ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี นิยาย บท 96

จิ่งโม่เยี่ยไม่ไว้หน้าหลินชูเจิ้งสักนิด วันนี้เขาถูกอีกฝ่ายด่ากราดแบบไม่เกรงใจ จนแทบจะไร้ค่ากว่าอึสุนัข

หากวันนี้ฮว๋าซื่อทำสำเร็จ เขาก็อาจจะชื่นชมนางสักหน่อย

แต่หากฮว๋าซื่อทำพลาด แปลว่ามันคือความผิดของนาง

ฮว๋าซื่อสีหน้าบิดเบี้ยว นางกรอกตาขึ้นบนแล้วสลบไปทันที

เมื่อคืนนางต้องเจอเรื่องสารถีแซ่หลิว วันนี้นางต้องเจอเรื่องจิ่งโม่เยี่ยข่มขู่ แล้วถูกเฟิ่งชูอิ่งยั่วโมโหอีก พอหลินชูเจิ้งด่าซ้ำนางก็เลยรับไม่ไหว

หลินชูเจิ้งเห็นนางสลบเหมือดก็แอบชะงักเล็กน้อย ก่อนจะด่านางต่อไปว่า “นังสารเลวไม่ได้เรื่อง!”

แต่ถึงเขาจะด่านาง ก็ยังเรียกคนมาช่วยกันแบกฮว๋าซื่อขึ้นไปนอนแล้วเรียกหมอมาตรวจดู

เพราะเขารู้สึกรังเกียจฮว๋าซื่อ แม้แต่ปลายนิ้วเขาก็ไม่อยากสัมผัส

หลินชูเจิ้งยิ่งคิดยิ่งโกรธ เขากลับเข้าห้องหนังสือไปเขียนจดหมาย เรียกผู้ดูแลโจวให้ดั้นด้นเอาจดหมายไปส่งถึงจวนสกุลฮว๋ากลางดึก

เขาต้องการหย่ากับฮว๋าซื่อ แต่ก็ตัดใจปล่อยท่อน้ำเลี้ยงอย่างสกุลฮว๋าไม่ลง จึงต้องใช้วิธีเจรจาต่อรอง

ผู้ดูแลโจวสั่งคนให้ไปส่งจดหมายแล้ว เขาก็รู้สึกกระวนกระวายใจ

เมื่อคืนนี้เขานอนหลับสบายเป็นครั้งแรก เขาจึงคิดว่าวิญญาณร้ายตนนั้นน่าจะไปแล้ว

เขาไม่ต้องพึ่งพาเฟิ่งชูอิ่งอีกต่อไป ดังนั้นวันนี้ตอนที่ฮว๋าซื่อสั่งให้เขาเตรียมแผนจัดการเฟิ่งชูอิ่ง เขาจึงไม่ได้นำข่าวไปบอกนาง

เพราะเขาคิดว่านางก็แค่เด็กกำพร้าที่ไร้ญาติขาดมิตร สิ่งที่นางพูดกับเขาก็แค่การคาดเดาทั่วๆ ไป

แต่ว่าเมื่อสักครู่นี้ เขากลับรู้สึกว่าแผ่นหลังเย็นวาบ ร่างกายกลับมาหนักอึ้งอีกครั้ง

เมื่อครู่นี้ตอนเกิดเรื่อง เขาแอบสังเกตการณ์อยู่ข้างๆ ตลอดเวลา เห็นตอนที่จิ่งโม่เยี่ยปกป้องเฟิ่งชูอิ่งกับตา

หากเฟิ่งชูอิ่งมีจิ่งโม่เยี่ยเป็นที่พึ่งจริงๆ เขาจะยอมเปลี่ยนข้างไปอยู่กับนางก็ได้

เขาลองคิดทบทวนดูแล้วตัดสินใจไปหาเฟิ่งชูอิ่ง บอกกับนางว่าเขาเต็มใจจะเข้าพวกกับนาง

“ร่วมมืออะไรล่ะ ก็แค่ใช้งานเท่านั้นแหละ” เฟิ่งชูอิ่งยกยันต์ขึ้นมาเป่าให้แห้ง “เขารู้ความลับของหลินชูเจิ้งกับฮว๋าซื่อเยอะมาก”

“เก็บเขาไว้ ในเวลาสำคัญสามารถเอามาใช้โจมตีหลินชูเจิ้งกับฮว๋าซื่อได้ ผลลัพธ์จะต้องดีมากแน่ๆ”

เฉี่ยวหลิง “......”

นางคิดว่าหากพูดถึงเรื่องจัดการคน ต้องยกให้เฟิ่งชูอิ่งเลย

นางถามว่า คุณหนู ท่านวาดยันต์ไปทำไมเยอะแยะเจ้าคะ?”

เฟิ่งชูอิ่งตอบว่า “สถานการณ์ข้าไม่สู้ดีนัก แล้วข้าก็ไม่ได้เก่งเท่าเขาด้วย ก็เลยต้องเตรียมของไว้ป้องกันตัวหน่อย”

นางเอ่ยอย่างเจ็บใจ “ครั้งหน้าข้าจะต้องแปะยันต์ใส่จิ่งโม่เยี่ยให้ได้ก่อนถูกเขาสกัดจุดแน่นอน”

เฉี่ยวหลิง “......”

นางเอ่ยเบาๆ ว่า “แต่ข้ามองว่าวันนี้คุณหนูก็ไม่ได้เสียเปรียบนะเจ้าคะ!”