ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1048
สรุปบท บทที่ 1048 ร่วมหอหนึ่งราตรี รักสุขีร้อยทิวา: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
อ่านสรุป บทที่ 1048 ร่วมหอหนึ่งราตรี รักสุขีร้อยทิวา จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บทที่ บทที่ 1048 ร่วมหอหนึ่งราตรี รักสุขีร้อยทิวา คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
“ลายสลัก?”
หลินจือเฟยเผยสีหน้าสงสัย
ฉู่หลิวเยว่ยื่นไข่มุกให้เขาดู
ทันทีที่ไข่มุกสีดำสนิทปรากฏในครรลองสายตา ลวดลายขนาดเล็กที่สลักอยู่บนไข่มุกก็สะท้อนแสงวับวาวเลือนราง
เพียงแต่ลวดลายนี้มีขนาดเล็กนัก หากมิตั้งใจดูอย่างละเอียดก็ยากที่จะสังเกตเห็น
“สิ่งนี้คือลายสลัก ถูกต้องหรือไม่?”
ฉู่หลิวเยว่เอ่ยถามลองเชิงออกไป
ก่อนนี้นางมิได้มีประสาทความรู้สึกเช่นนี้มาก่อน ทว่าหลังจากมาถึงพรมแดนเสิ่นซวี่ ตู๋กูโม่เป่าเคยเอ่ยกับนางไว้ว่าในบรรดาตระกูลทั้งหลายที่อยู่รวมกันมากมายดั่งต้นไม้ในป่าเหล่านี้ ล้วนแล้วแต่มีลายสลักของตนด้วยกันทั้งสิ้น
อีกทั้งก่อนหน้านี้ นางยังเคยเห็นลายสลักของตระกูลหลินบนม่านแสงที่เส้นแบ่งเขตพรมแดนเสิ่นซวี่มาแล้ว
ดังนั้นชั่วพริบตาที่เห็นลวดลายนี้ นางก็เกิดข้อสันนิษฐานนี้ออกมา
มันเป็นสัญชาตญาณที่ไร้หนทางจะอธิบายออกมาได้
“มิผิด นี่เป็นลายสลักของสักตระกูลหนึ่งจริงๆ”
หลินจือเฟยผงกศีรษะยืนยัน
“เพียงแต่ว่า…จะให้ระบุว่าเป็นของตระกูลไหนแน่นั้น ข้าดูไปได้สักพักก็ยังดูไม่ออก”
อาณาเขตของเสิ่นซวี่นั้นกว้างใหญ่ มีทั้งตระกูลและสำนักวิชามากมายก่ายกอง การจะทราบถึงลายสลักของทุกตระกูลย่อมเป็นไปได้ยาก
แม้ตัวเขาจะเป็นคุณชายสี่แห่งตระกูลหลิน อยู่หน้าผาแดนสวรรค์มีฐานะสูงส่ง ทว่าขอบเขตก็จำกัดอยู่แค่หน้าผาแดนสวรรค์เช่นกัน
หลังจากที่จากมา ผู้ที่อยู่ในระดับเดียวกันกับหน้าผาแดนสวรรค์มีอยู่ถมเถทั่วไป กระทั่งผู้ฝึกตนที่ใจกล้าและทะเยอทะยานจนน่าสะพรึงกว่าพวกเขาก็มีเหลือให้ควั่ก!
การจะสืบเสาะหาเรื่องราวที่มาของลายสลักอันนี้ในระยะเวลาอันสั้น ย่อมลำบากอยู่ทีเดียว
ฉู่หลิวเยว่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง
“มิรู้ว่าถ้าประมุขหลินดูแล้วจะจำได้หรือไม่…”
เขาเปี่ยมประสบการณ์และมากด้วยความรู้ บางทีอาจจะพอรู้อันใดบ้าง
หลินจือเฟยกลับเอ่ยตอบโดยพลัน
“เรื่องของไข่มุกเม็ดนี้ คงต้องขอให้คุณหนูตู๋กูเก็บเป็นความลับแล้ว”
ฉู่หลิวเยว่ปรายตามองเขาแวบหนึ่งอย่างประหลาดใจอยู่บ้าง
ยามพินิจมองสีหน้าเว้าวอนอย่างบริสุทธิ์ใจของเขา ในใจนางพลันกระตุก ก่อนจะผงกศีรษะรับโดยมิตั้งคำถามใดอีก
“ดียิ่ง”
ดูเหมือนว่า…กระทั่งตัวหลินจือเฟยเองก็ไม่เชื่อใจหลินเทียนเฟิงเลยแม้แต่น้อย…
หรืออาจพูดได้ว่า เขาย่อมต้องมีปัญหากับคนข้างกายของหลินเทียนเฟิงเป็นแน่
อีกอย่าง ไข่มุกเม็ดนี้แม้จะเล็กนัก ทว่าเมื่อเริ่มการตรวจสอบแล้ว ก็มิรู้ว่าบัญชีหนี้เก่าที่ยังไม่ได้รับการสะสางนั้น มีคนของตระกูลหลินเข้าไปข้องเกี่ยวติดพันด้วยสักกี่คน
หลินจือเฟยจะระมัดระวังตัวเช่นนี้ก็เป็นเรื่องปกติ
“เช่นนั้นของสิ่งนี้…จะให้ข้าเก็บไว้ที่นี่ก่อนหรือ?” ฉู่หลิวเยว่เอ่ยถาม
หลินจือเฟยผงกศีรษะเป็นเชิงเห็นด้วย
“ลำบากคุณหนูตู๋กูแล้ว”
ฉู่หลิวเยว่ส่ายศีรษะ
“เรื่องเล็กน้อย”
หลังจากประสบทุกความวุ่นวายที่เมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ก่อเอาไว้ จะรับมือกับของชิ้นจิ๋วพวกนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายโดยแท้
หลินจือเฟยทำฝีปากขมุบขมิบราวกับต้องการจะพูดอันใดบางอย่าง ทว่าก็มิพูดออกมา
ไข่มุกเม็ดนี้มีลายสลักอยู่ นั่นหมายถึงว่ามีความเป็นไปได้อย่างมากว่ามันจะนำพาซึ่งปัญหาใหม่มาให้
ปกติแล้วคนทั่วไปย่อมพากันหลีกเลี่ยงที่จะข้องเกี่ยวเรื่องเหล่านี้ คิดมิถึงเลยว่านางจะยอมตกปากรับคำช่วยจริงๆ…
“เช่นนั้นวันนี้ก็พอเท่านี้ก่อน คุณชายสี่พักผ่อนเถิด ข้ากับพี่เป่าขอตัวลาไปก่อน”
พูดจบ ฉู่หลิวเยว่ก็คำนับเขารอบหนึ่ง แล้วพาพี่เป่าหมุนกายจากไป
“รอเดี๋ยว”
ทันทีที่เห็นพวกนางสองคนกำลังจะจากไป หลินจือเฟยพลันส่งเสียงเรียกคำรบหนึ่ง
ฉู่หลิวเยว่หันกลับมามองอย่างสงสัย
“คุณชายสี่ยังมีเรื่องอันใดอีกหรือ?”
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...