ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1103
สรุปบท บทที่ 1103 นอนพื้น: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปตอน บทที่ 1103 นอนพื้น – จากเรื่อง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
ตอน บทที่ 1103 นอนพื้น ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดยนักเขียน จ้าน นิชิโนะ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ฉู่หลิวเยว่เริ่มไม่แน่ใจว่านางควรจะยกย่องโอรสสวรรค์ว่าเป็นคนมองการณ์ไกลมีไหวพริบดีหรือไม่
นี่เขาแอบเตรียมของพวกนี้ล่วงหน้าหรือเปล่าเนี่ย!?
และพออีกคนตอบสนองเช่นนี้ ฉู่หลิวเยว่ก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี โดยการ “เชิญ” ให้เขาลงไปนอนบนพื้นตามประสงค์ของอีกฝ่ายในคราแรก
…ตอนแรกนางไม่อยากให้หรงซิวค้างแรมที่นี่ แต่เมื่อพิจารณาแล้วว่าด้านนอกนั้นมีทหารอารักขาอยู่เป็นจำนวนมาก การไล่เขากลับไปแบบนี้คงดูไม่เหมาะสมเท่าไร สุดท้ายฉู่หลิวเยว่ก็จำต้องเลือกทางออกที่ดีที่สุด
และเป็นทางออกที่พระโอรสพอพระทัยเป็นอย่างมาก
…เรื่องบางเรื่องควรทำให้คุ้นชินแต่เนิ่นๆ จะดีกว่า
ในที่สุดทั้งสองคนก็เริ่มต้นค่ำคืนอันเงียบสงบบนเตียงนอนที่ต่างกัน
ฉู่หลิวเยว่นอนอยู่บนเตียง หรงซิวนอนอยู่บนพื้น
คราแรกนางรู้สึกกังวลนิดหน่อย แต่เมื่อเห็นว่าหรงซิวหยิบผ้าห่มสองผืนออกมาอย่างสุภาพและสงบเสงี่ยม พลางจัดปูที่นอนของตนอย่างเรียบร้อย และหลังจากล้มตัวลงนอนแล้ว ฉู่หลิวเยว่ก็พลันคิดว่าตนคงจะวิตกกังวลมากเกินเหตุ
จากนั้นนางก็หลับตาลงและเตรียมจะเข้านอน
ความมืดมิดเริ่มย่างกลายเข้ามา คบเพลิงในห้องดับลงทีละดวง
และทั่วทั้งห้องก็ตกอยู่ในความมืดมิด
หรงซิวล้มตัวลงนอนไม่ไกลจากนาง
อันที่จริงห้องบรรทมแห่งนี้มีขนาดใหญ่และกว้างขวางมาก
แต่หรงซิวพยายามโน้มน้าวนางสุดความสามารถเพื่อคว้าโอกาสเล็กๆ นี้ให้ตัวเอง
สำหรับเขา แค่ถูกบีบให้นอนแยกกันหลังจากจบพิธีคัดเลือกพระชายาก็น่าสมเพชเกินพอแล้ว ถ้ายังให้นอนห่างกันอีก เขาคงนอนไม่หลับแน่ๆ
ดังนั้นเขาจึงยอมปูฟูกนอนข้างเตียงตามคำขอของฉู่หลิวเยว่ พลางสร้างค่ายกลขึ้นในขณะเดียวกัน…
…
ความเงียบปกคลุมไปทั่วห้อง ฉู่หลิวเยว่นอนอยู่บนเตียง ทว่าต่อให้ข่มตานอนเท่าไรก็หลับไม่ลง
หลังจากนั้นไม่นาน ท้ายที่สุดนางก็ลืมตาขึ้น
แสงจันทร์ส่องเข้ามาทางหน้าต่าง เสมือนสายธารากระจ่างใส และเกิดเงาสีดำทอดตัวยาวลงบนพื้นห้องอันกว้างใหญ่
ฉู่หลิวเยว่หันศีรษะไปมองหรงซิวที่นอนหลับอยู่ไม่ไกล
จากตรงนี้ นางสามารถมองเห็นใบหน้าที่กำลังหลับใหลของหรงซิวได้ชัดเจน
เขานอนหนุนแขนตัวเอง พร้อมงอขาข้างหนึ่ง
ถึงรอบข้างจะดูสลัว ทว่าแสงจันทร์ที่ส่องลงนั้นก็ทำให้มองเห็นใบหน้าของเขาได้ชัดทุกตารางนิ้ว
ความวิตกกังวลในใจของฉู่หลิวเยว่ พลันสลายไปทันที
ราวกับว่าขอเพียงแค่คนคนนี้อยู่ข้างนาง ก็จะคลี่คลายและแก้ไขปัญหาทั้งหมดได้
นางกะพริบตาพลางพลิกตัวหันไปด้านข้างเล็กน้อย แล้วแอบมองอีกฝ่ายอย่างระมัดระวัง
แม้ว่าเขาจะหลับไปแล้ว แต่สัญชาตญาณอันยิ่งยวดของนางก็ยังบอกให้ระวังตัวอยู่ดี
ขอแค่เขาไม่ลืมตาโพล่งขึ้นมาก็พอแล้ว
เพราะถ้าเขาลืมตา นางจักติดกับสายตาอันเย้ายวนนั่นอีกครั้งแน่ๆ ประหนึ่งว่ามันสามารถดึงดูดผู้คนให้ดำดิ่งลงสู่ก้นบึ้งอันลึกล้ำ และจบชีวิตด้วยการทำลายล้างตนเองได้
แต่จู่ๆ เขาก็ขมวดคิ้วนิดๆ ราวกับตกอยู่ในฝันร้าย
ก่อนจะเริ่มขมวดแน่นขึ้นเรื่อยๆ
อายเย็นแผ่ซ่านและปกคลุมทั่วร่างกายของเขา
ฉู่หลิวเยว่ตกตะลึง
และไม่นานก็สังเกตเห็นชั้นน้ำแข็งจางๆ อยู่บนพื้น!
“หรงซิว?”
ฉู่หลิวเยว่เรียกเขา
แต่หรงซิวเพียงขดตัวเล็กน้อย
ตอนนี้ผ้าห่มบางๆ ที่คลุมร่างของเขาอยู่นั้นดูช่วยอันใดไม่ได้เลย
ฉู่หลิวเยว่ผุดลุกขึ้นนั่งทันที
“หรงซิว!”
เงามืดพาดทับใบหน้าของหรงซิวจนนางมองไม่เห็นสีหน้าของเขา
ฉู่หลิวเยว่เม้มริมฝีปากพลางทำลายค่ายกลทิ้ง แล้วก้าวเท้าเข้าไป
“หรงซิว ถ้าเจ้าแกล้งทำอีก ข้าจะโมโหแล้วนะ”
ขณะที่ฉู่หลิวเยว่กำลังเอ่ยปาก ในที่สุดนางก็เห็นใบหน้าของหรงซิวชัดๆ
ก่อนจะเห็นว่าแพขนตาหนาของเขาถูกปกคลุมด้วยชั้นน้ำแข็ง ในที่สุดนางก็ตระหนักถึงความผิดปกติ และรีบก้มลงไปสัมผัสใบหน้าของเขา
มันเย็นจนมือของนางแทบเป็นน้ำแข็ง!
ร่างของฉู่หลิวเยว่เกือบจะถูกแช่แข็งจากความหนาวเย็นนั่น!
และเหมือนหรงซิวจะสัมผัสได้ถึงอันใดบางอย่าง พลันคว้ามือนางแล้วดึงนางเข้าไปกกกอด!
การเคลื่อนไหวของเขานั้นหยาบกระด้างและป่าเถื่อน ต่างจากท่าทีอันอ่อนโยนและยับยั้งชั่งใจดั่งปกติ
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...