ฉู่เชียนหลีมองอยู่ข้างๆ หัวใจเจ็บปวด นางรีบหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อบรรเทาอารมณ์ของตน
“ท่านผู้พี่ ช่วยท่านลุงเปลี่ยนเสื้อผ้านะ นอกจากนี้ เจ้าขี้เหร่ ข้าต้องรบกวนเจ้าเรื่องการปกป้องจวนซูแล้วนะ”
เฟิ่งเสวียนตู้พยักหน้า “ไม่ต้องกังวล”
ซูยี่สวมผ้าคลุมไหมผืนนั้น ถูกซูจิ่นจืออุ้มไปบนแท่นไม้สูง
สายตาฉู่เชียนหลีขรึมลง ให้ซูยี่นอนตะแคง ใช้มือตรวจสอบกระดูกสันหลังและขาของเขา
“ท่านลุง หลายปีก่อนตอนที่กระดูกสันหลังของท่านได้รับบาดเจ็บ ไม่สามารถขยับได้ และมีคนทำร้ายกระดูกขาสองข้างของท่านให้แตก ผ่านไปห้าปี กระดูกได้เสียรูปและหายดีแล้ว ตอนนี้ถ้าต้องการฟื้นฟูเหมือนเดิม ต้องทำหักอีกครั้ง ใส่เข้าที่แล้วสร้างกระดูกให้แข็งแรงขึ้นมาใหม่ ในระหว่างนั้นจะต้องเอาเศษกระดูกออก...”
ซูจิ่นจือฟังแล้วร่างกายของเขาสั่นเทาอย่างควบคุมไม่ได้ เหงื่อซึมออกมาบนหน้าผาก
“ท่านพ่อ…”
สีหน้าของซูยี่กลับสงบนิ่ง เขามองฉู่เชียนหลีอย่างเชื่อใจ
“เชียนหลี ลุงเชื่อในตัวเจ้า เจ้าปล่อยมือรักษาเถอะ แม้ว่าผลลัพธ์สุดท้ายจะไม่น่าพอใจ ลุงก็ยินดีเหมือนกัน”
ฉู่เชียนหลีพยักหน้า ยิ้มให้เขาอย่างมุ่งมั่น
“ท่านลุงอย่ากังวลไปเลย ตราบใดที่ท่านลุงอดกลั้นไม่เป็นลมไป ที่เหลือเป็นหน้าที่ของข้า”
หากเป็นปัญหากระดูกธรรมดา นางสามารถให้ซูยี่ทานยาชาได้ ให้เขาไม่รู้สึกเจ็บปวด แต่จุดสำคัญคือการสร้างเส้นลมปราณขึ้นมาใหม่ ซึ่งเขาต้องตื่นตัว ยอมรับด้วยทั้งกายใจ เพื่อที่นางจะได้นำทางพลังทิพย์ให้ดำเนินไปอย่างราบรื่น
“อืม”
ฉู่เชียนหลีหยิบผ้าขาวก้อนหนึ่งออกมา ให้ซูยี่กัดเข้าไว้ในปาก จากนั้นจึงกดขาของซูยี่ ใช้พลังทิพย์ตบลงไปอย่างไม่ลังเล
เสียงกระดูกแตกดังขึ้น
ซูยี่ลืมตา กัดฟันแน่น เหงื่อบนหน้าผากราวกับเม็ดถั่ว
ในใจซูจิ่นจือเจ็บปวดอย่างมากราวกับใช้พลังทิพย์ตบลงมาในใจเขา ทำให้ใบหน้าของเขาซีดตามไปด้วย
ดวงตาของฉู่เชียนหลีสงบเคร่งขรึม หลังจากใช้เข็มทองคำหยุดเลือดไหล หยิบมีดผ่าตัดมาแล้วผ่าลงไปโดยไม่ลังเล
นำเศษกระดูกและกระดูกที่ร่างกายสร้างขึ้นมาใหม่ออกมา ฉู่เชียนหลีนำกระดูกอื่นๆเข้าที่อย่างแม่นยำ จากนั้นเย็บอย่างรวดเร็วแล้วใช้ไม้พันไว้กับขาให้กระดูกไม่ขยับ
นางทำทุกอย่างอย่างรวดเร็ว แต่ความเจ็บปวดนั้นอธิบายไม่ได้
ซูยี่กัดฟันแน่น ไม่ออกเสียงตั้งแต่ต้นจนจบ
ฉู่เชียนหลีล้างมือ แล้วนำเยาที่ต้มเสร็จแล้วมาให้ซูยี่
ซูยี่ถุยผ้าขาวในปากออก ดื่มยาลงไป
“ท่านลุง อดทนอีกสักพักนะ”
ฉู่เชียนหลีพูดจบ ก็ส่งพลังทิพย์เข้าไปยังร่างกายของซูยี่โดยตรง เพื่อกระตุ้นสรรพคุณของยาอย่างสมบูรณ์
การทำให้กระดูกเข้าที่เป็นเพียงขั้นตอนแรก การล้างพิษถึงจะเป็นเรื่องสำคัญที่สุด
หญ้าทมิฬอดอกจิ่วทง... แต่ละอย่างเป็นพิษที่สามารถทำให้ถึงตายได้
หลายปีมานี้ อวัยวะภายในและกระดูกของซูยี่ถูกยาพิษกัดเซาะไปหมดแล้ว ยาพิษเหล่านี้เปรียบเสมือนศัตรูยากที่จะกำจัด ต้องใช้ยาพิษสู้กับยาพิษเท่านั้น จึงจะเกิดใหม่จากความตายได้
ถ้าไม่ใช่เพราะพลังทิพย์ของนางที่ไม่มีสิ่งใดจะทำลายได้ แม้แต่นางก็ไม่สามารถขับพิษทั้งหมดนี้ออกไปได้
พลังทิพย์ที่นุ่มนวลแปรเปลี่ยนมาแข็งกร้าวในทันใด ราวกับกองไฟที่โหมกระหน่ำ ไปถึงที่ไหน ยาพิษทั้งหมดถูกแผดเผาไหม้เกรียม
“อื้อ……”
แข็งแกร่งอย่างซูยี่ก็อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงคร่ำครวญออกมา ดวงตาที่แน่วแน่เต็มไปด้วยเส้นเลือดฝอย เส้นเลือดสีเขียวปูดโปนขึ้นมา
สีหน้าฉู่เชียนหลีไม่เปลี่ยน นำยาต่างๆที่ไม่เหมือนกันออกมาให้ซูยี่ดื่มลงไป
สองชั่วโมงต่อมา ดวงตาของซูยี่เบลอ ความเจ็บปวดทรมานที่ยาวนานเกือบทำให้เขาตกอยู่ในสภาวะโกลาหล
“ท่านลุง อดทนอีกนิด เกือบจะเสร็จแล้ว”
ฉู่เชียนหลียังคงส่งพลังทิพย์เข้าไปอย่างต่อเนื่อง ยาพิษทั้งหมดถูกกำจัดออกมาแล้ว เหลือเพียงในตันเถียนเท่านั้นที่ยังคงมียาพิษเล็กน้อยหลงเหลืออยู่
ทำการรักษานานเกินไป ตอนนี้นางเองก็เกือบจะสิ้นพลังแล้ว เมื่อเห็นว่ายาพิษถูกขับออกมา เมื่อนางกำลังจะถอนหายใจด้วยความโล่งอก พลังทรงพลังถูกส่งตรงมาจากตันเถียนของซูยี่ พุ่งตรงไปยังเส้นลมปราณของฉู่เชียนหลี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอร้อยพิษสยบปฐพี
ไม่อัฟแล้วหรือคะ...
เรื่องนี้สนุกมากขอทางทีมงานอัพเดทต่อด้วยนะคะ😭...
อยากให้อัพเดทเรื่องนี้ต่อไปนะคะ😭...
เรื่องนี้สนุกมากไม่ลงตอนใหม่แล้วหรอค่ะ...
ขอร้องลงตอนใหม่ด้วยนะคะ😭...
เรื่องนี้ไม่ลงต่อแล้วหรอค่ะ...
เรื่องนี้ไม่อัพเดทแล้วหรอค่ะ...