ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1357
ตูม!
เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว หินก้อนไหลกลิ้งลงมาอย่างรวดเร็วแล้วตกลงกลางหุบเขา!
และก่อนที่ทุกคนจะได้พักหายใจหายคอ ทันใดนั้นก้อนหินจำนวนมากเริ่มร่วงหล่นลงมาหน้าผาหินชัน และตกลงสู่หุบเขาเบื้องล่าง!
“ตูม ตูม ตูม”!
ก้อนหินนับไม่ถ้วนชนกันระเนระนาด!
“ไม่นะ…”
ผู้อาวุโสฮวาเฟิงตกใจตาถลน
จากนั้นเขาก็เห็นว่าเส้นทางเบื้องหน้าถูกปิดกั้นด้วยกองหินเหล่านั้น!
ประตูบานใหญ่ถูกปิดทับอยู่หลังกองหินโดยสมบูรณ์ และแทบไม่มีช่องว่างให้แทรกตัวเข้าไป!
เขาร้อนใจและกำลังจะพุ่งตัวเข้าไป
แต่ยังไม่ทันได้ยกเท้าขึ้น เหล่าก้อนหินที่ทยอยล่วงลงมาก็เพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆ และเริ่มเคลื่อนตัวมาทางเขา!
จนเขาต้องยอมถอยออกมาอย่างสิ้นหวังอีกครา!
สถานการณ์ของกลุ่มคนด้านหลังเองก็ไม่สู้ดี
เพราะด้านนั้นเองก็เกิดหินถล่มเช่นกัน
ใครบางคนหวีดร้องด้วยความตกใจ
“หุบเขานี้จะถล่มแล้ว!”
…
ขณะเดียวกันนั้น ฉู่หลิวเยว่ที่อยู่ข้างในประตูก็ปาดเลือดออกจากมุมปากช้าๆ พลันหยัดตัวลุกขึ้นยืน
และอาจเป็นเพราะได้รับการป้องกันจากเกราะศักดิ์สิทธิ์ทองแดง นางจึงมิได้บาดเจ็บมากนัก
เมื่อยืนอยู่ตรงนี้ นางได้ยินเสียงความวุ่นวายจากภายนอกเล็ดลอดเข้ามาบางส่วน
เหมือนว่าจะ…
เกิดเรื่องบางอย่างขึ้นในหุบเขา?
ฉู่หลิวเยว่ขบเม้มริมฝีปากแน่น
นางหันกลับไปมอง
ประตูบานใหญ่ถูกปิด ไม่มีวี่แววว่าจะเปิด
ผ่านไปสักพัก เสียงอึกทึกนั่นพลางเงียบลงอย่างช้าๆ
นางใจหายวาบราวถูกห้อยต่องแต่งอยู่กลางอากาศ…
ไม่รู้ว่าเกิดอันใดขึ้นข้างนอกบ้าง…
หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง นางก็เดินไปที่หลุมศพอีกครั้ง
ยามนี้คลื่นพลังที่เคยโจมตีนางหายไปแล้ว
ทรายสีแดงปลิวไปทั่วท้องนภา จนแทบมองไม่เห็นสิ่งใด
ทุกคนจับกลุ่มรวมตัวกันอยู่ตรงพื้นที่เปิดโล่ง และเพียงยืนนิ่งไร้ซึ่งการสนทนาใดๆ
ทั่วทั้งใบหน้าและร่างกายของพวกเขาเต็มไปรอยคราบเปื้อน ดูแล้วช่างนาเวทนานัก
แต่พอคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ ก็ยังทำให้พวกเขาหวาดผวาอยู่ดี
ใครจะคิดว่าหุบเขานี้จะถล่มลงมาจริงๆ ล่ะ!?
ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก!
และที่สำคัญก็คือ เส้นทางไปยังประตูบานนั้นถูกปิดกั้นไว้โดยสมบูรณ์!
ถ้าต้องการจะเปิดประตู ก็ต้องขนหินเหล่านั้นออกเสียก่อน
แต่มันจะเป็นไปได้อย่างใด!?
ต่อให้พวกเขาร่วมด้วยช่วยกัน ก็ไม่มีทางทำได้!
ผู้อาวุโสฮวาเฟิงมองไปด้านหน้าด้วยสายตาว่างเปล่า ร่องรอยแห่งความสิ้นหวังฉายชัดขึ้นในดวงตาของเขา
ใบหน้าและตามตัวของเขาเต็มไปด้วยบาดแผลมากมาย เลือดสีแดงสดไหลซึม เสื้อผ้าอาภรณ์ฉีกขาดหลายแห่ง
แต่ตอนนี้ เขาไม่สนใจสภาพของตัวเองเลย
ภาพที่มองเห็นตรงหน้าทำให้สมองเขาขาวโพลน คิดอันใดไม่ออกทั้งสิ้น
…แบบนี้แล้ว ฉู่เยว่…จะออกมาอย่างใด!
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ขอบคุณมากค่ะ สนุกมากกกค่ะ...
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...