ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1045

เมื่อจักรพรรดิสูงสุดเห็นนาง ดวงตาก็เป็นประกายขึ้น

ลั่วชิงยวนตรวจชีพจรแล้วจึงเขียนใบเทียบยาใหม่ จากนั้นนั่งลงข้าง ๆ เพื่อเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นที่ชายแดนให้ฟัง

แล้วส่งตราประทับมังกรคืนให้จักรพรรดิสูงสุด

จักรพรรดิสูงสุดรู้สึกยินดีอย่างมาก

ในที่สุดจิตใจก็สงบลง

“เพียงแต่พิษในพระวรกายของพระองค์ ต้องค่อย ๆ ล้างออกไป รีบมิได้เพคะ”

หลังจากนอนบนเตียงมานานหลายปี ร่างกายจึงมิแข็งแรงเหมือนคนอายุสี่สิบหรือห้าปีมานานแล้ว

จักรพรรดิสูงสุดพยักหน้า ลั่วชิงยวนยังนึกถึงอีกเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้จึงเอ่ยขึ้น “ฝ่าบาท หม่อมฉันสร้างความดีความชอบแล้ว ขอพระราชทานอนุญาตเรื่องหนึ่งได้หรือไม่เพคะ?”

จักรพรรดิสูงสุดโบกมือให้นางพูด

“หม่อมฉันต้องการเข้าไปในโถงบรรพชน ใช้เวลามินาน ครึ่งชั่วยามก็พอแล้วเพคะ”

เมื่อท่านอาเจ๋อเฉิงเสียชีวิต ได้บอกนางว่าในบ่อน้ำไท่หูในโถงบรรพชนมีสิ่งที่เขาเก็บไว้ เพื่อให้ได้กลับไปไถ่โทษที่แคว้นหลี

โถงบรรพชนมิใช่ที่ที่ใครก็เข้าไปได้ นางจึงขอในตอนที่สร้างความดีความชอบ

จักรพรรดิสูงสุดพยักหน้า

อนุญาต

ลั่วชิงยวนดีใจมาก “ขอบพระทัยฝ่าบาทเพคะ!”

หลังจากนั้นฟู่จิ่งหานก็พานางไปโถงบรรพชน โดยหาข้ออ้างให้ลั่วชิงยวนไปสักการะบรรพบุรุษ

เพราะนางสร้างความดีความชอบและได้รับการแต่งตั้งเป็นองค์หญิง การเข้าไปในโถงบรรพชนเพื่อสักการะก็ดูสมเหตุสมผล

นี่เป็นครั้งแรกที่ลั่วชิงยวนเข้าไปในโถงบรรพชน ปรากฏว่ามันกว้างใหญ่กว่าที่นางคิดไว้มาก

ลั่วชิงยวนตามฟู่จิ่งหานไปสักการะ

ฟู่จิ่งหานกล่าวว่า “เจ้าเข้าโถงบรรพชนมาเพื่ออะไร?”

“พิจารณาเรื่องฮวงจุ้ยและโชคลาภ หาอย่าทรงกังวลเลยเพคะ หม่อมฉันจะมิทำสิ่งมิดี ท่านโปรดออกไปรอหม่อมฉันก่อนเถิดเพคะ”

ฟู่จิ่งหานมิสงสัย เพียงแค่พยักหน้าแล้วหันหลังกลับออกไป

ลั่วชิงยวนเดินลึกเข้าไปจนพบกับบ่อน้ำไท่หู

ตรงกลางบ่อน้ำไท่หูมีแท่นกลม ลั่วชิงยวนใช้วิชาตัวเบากระโดดขึ้นไป