ส่วนฝ่ายหนานหว่านเยียน มีข่าวลือเกิดขึ้นในพระราชวัง แต่นางไม่มีเวลาจัดการกับเรื่องพวกนี้
เมื่อคืนนี้หลังจากโม่เหยียนจากไป นางใช้ความพยายามอย่างมากในการล้างสารพิษในร่างกายของนาง เมื่อนางตื่นขึ้นในตอนเช้า เย่เชียนเฟิงก็ไม่กลับมาอีกเลย แต่นางก็ไม่ได้สนใจ ให้คนต้มยาของเย่เชียนเฟิง และส่งไปหา เย่เชียนเฟิงมาแล้ว
อาการบาดเจ็บภายในของเขาต้องได้รับการปรับรักษาอย่างช้าๆ และนางต้องช่วยรักษาเขา
และตลอดทางที่นางไปห้องหนังสือ ข่าวลือสารพัดก็เข้าหูไป
ถ้าเป็นเรื่องซุบซิบกันจริง ๆ แปลกประหลาดกว่ากันและกัน
แม้ว่านางจะรู้สึกโกรธกับคำพูดที่โม่เหยียนพูดต่อหน้าห้องของนางเมื่อคืนนี้ แต่นางก็ไม่ได้ตำหนิเขาจริง ๆ
ตรงกันข้าม ยิ่งมีเรื่องอื้อฉาวมากเท่าไร นางก็ยิ่งสามารถตอบคำสั่งของท่านน้าหญิงได้ด้วย และจะใช้ชีวิตที่เงียบสงบสักพักหนึ่ง
ในเวลานั้น หนานหว่านเยียนนั่งอยู่หน้าโต๊ะ มือข้างหนึ่งประคองคาง รู้สึกเหนื่อยเล็กน้อย และจัดการกับกิจการในวัง
พูดตามตรง การตรวจสาส์นนั้นน่าเบื่อมาก นางทำงานนี้เป็นงานพิเศษได้แค่นั้น ถ้านางทำทุกวันทุกปี นางคงหมดแรงตายในไม่ช้าก็เร็ว โชคดีที่พี่ชายคนที่สองและสามสนใจโปรดปรานนางมาก และแบ่งปันส่วนหนึ่งของสาส์นให้นาง มิฉะนั้นนางคงหยุดงานไปนานแล้ว
นางหลุบตาลงและดูจริงจัง เพิ่งตรวจเสร็จเล็กน้อย เฟิงยางก็เคาะประตูห้องอักษร “องค์หญิงหมิงหวง นายท่านหญิงเฉิงอวี้ขอพบท่าน”
นายท่านหญิงเฉิงอวี้?
หนานหว่านเยียนหยุดชั่วครู่และคิ้วของนางก็ขมวดเล็กน้อย คือย่าของลู่เจียวเจียว ใช่ไหม นางมาที่นี่คงจะมาเพื่อขอคำอธิบายให้หลานสาวของนาง
แต่นางยังคงตอบอย่างใจเย็นว่า "ให้นางเข้ามา"
ในไม่ช้า เฟิงยางก็พาหญิงชราที่อายุมากกว่าหกสิบปีเดินเข้ามา
แม้ว่านายท่านหญิงเฉิงอวี้จะแก่แล้วแต่ผมของนางยังเป็นสีดำ และมัดมวยสูง สวมเสื้อผ้าที่หรูหรา และนางดูมีเกียรติมาก
เห็นได้ชัดว่านางเป็นหญิงชราที่กระฉับกระเฉงมาก แต่ในขณะนี้นางเดินเข้ามาด้วยท่วงท่าที่เสแสร้ง และทุกย่างก้าวดูเหมือนจะยากลำบากมาก
ดวงตาของนางแดงก่ำ เห็นได้ชัดว่านางร้องไห้ นางปิดหน้าและยักไหล่เป็นระยะๆ ราวกับว่านางน้อยใจมาก
เมื่อนายท่านหญิงเฉิงอวี้เห็นหนานหว่านเยียน ดวงตาของนางก็เปล่งประกายด้วยความหมายที่มองไม่ออก นางทำความเคารพต่อหนานหว่านเยียนอย่างสั่นเทา น้ำเสียงของนางสื่อความเก่าได้ด้วย "หญิงชรา ขอถวายบังคับองค์หญิงหมิงหวงด้วย"
หนานหว่านเยียนเงยหน้าขึ้นและมองไปที่หญิงชราอย่างเย็นชา โดยยังคงจดจ่ออยู่กับสาส์นตรงหน้านาง และพูดอย่างใจเย็นว่า "นายท่านหญิงเชิญลุกขึ้นก่อน ไม่จำเป็นต้องขนาดนี้"
“ไม่รู้ว่าวันนี้มาหาข้านายท่านหญิงมาทำอะไร?”
เฟิงยางยืนอยู่ถัดจากหนานหว่านเยียน และเห็นนายท่านหญิงเฉิงอวี้ลุกขึ้นอย่างสั่นเทาด้วยร่างกายที่อ่อนแอและแตกสลาย นางขมวดคิ้วเล็กน้อยและรู้สึกไม่พอใจ
เมื่อกี้นางเฝ้าดูหญิงชราเดินไปมา เดินเหมือนบินได้ และมีสุขภาพแข็งแรง แต่ตอนนี้นางแสร้งทำเป็นอ่อนแอต่อหน้าองค์หญิง และเห็นได้ชัดว่านางกำลังมาหาเรื่อง
แต่หนานหว่านเยียนไม่ได้พูดอะไร และไม่สะดวกที่นางที่มาขัดจังหวะ ดังนั้นนางจึงได้แต่รอดูว่าเกิดอะไรขึ้น
นายท่านหญิงเฉิงอวี้เฝ้าดูหนานหว่านเยียน ก้มลงเพื่อจัดการกิจการในวัง และไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องของนางเลย เลยทำให้นางสีหน้าแข็งทื่อ เกิดความไม่พอใจอย่างสูง
แต่นางก็ยับยั้งสีหน้าของนางและร้องออกมาทันทีว่า "องค์หญิง ข้ารู้ว่าองค์หญิงมีงานมากมายที่ต้องทำทุกวัน ไม่มีเวลามากพอที่จะจัดการเรื่องอื่น ๆ แต่หลานสาวของข้า นางคือน่าสงสารจริงๆ!"
นางเช็ดน้ำตาที่หลั่งออกมาทันทีได้ และเอวตรงแต่เดิมของนางก็โค้งงอสามจุดโดยเจตนา แสดงท่าทางที่อ่อนน้อมถ่อมตน
“ข้าไม่ได้มาที่นี่ด้วยเหตุผลอื่นใด ข้าแค่หวังว่าองค์หญิงหมิงหวงจะปล่อยองค์หญิงหงเหมิงไป สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ หงเหมิงก็หุนหันพลันแล่น และไม่ได้มุ่งเป้าไปที่ท่านจริงๆ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้
อ่าน ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ ตอนที่ 998 - 1,846 www.sunnewsfocus.com...
อ่านยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ ตอนที่ 998 - 1846 sunnewsfocus.com นะคะ...
ขัดใจหลายหย่าง 1. นางเอก - ก็รู้ว่าตัวเองสู้เเพ้อ๋องทุกครั้ง เเทนที่จะฝึกวิชาป้องกันตัวบ้าง เเต่ก็ไม่เห็นทำไร 2. ลูก - ก็เห็นอยู่ว่าเเม่ตัวเองทุกข์ใจที่ต้องอยู่กับอ๋อง เเทนที่จะสนับสนุนให้เลิก เเต่ยังจะให้คบกันต่อ คือพวกเอ็งจะขาดพ่อไม่ได้เลยรึไงฟะ 3. อ๋อง - รักเเต่ใช้วิธีผิด นางไม่ยอมก็ขังนางไว้ เจอผู้ชายคนไหนก็ขู่จะทำร้ายเค้า ? เป็นพระเอกที่ห่วยบัดซบ...
ใครที่คิดว่าหนานหว่านเยียนอคติเกินไป ลองย้อนไปดูสิ่งที่กู้โม่หานทำกับนางเอกในช่วงแรกๆ ว่ามันสมควรให้อภัยกันง่ายๆมั้ย...
ไม่แปลกหรอกที่นางเอกจะเกลียดกู้โม่หาน และไม่ยอมให้อภัยกู้โม่หาน ก่อนหน้านั้นหนานหว่านเยียนโดนทำร้ายทั้งกายและจิตใจมามาก โดนจับขังในเรือนเย็น ทั้งตั้งท้องลูก คลอดลูกเอง เลี้ยงเอง ข้าวที่จะกินแทบจะหาไม่ได้ พระเอกมักจะเลือกช่วยหยุนอี่โหรวก่อนนางเอกเสมอ สมควรได้รับที่สิ่งทำไว้ในอดีต นางเอกไม่ได้ทำอะไรผิดแต่โดนพระเอกกระทำมาโดยตลอด...
ดูๆ ไปแล้ว เรื่องนี้คงมีแค่ 997 ไม่ต่อแล้ว เศร้าไปสิ...
ดูๆ ไปแล้ว เรื่องนี้คงมีแค่ 997 ไม่ต่อแล้ว เศร้าไปสิ...
กลับมาอัพเดทหน่อยจ้า..แอด,😁😁...
รออัพเดทนะคะ...
ขอเรื่อง หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์...