ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1178
สรุปบท บทที่ 1178 ขอบคุณสำหรับคำชม: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปเนื้อหา บทที่ 1178 ขอบคุณสำหรับคำชม – ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บท บทที่ 1178 ขอบคุณสำหรับคำชม ของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ในหมวดนิยายการเกิดใหม่ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ฉู่หลิวเยว่ประหลาดใจนิดหน่อย นางไม่คิดว่าจู่ๆ เขาจะพูดถึงหรงซิว แถมยัง…
พอฟังดูแล้ว เหตุใดมันดูมีนัยชอบกล…
“อย่างใดเสีย การมีคนช่วยหนุนหลังก็เป็นเรื่องดี แต่จะดีกว่าหากเจ้าไม่หาเรื่องใส่ตัว”
ตู๋กูโม่เป่าเปิดประตู
“ขณะที่เจ้าอยู่ในสำนักหลิงเซียว แม้จะไม่สามารถสานต่อบทเรียนส่วนใหญ่ที่เคยสอนให้ได้ แต่ถ้าว่าง ข้าจะแวะเวียนมาสอนเจ้าด้วยตนเอง”
เมื่อพูดจบ เขาก็สาวเท้าไปด้านหน้าทันที
ไม่นานร่างเงาเล็กๆ นั่นก็หายไปจากครรลองสายตา ท่ามกลางเงามืดของรัตติกาล!
“ไอ้หยา นี่เจ้า…”
ฉู่หลิวเยว่ดึงสติกลับมาอีกครั้ง และนวดคลึงหว่างคิ้วของตนไปมา
นางแทบจะเดาได้ทันทีว่า วันวานที่รอนางอยู่หลังจากนี้ จักเป็นเช่นไร!
นางหยิบถวนจื่อขึ้นมา พลางก้าวเท้าออกไป
“ไปกันเถอะ! ครั้นตอนนี้เป็นอิสระแล้ว ก็ออกไปเปิดหูเปิดตากันดีกว่า!”
…
ณ ภูเขาหมื่นเมรัย
ตั้งแต่ช่วงพลบค่ำจนถึงก่อนรุ่งสางนั้น เป็นเวลาเปิดของภูเขาหมื่นเมรัย
เพลานี้ศิษย์จำนวนมากล้วนมารวมตัวกันที่ภูเขาหมื่นเมรัย
ทว่าเมื่อเทียบกับวันก่อนหน้านี้แล้ว กลับมีคนน้อยกว่ามาก
สำหรับศิษย์ส่วนใหญ่ในสำนักวิชา เขาหมื่นเมรัยถือเป็นสถานที่แห่งความบันเทิงเริงรมย์ และจะดีกว่าหากนานๆ มาครั้ง มิใช่กระเหี้ยนกระหือรือมาเสียทุกวัน
ยิ่งไปกว่านั้น ช่วงนี้ก็ยังมีเรื่องที่ฉู่หลิวเยว่ไปยั่วโทสะหลิ่วอินถงอีก ศิษย์หลายคนจึงเกรงกลัวและไม่อยากสร้างปัญหา ดังนั้นพวกเขาจึงหยุดมาที่นี่ชั่วคราว
ทันทีที่ฉู่หลิวเยว่มาถึงเขาหมื่นเมรัย ก็สามารถดึงดูดทุกสายตาให้หันไปมองได้ในทันที
ดวงตานับไม่ถ้วนจับจ้องมองนาง ด้วยสีหน้าที่แตกต่างกันไป
แต่ฉู่หลิวเยว่เมินเฉยและเดินตรงขึ้นไปอย่างไม่ทุกข์ร้อน
และขณะที่กำลังจะถึงยอดเขา ในที่สุดนางก็หยุดฝีเท้าลง
ยามนี้พื้นที่ข้างน้ำพุถูกจับจองเกือบเต็มหมดแล้ว
แต่ท่ามกลางกลุ่มคนเหล่านั้น กลับไร้ซึ่งเงาของหลิ่วอินถง
ฉู่หลิวเยว่มองชายหนุ่มคนหนึ่งที่อยู่ด้านข้าง
“วันนี้ศิษย์พี่หญิงหลิ่วไม่มาหรือ?”
“ศิษย์พี่หญิงหลิ่ว” ที่ว่านี้ ไม่ต้องเค้นถามก็รู้ว่าหมายถึงใคร
ชายหนุ่มคนนั้นชะงักไปครู่หนึ่ง แล้วพยักหน้าโดยไม่รู้ตัว
“ยังไม่เห็นนะ”
ฉู่หลิวเยว่เริ่มขมวดคิ้ว
ดูเหมือนว่าหลิ่วอินถงจะไม่ได้จริงจังกับคำพูดของนางเสียเท่าไร…
ค่ำมืดเช่นนี้แล้ว ยังไม่มาอีกหรือ
ตัวนางน่ะรอได้ แต่ถวนจื่อไม่มีความอดทนขนาดนั้น
ฉู่หลิวเยว่ยืนอยู่ที่นั่น และรอประมาณหนึ่งชั่วยาม หลิ่วอินถงถึงได้ปรากฏตัวขึ้น
คนที่มากับนางคือกงเซิ่ง ผู้ที่อยู่กับนางในวันนั้น
“ศิษย์พี่หญิงหลิว ท่านปล่อยให้ข้ารอนาน”
ฉู่หลิวเยว่เอ่ยทักก่อน พลางระบายยิ้มให้อีกฝ่าย
แต่หลังจากเห็นฉู่หลิวเยว่ หลิ่วอินถงที่สงบนิ่งมานาน ก็พลันฉุนเฉียวขึ้นอีกครา
แต่สายตาของคนรอบข้าง ทำให้นางจำต้องกลืนคำพูดเหล่านั้นลงไป
“ข้าติดธุระเลยมาช้า”
นางรีบตอบปัดๆ ด้วยน้ำเสียงเย็นชา
ฉู่หลิวเยว่เองก็ไม่อยากเสียเวลาจับผิดอีกฝ่าย ดังนั้นนางทำทีหัวเราะพลางกล่าวว่า
“ศิษย์พี่หญิงหลิ่วยุ่งมากประหนึ่งหัวไม่วางหางไม่เว้น จักปลีกตัวออกมาเช่นนี้ มิใช่เรื่องง่ายเลย เช่นนั้นเชิญเถิดขอรับ…”
หลิ่วอินถงแอบกัดฟันกรอด
แค่วันแรก นางก็รู้สึกขายหน้าแล้ว!
ไม่รู้เลยว่าอีกหนึ่งเดือนหลังจากนี้จะเป็นเช่นไร!
แต่นางได้ให้คำมั่นสัญญาต่อหน้าผู้คนมากมายไปแล้ว หากเปลี่ยนใจกลางคัน…ชื่อเสียงในสำนักวิชาของตนต้องพังพินาศแน่!
ฉะนั้นไม่ว่าจะอึดอัดเพียงใด นางก็ต้องอดทนแล้วผ่านมันไปให้ได้!
นางสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วมองไปที่ยอดเขา
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...