ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี นิยาย บท 98

เฟิ่งชูอิ่งมองผู้ชายที่กำลังนอนน้ำลายยืดอยู่ตรงหน้า พลางคิดว่าสมองเขามีปัญหาแน่!

ตั้งแต่เขามาถึงก็ใช้สายตาราวกับเจ็บปวดใจมองนาง ปากก็บ่นว่า “ทำไมเจ้าถึงทำเช่นนี้?”

“เจ้าบอกแล้วมิใช่หรือว่าจะรอข้ากลับมา เผลอแปปเดียวเจ้าก็ไปหมั้นหมายกับชายอื่นแล้ว

“เจ้าหมั้นหมายกับชายอื่นก็ยังพอทน แต่เจ้าดันรังแกท่านแม่ของข้าเช่นนี้อีก!

“เจ้าทำตัวแบบนี้ ข้ารู้สึกผิดหวังในตัวเจ้าเหลือเกิน!

“เจ้ารีบตามข้าไปพบท่านแม่เดี๋ยวนี้ ไปคุกเข่าขอขมาต่อหน้านาง แล้วข้าจะยอมให้อภัยแก่เจ้า ตำแหน่งอนุภรรยาข้าจะยังเก็บเอาไว้ให้เจ้า”

เฟิ่งชูอิ่งนั่งนึกอยู่ครึ่งค่อนวันถึงได้นึกออกว่าไอ้เวรนี่เป็นใคร

เขาคือบุตรชายคนโตของหลินชูเจิ้ง---หลินอีฉุน แล้วก็น่าจะเป็นคนที่ดีกับร่างเดิมมากที่สุดแล้วในจวนสกุลหลิน

แต่สาเหตุที่เขาทำดีกับร่างเดิม เพราะต้องการทำเรื่องหน้าไม่อาย

เขาสั่งให้ร่างเดิมเชื่อฟังเขาทุกอย่าง เชื่อทุกสิ่งที่เขาพูด

เขาทำให้ร่างเดิมยามเชื่อฟังพ่อแม่ของเขาแต่โดยดี แล้วยังช่วยดูแลคนในบ้านแทนเขาอีกต่างหาก

เขาเรียกร้องให้ร่างเดิมมอบกิจการทั้งหลายให้จวนสกุลหลิน บอกว่านางเป็นส่วนหนึ่งของจวนสกุลหลิน ดังนั้นควรจะทุ่มเทกายใจให้พวกเขา

เขาเอาแต่พูดว่ารักร่างเดิมอย่างนั้นอย่างนี้ แต่กลับบอกว่านางไม่มีที่พึ่ง เป็นได้เพียงอนุภรรยาเท่านั้น

ตอนแรกร่างเดิมอาศัยจวนสกุลหลินก็ไม่สุขสบายอยู่แล้ว แต่พอถูกเขาล้างสมองก็ดันยอมทำอะไรหลายๆ อย่างเพื่อเขาอีก

พอมาคิดดูดีๆ แล้ว ที่ฮว๋าซื่อได้กิจการและเงินทองของนางไปใช้จ่าย ก็มีสาเหตุมาจากหลินอีฉุนคนนี้แหละ

ไอ้บ้านี้มันเป็นปรมาจารย์แห่งการล้างสมอง!

แต่การล้างสมองจำพวกนี้ พอนานวันเข้าถึงจะเป็นร่างเดิมนางก็ต้องมองออก ไม่ต้องพูดถึงเฟิ่งชูอิ่งเลย

เฟิ่งชูอิ่งทะลุมิติมานานขนาดนี้กลับไม่เคยเจอหน้าเขาเลย เพราะว่าหลินอีฉุนเรียนอยู่ที่สำนักศึกษา