ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1023
สรุปบท บทที่ 1023 คนที่มาเป็นใครกัน: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปเนื้อหา บทที่ 1023 คนที่มาเป็นใครกัน – ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บท บทที่ 1023 คนที่มาเป็นใครกัน ของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ในหมวดนิยายการเกิดใหม่ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
เดิมทีฉู่หลิวเยว่วางแผนว่าจะไปหาหรงซิว เพื่อถามเรื่องราวในอดีต
แต่หลังจากที่รู้เรื่องอาณาจักรเสิ่นซวี่ นางก็อยากจะถามเรื่องนี้ด้วยเช่นกัน
เมื่อรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน ดังนั้นนางจึงไม่เสียเวลา และให้เสวี่ยเสวี่ยพาพวกนางไปที่นั่นทันที
เดิมทีเสวี่ยเสวี่ยอยากจะคัดค้าน แต่หลังจากที่รู้ว่าตู๋กูโม่เป่าจะเดินทางมาด้วยกัน มันก็ล้มเลิกความคิดนี้โดยสิ้นเชิง พร้อมกับพาทั้งสองคนไปที่นั่นอย่างว่าง่าย
แน่นอนว่าเสวี่ยเสวี่ยให้แค่ฉู่หลิวเยว่ขี่หลังคนเดียวเท่านั้น
ตอนนี้ตู๋กูโม่เป่าหลอมร่างศักดิ์สิทธิ์สำเร็จแล้ว ความเร็วของเขานั้นจึงมากกว่าเสวี่ยเสวี่ยด้วยซ้ำ ดังนั้นเขาจึงรุดหน้าไปเอง
ดังนั้นคนสองคน สัตว์อสูรหนึ่งตัวจึงเดินทางด้วยวิธีนี้
…
“อาณาจักรเสิ่นซวี่อยู่ห่างจากที่นี่หลายหมื่นลี้ ต่อให้พวกเราใช้ความเร็วเต็มพิกัด ก็ยังต้องใช้เวลาเกือบสิบวัน”
ระหว่างทางตู๋กูโม่เป่าก็ช่วยอธิบายเรื่องราวบางอย่างให้กับฉู่หลิวเยว่ฟังเป็นครั้งคราว
ส่วนใหญ่แล้วจะเป็นเรื่องราวที่เกี่ยวกับอาณาจักรเสิ่นซวี่
ระหว่างนั้น ฉู่หลิวเยว่ก็ลองพยายามถามคำถามที่เกี่ยวกับตัวเองในปีนั้น แต่ตู๋กูโม่เป่าก็ปิดปากสนิทไม่ยอมพูดยอมจา
หลังจากลองมาสองครั้งแล้ว ฉู่หลิวเยว่จึงยอมแพ้
“หากใช้ค่ายกลเคลื่อนย้าย ก็ใช้เวลานานขนาดนี้หรือไม่?”
ฉู่หลิวเยว่ถามขึ้น
เท้าของตู๋กูโม่เป่าเหยียบอยู่บนกระบี่สั้นสีม่วง สองมือไพล่หลัง เดินทางต้านลม เสื้อผ้าปลิวไสว
แน่นอนว่าท่าทางของเขาดูเย็นชาสูงส่ง
ถ้ามองข้ามใบหน้าอ้วนกลม ข้อมือสั้นๆ ที่เอาไพล่หลัง และหน้าท้องเล็กๆ ที่ยื่นออกมา ซึ่งก็ดูมีมาดอย่างมาก
เมื่อได้ยินคำถามของฉู่หลิวเยว่ เขาก็ร้องเหอะออกมาเบาๆ
“ระหว่างพรมแดนม่านฟ้าและอาณาจักรเสิ่นซวี่ไม่มีค่ายกลเคลื่อนย้ายหรอก หากต้องการจะเข้าไปในอาณาจักรเสิ่นซวี่ จำเป็นจะต้องไปที่ชายแดนของอาณาจักรเสิ่นซวี่ อีกทั้งมันไม่เหมือนทางเข้าทางออกทั่วไป”
ฉู่หลิวเยว่รู้สึกตกใจเล็กน้อย หลังจากครุ่นคิดอยู่สักพัก นางก็เข้าใจอันใดได้บางอย่าง
“…ดูเหมือนว่าคนอาณาจักรเสิ่นซวี่ จะเป็นคนที่เย่อหยิ่งและสูงส่งมากทีเดียว…”
แม้กระทั่งค่ายกลเคลื่อนย้ายยังไม่ยอมติดตั้ง เหมือนว่าไม่ต้องการจะติดต่อกับโลกภายนอก!
คนในอยากจะออก ก็ไม่มีอันใดจะพูด แต่ถ้าคนนอกอยากจะเข้า ก็ต้องข้ามน้ำข้ามภูเขามาเป็นหมื่นๆ ลูก และผ่านความยากลำบากมามากมาย
“มันแน่นอนอยู่แล้ว”
ตู๋กูโม่เป่าพูดขึ้นอย่างไม่ใส่ใจ
“ผู้ที่สามารถตั้งหลักในอาณาจักรเสิ่นซวี่ได้ ล้วนเป็นสำนักชั้นยอดของแผ่นดินใหญ่ พวกเขามีทุนให้หยิ่งยโส จึงคิดว่าตนเองสูงส่งกว่าคนอื่นเสมอ”
“ต่อให้ถึงชายแดนของอาณาจักรเสิ่นซวี่ หากต้องการจะเข้าไปมันก็ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น ทางเข้าทางออกเหล่านั้น ถูกควบคุมด้วยกองกำลังต่างๆ อีกทั้งยังเฝ้ากันอย่างเข้มงวด”
ขณะที่พูด สายตาของตู๋กูโม่เป่าก็เหลือบไปมองฉู่หลิวเยว่ที่อยู่ด้านข้าง
“หากไม่ได้เป็นคนจากอาณาจักรเสิ่นซวี่ต้องการเข้าไปด้านใน อย่างน้อยจะต้องเป็นจอมยุทธ์ระดับเก้า ด้วยระดับพลังของเจ้าในตอนนี้ เดิมทีไม่สามารถเข้าไปด้านในได้ แต่ว่ายังดีที่ภายในร่างกายของเจ้ามีพลังศักดิ์สิทธิ์ เมื่อถึงตอนนั้น อาจจะพอให้เข้าไปได้”
ฉู่หลิวเยว่พยักหน้าเบาๆ กำหมัดกรอดโดยไร้เสียง
คำพูดของตู๋กูโม่เป่าเป็นความจริงอย่างมาก
นางในตอนนี้ไม่มีสิทธิ์ที่จะเข้าไปด้านใน
เมื่อเทียบกับผู้แข็งแกร่งระดับสูงที่อยู่ในแผ่นดินใหญ่ นางในตอนนี้ เป็นเพียงแค่มดตัวหนึ่งเท่านั้น
ผู้ที่แข็งแกร่งเป็นใหญ่!
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...