวเฟยเหนียงเหนียง นาง นางเหมือนกับว่าถูกฮ่องเต้หย่าแล้ว!”

“หะ?” อีกคนหนึ่งรีบแสดงอาการสีหน้าประหลาดใจ ดวงตาของนางต้องเบิกกว้างด้วยความตกใจ “เป็นเรื่องจริงหรือปลอม?ถ้าเช่นนั้นนางก็จะกลายเป็นบุคคลธรรมดาทั่วไปนะสิ?”

สาวใช้ในวังที่ใส่ชุดสีเขียวพูดต่อว่า “แต่ก็เป็นเพียงคำบอกเล่า ข้าก็ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องจริงหรือปลอม แต่เหมือนได้ยินมาว่า ถึงแม้โหรวเฟยเหนียงเหนียงจะถูกฮ่องเต้หย่าแต่หนังสือหย่านั้นได้ถูกไทเฮาเหนียงเหนียงยึดไปแล้ว ดังนั้นเรื่องก็เลยไม่ได้บานปลาย”

“อัยหยา ไม่ว่าจะเป็นยังไงก็ตาม ข้าคิดไว้แล้วว่าฮองเฮาเหนียงเหนียงยังไงก็ต้องเป็นเจ้าของตัวจริงของวังหลังนี้อย่างแน่นอนหลังจากนี้ไป

พวกเราก็แค่ต้องดูแลเหนียงเหนียงให้ดีก็พอ คำพูดที่มากเกินไป เจ้าห้ามพูดไร้สาระแม้แต่เพียงครึ่งคำเชียวนะ!”

อีกคนหนึ่งพยักหน้าตอบ แล้วจ้องมองไปที่ประตูใหญ่ของตำหนักหยูซินอย่างเซ่อเช่อแล้วโดนสาวใช้ในวังชุดสีเขียวลากออกไป

นับจากวันนี้เป็นต้นไป ก็จะมีแขกทยอยกันมาตำหนักหยูซินอย่างไม่ขาดสาย จะมีทั้งองค์หญิงและแขกตระกูลสูงศักดิ์ก้าวผ่านประตูธรณีนี้ต่างก็จะพยายามมาเอาใจหนานหว่านเยียนกัน

แต่ก็ไม่มีข้อยกเว้น ต่างก็โดนพี่สาวเซียงอวี้และเฟิงยางไล่ออกไป

ตลอดทั้งวันหนานหว่านเยียนก็อยู่แต่ในตำหนักบรรทม ไม่พบใครทั้งนั้น

แต่ถึงแม่ว่าจะเป็นเช่นนี้ คนพวกนั้นก็ยังคงส่งของกำนัลมาให้ หวังก็แต่ว่าตอนที่หนานหว่านเยียนอยู่ต่อหน้ากู้โม่หาน จะสามารถช่วยพูดความดีของพวกเขาบ้าง

แต่ในเวลนี้ ข้างนอกวังนั้น

หลิวช่างชูมองไปที่ข่าวสารที่คนในวังส่งมาให้ ขมวดคิ้วไว้แน่นและเม้มริมฝีปาก ด้วยความสงสัยและตกใจอย่างสุดจะพรรณนา

เพื่อไม่ให้กู้โม่หานเอือมระอาเขา เขาได้อ้างว่าป่วยและไม่ได้เข้าเฝ้าในท้องประโรงติดต่อกันมาสองวันแล้ว ใครจะไปคิดว่าในระยะเวลาสั้นๆในสองวันนี้ ภายในราชวังมีการเปลี่ยนแปลงและยังมีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมายอีก

ก่อนหน้านี้ที่ได้ผ่านเหตุการณ์มาจากตำหนักหย่างซิน จากที่ได้เปิดเผยใบหน้าที่แท้จริงของ “ไป๋จื่อ”เป็นต้นมา ภายในใจของเขาก็มีความแค้นใจต่อหนานหว่านเยียนเป็นอย่างยิ่ง

มาตอนนี้พอได้รู้ข่าวว่าหยุนอี่ว์โหรวได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย เหตุการณ์แปลกประหลาดเช่นนี้ ยิ่งทำให้เขายากที่จะเชื่อว่า การที่หยุนอี่ว์โหรวได้หายตัวไปนั้นไม่เกี่ยวข้องกับหนานหว่านเยียนเลยแม้แต่นิดเดียว

พระชายาที่กำลังตั้งครรภ์อยู่ทั้งคนได้หายไป แล้วยังบังเอิญ ตรงกับช่วงเวลาหลังจากที่ฮองเฮาเหนียงเหนียงได้กลับวังและรายงานตัวเปิดเผยฐานะของตัวเอง จากนั้นก็ไม่พบนางอีก

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้