ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1024

ผู้แข็งแกร่งระดับเทพ!

ในตอนที่ฉู่หลิวเยว่กำลังมองฝ่ายตรงข้าม นางก็รู้สึกได้ถึงแรงกดดันที่หนักยิ่งขึ้น!

นางกำหมัดภายในแขนเสื้อกรอด แล้วยืดหลังตรง

จากนั้นก็สาวเท้าไปด้านหน้าหนึ่งก้าว ท่าทางไม่ได้ดูเย่อหยิ่งเกินไปและไม่ได้ดูอ่อนน้อมเกินไป

“ข้าน้อยตู๋กูเยว่ คารวะใต้เท้า”

นางไม่ได้ประกาศฐานะซั่งกวนเยว่ หรือว่าฉู่หลิวเยว่ แต่กลับเลือกใช้แซ่ของพี่เป่า ตั้งเป็นชื่อปลอมขึ้นมา นอกจากนี้นางยังสวมหน้ากากหนังมนุษย์ไว้ด้วย และแต่งตัวเป็นหญิงสาวธรรมดา

เพราะนางไม่แน่ใจว่า อาณาจักรเสิ่นซวี่ที่นางเคยมานั้น นางมาด้วยฐานะใดกันแน่

ยิ่งไปกว่านั้นนางก็ไม่ได้ปิดบังเรื่องฉู่หลิวเยว่คือซั่งกวนเยว่

หากมีคนสืบค้นเพียงเล็กน้อยก็จะรู้ได้ทันที

ดังนั้นระหว่างทางที่มานางจึงปรึกษากับพี่เป่าเรียบร้อยแล้ว นางต้องเปลี่ยนตัวตนทั้งหมดเพื่อความสะดวก

หลินเซียว มีหน้าที่รักษาประตูพรมแดน เขากวาดสายตามองผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า

เหมือนว่านางจะยังอายุไม่เกินยี่สิบปี หน้าตาธรรมดา มีเพียงดวงตาสีดำขลับราวกับหยก เพียงชั่วพริบตาเดียวก็สามารถมองเห็นแววตาที่สว่างไสวของนาง

มันน่าเสียดายเล็กน้อยที่ดวงตางดงามเช่นนั้นมาอยู่บนใบหน้านี้

แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นสำคัญ

ใบหน้าของหลินเซียวเข้มงวด เขาขมวดคิ้วขึ้น

“คนที่ไม่ได้มาจากอาณาจักรเสิ่นซวี่ จะต้องเป็นจอมยุทธ์ระดับเก้าเท่านั้น ถึงจะมีสิทธิ์ข้ามอาณาจักรเซียนเทพ เจ้า…มีคุณสมบัติพอหรือ?”

น้ำเสียงที่สูงส่งห่างเหินหยั่งรากลึกเข้ากระดูกดำ

เขาตั้งใจดูถูกฉู่หลิวเยว่ เมื่อมีคนที่ไม่ใช่คนจากอาณาจักรเสิ่นซวี่เข้ามา ก็มักจะเป็นเช่นนี้เสมอ

พวกเขาเฝ้ายามอยู่ที่นี่ มีคนจำนวนไม่น้อยต้องการที่จะเข้าไปในอาณาจักรเสิ่นซวี่

บางคนมีทักษะที่แท้จริง อาศัยเพียงฝีมือของตนเอง สามารถทะลวงประตูด่านนี้เข้าไปได้ จากนั้นก็จะได้รับอนุญาต และเข้าไปได้ นี่คือกฎใหม่ในการเข้าเมือง

แต่คนจำนวนนั้นมีน้อยเสียยิ่งกว่าน้อย

สภาพแวดล้อมภายนอกของอาณาจักรเสิ่นซวี่ไม่ค่อยเหมาะสมกับการบำเพ็ญเพียร คนที่สามารถเดินมาถึงจุดนี้ได้ ทั้งหมดล้วนเป็นคนอัจฉริยะในหมู่อัจฉริยะ

ราชวงศ์บางราชวงศ์ ร้อยปีก็ยังไม่สามารถผลิตผู้ที่แข็งแกร่งแบบนั้นออกมาได้เลย

คนที่เหลือส่วนใหญ่ ต่างพยายามอย่างเปล่าประโยชน์ พวกเขาใช้กลวิธีเล็กๆ น้อยๆ ในการโกงเพื่อจะได้เข้ามา

ดังนั้นผู้ที่รักษาประตูอยู่ที่นี่ ไม่ว่าจะเป็นคนจากตระกูลใด เขาก็แสดงสีหน้าเย้ยหยันต่อทุกคน

ตอนที่ได้ยินฉู่หลิวเยว่พูดว่าตนเองมาจากราชวงศ์เทียนลิ่ง พวกเขาจึงไม่ได้ใส่ใจนางมากนัก

สาวน้อยวัยละอ่อนคนหนึ่งจะมีความสามารถอย่างนั้นหรือ?

นางน่าจะมาที่นี่เพื่อความสนุกสนานมากกว่า

หากไม่ใช่เพราะว่าเหมือนว่านางจะมีอาวุธศักดิ์สิทธิ์ที่ปกปิดระดับลมปราณของผู้ใช้ จึงไม่สามารถทำให้คนอื่นรู้ระดับพลังของตัวนางได้ เดิมทีเขาคงไม่ถามคำถามกับอีกฝ่ายแน่นอน

ฉู่หลิวเยว่เองก็หมดความอดทนกับท่าทางของอีกฝ่ายแล้ว

นางหัวเราะแล้วยกมือขึ้น

พลังดั้งเดิมที่เปล่งประกายปรากฏขึ้นที่ปลายนิ้วชี้ของนาง!

ใบหน้าหมดความอดทนของหลินเซียวแข็งค้างไปทันที แววตามีประกายตกใจปรากฏขึ้น!

นี่…นี่มันคือพลังศักดิ์สิทธิ์!

“เจ้าคือครึ่งเทพ?”

เขามองหญิงสาวตรงหน้าด้วยแววตาตื่นตะลึง และถามออกมาอย่างไม่เชื่อสายตา

ที่เรียกว่าครึ่งเทพ นั่นก็คือผู้บำเพ็ญเพียรที่ทะลวงผ่านจอมยุทธ์ระดับเก้าแล้ว แต่ยังไม่ได้สร้างอาณาเขตเซียนเทพของตนเอง

เหมือนกับองค์ปฐมกษัตริย์ในตอนนั้น

ดังนั้นที่หลินเซียวถามเช่นนั้น นั่นก็เพราะเขามองออกว่า พลังศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในร่างกายของผู้หญิงคนนี้มีจำกัด แต่นางมีพลังศักดิ์สิทธิ์อย่างแน่นอน

โดยพื้นฐานสถานการณ์เช่นนี้ก็เรียกว่าครึ่งเทพแล้ว

ระหว่างทางที่มาที่นี่ ก่อนหน้านี้ตู๋กูโม่เป่าเคยพูดให้ฉู่หลิวเยว่ฟังไปแล้ว

ดังนั้นฉู่หลิวเยว่จึงเก็บพลังศักดิ์สิทธิ์กลับคืน ก่อนจะพยักหน้าน้อยๆ ไหลไปตามน้ำ

“ไม่ทราบว่าตอนนี้ข้ามีคุณสมบัติที่จะได้เข้าไปหรือยัง?”

ครึ่งเทพ สามารถเข้าไปได้อย่างแน่นอน

หลินเซียวหน้าเปลี่ยนสี การแสดงออกต่อฉู่หลิวเยว่เปลี่ยนไปอย่างมาก ดูเคารพนอบน้อมมากขึ้น

“เจ้ามาที่นี่ครั้งแรกหรือ?”

ฉู่หลิวเยว่พยักหน้า

“หากมาที่นี่เป็นครั้งแรกจะต้องลงทะเบียนใหม่ก่อน”

หลินเซียวพูดขึ้น จากนั้นก็โบกมือขึ้นกลางอากาศ

ทันใดนั้นสมุดเล่มหนึ่งก็ปรากฏขึ้น

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน