ยอดหมอร้อยพิษสยบปฐพี นิยาย บท 59

สรุปบท บทที่ 59 ไม่รู้ ไม่ทราบ ไม่เข้าใจ: ยอดหมอร้อยพิษสยบปฐพี

ตอน บทที่ 59 ไม่รู้ ไม่ทราบ ไม่เข้าใจ จาก ยอดหมอร้อยพิษสยบปฐพี – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 59 ไม่รู้ ไม่ทราบ ไม่เข้าใจ คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายประวัติศาสตร์ ยอดหมอร้อยพิษสยบปฐพี ที่เขียนโดย เย็นอวี่ฟังหัว เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

ฉู่เชียนหลีมองอยู่ข้างๆ หัวใจเจ็บปวด นางรีบหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อบรรเทาอารมณ์ของตน

“ท่านผู้พี่ ช่วยท่านลุงเปลี่ยนเสื้อผ้านะ นอกจากนี้ เจ้าขี้เหร่ ข้าต้องรบกวนเจ้าเรื่องการปกป้องจวนซูแล้วนะ”

เฟิ่งเสวียนตู้พยักหน้า “ไม่ต้องกังวล”

ซูยี่สวมผ้าคลุมไหมผืนนั้น ถูกซูจิ่นจืออุ้มไปบนแท่นไม้สูง

สายตาฉู่เชียนหลีขรึมลง ให้ซูยี่นอนตะแคง ใช้มือตรวจสอบกระดูกสันหลังและขาของเขา

“ท่านลุง หลายปีก่อนตอนที่กระดูกสันหลังของท่านได้รับบาดเจ็บ ไม่สามารถขยับได้ และมีคนทำร้ายกระดูกขาสองข้างของท่านให้แตก ผ่านไปห้าปี กระดูกได้เสียรูปและหายดีแล้ว ตอนนี้ถ้าต้องการฟื้นฟูเหมือนเดิม ต้องทำหักอีกครั้ง ใส่เข้าที่แล้วสร้างกระดูกให้แข็งแรงขึ้นมาใหม่ ในระหว่างนั้นจะต้องเอาเศษกระดูกออก...”

ซูจิ่นจือฟังแล้วร่างกายของเขาสั่นเทาอย่างควบคุมไม่ได้ เหงื่อซึมออกมาบนหน้าผาก

“ท่านพ่อ…”

สีหน้าของซูยี่กลับสงบนิ่ง เขามองฉู่เชียนหลีอย่างเชื่อใจ

“เชียนหลี ลุงเชื่อในตัวเจ้า เจ้าปล่อยมือรักษาเถอะ แม้ว่าผลลัพธ์สุดท้ายจะไม่น่าพอใจ ลุงก็ยินดีเหมือนกัน”

ฉู่เชียนหลีพยักหน้า ยิ้มให้เขาอย่างมุ่งมั่น

“ท่านลุงอย่ากังวลไปเลย ตราบใดที่ท่านลุงอดกลั้นไม่เป็นลมไป ที่เหลือเป็นหน้าที่ของข้า”

หากเป็นปัญหากระดูกธรรมดา นางสามารถให้ซูยี่ทานยาชาได้ ให้เขาไม่รู้สึกเจ็บปวด แต่จุดสำคัญคือการสร้างเส้นลมปราณขึ้นมาใหม่ ซึ่งเขาต้องตื่นตัว ยอมรับด้วยทั้งกายใจ เพื่อที่นางจะได้นำทางพลังทิพย์ให้ดำเนินไปอย่างราบรื่น

“อืม”

ฉู่เชียนหลีหยิบผ้าขาวก้อนหนึ่งออกมา ให้ซูยี่กัดเข้าไว้ในปาก จากนั้นจึงกดขาของซูยี่ ใช้พลังทิพย์ตบลงไปอย่างไม่ลังเล

เสียงกระดูกแตกดังขึ้น

ซูยี่ลืมตา กัดฟันแน่น เหงื่อบนหน้าผากราวกับเม็ดถั่ว

ในใจซูจิ่นจือเจ็บปวดอย่างมากราวกับใช้พลังทิพย์ตบลงมาในใจเขา ทำให้ใบหน้าของเขาซีดตามไปด้วย

ดวงตาของฉู่เชียนหลีสงบเคร่งขรึม หลังจากใช้เข็มทองคำหยุดเลือดไหล หยิบมีดผ่าตัดมาแล้วผ่าลงไปโดยไม่ลังเล

นำเศษกระดูกและกระดูกที่ร่างกายสร้างขึ้นมาใหม่ออกมา ฉู่เชียนหลีนำกระดูกอื่นๆเข้าที่อย่างแม่นยำ จากนั้นเย็บอย่างรวดเร็วแล้วใช้ไม้พันไว้กับขาให้กระดูกไม่ขยับ

นางทำทุกอย่างอย่างรวดเร็ว แต่ความเจ็บปวดนั้นอธิบายไม่ได้

ซูยี่กัดฟันแน่น ไม่ออกเสียงตั้งแต่ต้นจนจบ

ฉู่เชียนหลีล้างมือ แล้วนำเยาที่ต้มเสร็จแล้วมาให้ซูยี่

ซูยี่ถุยผ้าขาวในปากออก ดื่มยาลงไป

“ท่านลุง อดทนอีกสักพักนะ”

ฉู่เชียนหลีพูดจบ ก็ส่งพลังทิพย์เข้าไปยังร่างกายของซูยี่โดยตรง เพื่อกระตุ้นสรรพคุณของยาอย่างสมบูรณ์

การทำให้กระดูกเข้าที่เป็นเพียงขั้นตอนแรก การล้างพิษถึงจะเป็นเรื่องสำคัญที่สุด

หญ้าทมิฬอดอกจิ่วทง... แต่ละอย่างเป็นพิษที่สามารถทำให้ถึงตายได้

หลายปีมานี้ อวัยวะภายในและกระดูกของซูยี่ถูกยาพิษกัดเซาะไปหมดแล้ว ยาพิษเหล่านี้เปรียบเสมือนศัตรูยากที่จะกำจัด ต้องใช้ยาพิษสู้กับยาพิษเท่านั้น จึงจะเกิดใหม่จากความตายได้

ถ้าไม่ใช่เพราะพลังทิพย์ของนางที่ไม่มีสิ่งใดจะทำลายได้ แม้แต่นางก็ไม่สามารถขับพิษทั้งหมดนี้ออกไปได้

พลังทิพย์ที่นุ่มนวลแปรเปลี่ยนมาแข็งกร้าวในทันใด ราวกับกองไฟที่โหมกระหน่ำ ไปถึงที่ไหน ยาพิษทั้งหมดถูกแผดเผาไหม้เกรียม

“อื้อ……”

แข็งแกร่งอย่างซูยี่ก็อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงคร่ำครวญออกมา ดวงตาที่แน่วแน่เต็มไปด้วยเส้นเลือดฝอย เส้นเลือดสีเขียวปูดโปนขึ้นมา

สีหน้าฉู่เชียนหลีไม่เปลี่ยน นำยาต่างๆที่ไม่เหมือนกันออกมาให้ซูยี่ดื่มลงไป

สองชั่วโมงต่อมา ดวงตาของซูยี่เบลอ ความเจ็บปวดทรมานที่ยาวนานเกือบทำให้เขาตกอยู่ในสภาวะโกลาหล

“ท่านลุง อดทนอีกนิด เกือบจะเสร็จแล้ว”

ฉู่เชียนหลียังคงส่งพลังทิพย์เข้าไปอย่างต่อเนื่อง ยาพิษทั้งหมดถูกกำจัดออกมาแล้ว เหลือเพียงในตันเถียนเท่านั้นที่ยังคงมียาพิษเล็กน้อยหลงเหลืออยู่

ทำการรักษานานเกินไป ตอนนี้นางเองก็เกือบจะสิ้นพลังแล้ว เมื่อเห็นว่ายาพิษถูกขับออกมา เมื่อนางกำลังจะถอนหายใจด้วยความโล่งอก พลังทรงพลังถูกส่งตรงมาจากตันเถียนของซูยี่ พุ่งตรงไปยังเส้นลมปราณของฉู่เชียนหลี

ดวงตาของเฟิ่งเสวียนตู้นิ่งขรึม มนุษย์ไม่สามารถมองออกได้ แต่ในฐานะนายท่านของเผ่าหงส์ ดวงตาเรียวสามารถมองเห็นความลับในโลกนี้ได้

เห็นเพียงแต่ฉู่เชียนหลีถูกล้อมรอบด้วยอักษรรูนลึกลับหลายวง ปกคลุมนางไว้ข้างใน

ในตอนแรก ไร้พลังเสวียนให้ดูดซับในโลกมนุษย์ ถูกละลายกลายเป็นพลังของธาตุทั้ง 5 ในทันที ผนึกรวมเป็นดาราจักรสีต่างๆ ถูกฉู่เชียนหลีดูดซับเข้าสู่ร่างกายทั้งหมด

พลังทิพย์ในร่างฉู่เชียนหลีผนึกกลายเป็นใบมีดคม เฉือนพลังเสวียนวุ่นวายออกเป็นชิ้น ๆ โดยตรง แล้วแปรเป็นพลังทิพย์เพื่อดูดซับ

เมื่อวิกฤตคลี่คลาย ฉู่เชียนหลีลืมตาขึ้น ทันทีที่หยุดผนึก พลังทิพย์แผ่กระจายหายไปจากรอบกายนาง ราวกับกลับสู่โลก

เฟิ่งเสวียนตู้เป็นคนที่ใกล้กับฉู่เชียนหลีมากที่สุด ในขณะนี้ เขารู้สึกได้ถึงพลังที่อ่อนโยนและแข็งแกร่งพัดผ่านร่างกายของเขา หล่อเลี้ยงเส้นลมปราณที่แห้งขอด สบายจนวิญญาณสั่น

เซินเป่ามองฉู่เชียนหลีอย่างอึ้งๆ อ้าปากอยู่ไม่รู้ว่าจะตอบสนองอย่างไร

เมื่อเห็นว่าใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยน้ำตา ฉู่เชียนหลีรีบอุ้มเขาขึ้นมาเพื่อปลอบใจเขา “เซินเป่า ท่านแม่ไม่เป็นอะไร”

“ท่านแม่...”

เซินเป่ายื่นมือออกและแตะแก้มของฉู่เชียนหลีอย่างระมัดระวัง จากนั้นใบหน้าเล็ก ๆ ที่มีคราบน้ำตาแดงระเรื่ออย่างตื่นเต้น

ซูยี่ก็ตื่นขึ้นมาแล้ว มองดูฉู่เชียนหลีเป็นเวลานานไม่สามารถกลับสู่สภาวะปกติได้เช่นเดียวกับซูจิ่นจือ

ฉู่เชียนหลีกระพริบตา ได้แต่มองเฟิ่งเสวียนตู้ ที่ยังนับว่ายังตื่นตัวอยู่คนเดียว

“เป็นอะไร?”

หัวใจของเฟิ่งเสวียนตู้สั่นเทา

เดิมทีใบหน้าของฉู่เชียนหลีนั้นดูวิจิตรงดงามและไม่มีใครเทียบได้ แต่ตอนนี้ ดูเหมือนว่านางจะถูกชะล้างด้วยพลังทิพย์ของฟ้าดินอย่างทั่วถึง ทุกการเคลื่อนไหวมีความโปร่งใสที่ไม่สามารถแปดเปื้อนได้

ใบหน้านั้นยิ่งวิจิตรงดงามกว่าเดิม ใบหน้าที่ดูเหมือนจะแตกหากแตะเบาๆเป่าลมใส่ ขนคิ้วหนาแต่สีอ่อน เหมาะกับนัยน์ตาสวยเป็นประกาย สันจมูกโด่ง ปีกจมูกเล็กงดงาม ริมฝีปากอวบอิ่มแดงระเรื่อธรรมชาติ แม้สำนวนจะงดงามเพียงใดก็ไม่สามารถอธิบายได้

วินาทีถัดมา มีเสียงอุทานดังมาจากด้านนอก

เทียนชูรายงานด้วยน้ำเสียงประหลาดใจ “ท่านชาย เมื่อครู่นี้ข้าน้อยสืบมาได้ว่า มากกว่าครึ่งหนึ่งของเมืองหลวงจู่ๆก็มีดอกไม้เบ่งบาน มีนกร้องหลายร้อยชนิด แสดงให้เห็นถึงภาพนิมิตมงคลแห่งฟ้าดิน”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอร้อยพิษสยบปฐพี