สรุปตอน บทที่ 1123 ค่ำคืนที่ไม่เงียบงัน – จากเรื่อง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
ตอน บทที่ 1123 ค่ำคืนที่ไม่เงียบงัน ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดยนักเขียน จ้าน นิชิโนะ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
“เจ้าคิดดูสิ! คะแนนของเจ้าตอนอยู่ในสำนักโดดเด่น เจิดจรัส และเป็นที่น่าจดจำของผู้อื่นถึงเพียงนั้น! ทว่าพระชายานั่นไม่มีแม้กระทั่งคุณสมบัติในการเป็นศิษย์ของสำนักเลยด้วยซ้ำ! หอคอยที่อยู่ใกล้น้ำมักได้จันทร์ก่อน[1] ประจวบเหมาะนักที่ช่วงระยะนี้ที่หรงซิวยังคงพำนักอยู่ในสำนัก ขอเพียงเจ้าอยู่เคียงข้างกายให้นานเข้าไว้ ใจของเขาย่อมต้องเอนไปหาเจ้าอย่างแน่นอน!”
แม่นางผู้มีคางแหลมเรียวเผยสีหน้าพึงพอใจแกมยั่วเย้าออกมา
“มิมีบุรุษคนไหนต้านทานการจู่โจมอันอ่อนหวานเช่นนี้ได้ไหวหรอก”
“ใช่แล้ว! จื่อหยวน เจ้าพึงใจในตัวพระโอรสนานถึงเพียงนั้น จะให้มายอมแพ้เอาเช่นนี้ ตัวเจ้าเองก็ไม่อยากทำมันหรอกใช่หรือไม่เล่า!?”
“แท้จริงแล้วพวกข้านั้นคิดมาตลอดว่าอย่างใดก็ต้องเป็นเจ้า…บัดนี้ถูกคนมาฉวยเอาของรักไป เจ้าจะทนต่อไปได้จริงหรือ?”
แม่นางเหล่านั้นเอ่ยเจ้าอย่างนั้นข้าอย่างนี้ ทำให้เจียงจื่อหยวนเกิดสองจิตสองใจขึ้นมา
นางเม้มริมฝีปากของตนแน่น คิ้วโก่งขมวดปมเล็กน้อย สีหน้าทั้งยุ่งเหยิงและกระวนกระวาย
“จริงๆ แล้ว…”
เดิมทีนางอยากจะพูดว่าซั่งกวนเยว่ผู้นั้น แท้จริงแล้วยอดเยี่ยมกว่าที่พวกนางคิดไว้มากโขนัก
ไม่รู้ว่าเหตุใด ฝั่งพระราชวังเมฆาสวรรค์จึงทำราวกับว่ามิเคยมีข่าวคราวเกี่ยวกับซั่งกวนเยว่มาก่อน ประหนึ่งว่ามีคนตั้งใจปิดข่าวพวกนี้ก็มิปาน เพื่อที่จะให้บรรดาคนนอกคิดว่าซั่งกวนเยว่เป็นเพียงแม่นางธรรมดาผู้หนึ่งเท่านั้น
ทว่าเจียงจื่อหยวนรู้แจ้งแก่ใจดี
ไม่ว่าจะเป็นรูปลักษณ์ ทักษะพรสวรรค์หรือด้านอื่นๆ ซั่งกวนเยว่ล้วนไม่ได้ด้อยไปกว่านางเลย!
ที่สำคัญยิ่งกว่าก็คือ นางเป็นคนโปรดของหรงซิว!
…เขากำลังตกหลุมรักนางอยู่จริงๆ!
รักจนกระทั่งไม่เสียดายในสิ่งที่ทำให้นางไปมากถึงเพียงนั้น!
ทว่าคำพูดนี้กลับติดอยู่ที่ริมฝีปาก เจียงจื่อหยวนคิดจะพูดออกมาก็พูดไม่ออก
ให้นางยอมรับว่าแม่นางผู้นั้นยอดเยี่ยมยิ่งกว่านาง นางทำใจยอมรับไม่ได้จริงๆ!
เนิ่นนานอยู่ครู่ใหญ่ ท้ายที่สุดนางก็พ่นลมหายใจออกมาครั้งหนึ่ง
“ข้าตัดสินใจแล้ว”
…
ภายในห้องพัก ฉู่หลิวเยว่นั่งขัดสมาธิพลางเพ่งสติสะกดกลั้นลมหายใจ
ในชั่วขณะนั้น นางก็ยกมือหนึ่งของตนขึ้นมา
ดวงแสงอันเปล่งประกายเจิดจ้าดวงหนึ่งปรากฏขึ้นเหนือปลายนิ้ว
ชั่วพริบตา ดวงแสงหนึ่งดวงนี้ก็พลันแปรออกแยกเป็นหลายดวงกว่าเดิม อันทำให้ทั่วทั้งฝ่ามือของนางส่องสว่างจ้า
นิภาปลายนิ้วได้แปรเปลี่ยนกลายเป็นฝ่ามือเทวะ!
ทันใดนั้น ฉู่หลิวเยว่ก็ค่อยๆ กำฝ่ามือเข้าหากัน
พลังปราณดั้งเดิมสายหนึ่งพวยพุ่งออกมาจากหมัด! ปล่อยลำแสงส่องประกายจางๆ ราวหยกออกมา!
ครืน!
ฉู่หลิวเยว่ปล่อยออกไปหมัดหนึ่ง!
ฉับ!
ลมแรงสายหนึ่งพลันโหมขึ้นมา!
ภายในพื้นที่ว่างเปล่า พลันปรากฏรอยแยกสีนิลเกิดขึ้น…นั่นเป็นช่องรอยแยกที่ถูกลมกรรโชกจากหมัดอันเกรี้ยวกราด!
ชั่วพริบตานั้นเอง พลังแห่งสวรรค์และโลกที่อยู่โดยรอบก็ได้รับผลกระทบจากหมัดครั้งนี้เช่นกัน ก่อให้เกิดเป็นคลื่นกระทบอันเบาบาง!
หึ่งหึ่ง!
นัยน์ตาของฉู่หลิวเยว่หดลงโดยพลัน!
เมื่อเห็นคลื่นกระทบอันไร้ซึ่งรูปร่างแผ่กระจายออกมาจากห้องพัก ลมปราณอันมหาศาลไร้ขอบเขตพลันพวยพุ่งออกมา!
ตูม!
เสียงปะทะกันอย่างรุนแรงก็แว่วดังขึ้นมา!
ที่แท้พลังจากหมัดครานี้กระแทกเข้ากับค่ายกลด้านบนที่เพิ่งกางไปเมื่อครู่อย่างรุนแรง!
หลังสิ้นแรงสั่นสะเทือนอันรุนแรงของค่ายกลที่เกิดขึ้นชั่วขณะนั้น มันก็สามารถกลับมาต้านได้อย่างมั่นคง
“โฮ่…นังหนู ทำแบบนี้เดี๋ยวคนก็ตกใจตายกันพอดี!”
องค์ไท่จู่ที่มิรู้ว่ามาปรากฏตัวภายในห้องตั้งแต่เมื่อใด ใช้มือหนึ่งลูบอกที่ไร้ซึ่งดวงใจจากกายเนื้อของตนโดยสิ้นเชิง สีหน้าเองก็หวาดหวั่นยิ่ง
“ถ้าหากแรงสั่นเมื่อครู่แผ่ออกไปล่ะก็ ข้าว่าเย็นวันนี้เจ้าต้องถูกผู้อาวุโสพวกนั้นจัดการเป็นแน่!”
ฉู่หลิวเยว่กระแอมไอออกมาคราหนึ่ง
“ในส่วนนี้…ข้าเองก็คิดไม่ถึงเหมือนกัน…”
นางค่อยๆ ดึงพลังของตนกลับอย่างช้าๆ จากนั้นก็ชักกำปั้นของตนกลับแล้วมองดูอย่างละเอียดรอบหนึ่ง
ฝ่ามือขาวลออ นิ้วมือเรียวเป็นข้อชัดเจน
ทว่าหากมิได้ยลด้วยตาตน ผู้ใดก็มิสามารถรู้ได้ว่ามือเรียวขาวนวลข้างนี้เต็มไปด้วยพลังที่พาให้ผู้คนต่างก็หวั่นเกรงเช่นนี้!
“หมัดเทวะ…พลังรุนแรงแข็งกร้าวปานนี้เชียว…”
นี่เป็นครั้งแรกที่นางใช้ท่าหมัดเทวะ
หลังจากที่บุกทะลวงระดับเจ็ด พลังปราณดั้งเดิมภายในร่างของนางแข็งแกร่งขึ้นอย่างมหาศาลอันเนื่องมาจากการควบคุมและฝึกฝนฝ่ามือเทวะมาจนถึงขั้นสูงสุด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...