ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1381
สรุปบท บทที่ 1381 ท่าไม่ดีแล้ว: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปเนื้อหา บทที่ 1381 ท่าไม่ดีแล้ว – ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บท บทที่ 1381 ท่าไม่ดีแล้ว ของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ในหมวดนิยายการเกิดใหม่ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ตามวิธีการขว้าง บ่งบอกว่าจินตี้เล็งหอกไปทางช่อโหว่งกลางประตูบานใหญ่ เพื่อหวังทำลายมันให้พังลงเสีย
ประสบการณ์ก่อนหน้านี้บอกเขาว่า ประตูบานนี้มิอาจทำลายได้ง่ายๆ
และเพื่อความปลอดภัย เขาจึงจุดที่ง่ายต่อการทะลวงเข้าไป
แต่ไม่นานเขาก็พบว่าความคิดนั้นช่างไร้เดียงสานัก
นั่นเพราะหอกด้านนั้นที่อยู่ห่างประตูเพียงสามก้าว ถูกสกัดกั้นด้วยแรงกดดันจากด้านบน จนลอยค้างเติงอยู่ด้านนอก!
สีหน้าของจินตี้เปลี่ยนไปทันที สองขาก้าวฉับๆ ไปด้านหน้า พลันคว้าหมับเข้าที่หอกด้ามนั้น แล้วแทงมันเข้าไปอย่างสุดกำลัง!
แต่กลับไร้ซึ่งการเคลื่อนไหวใดใด
ราวกับว่าตรงหน้าเขามีกำแพงเหล็กล่องหนขนาดใหญ่ ที่คอยขวางกันทุกอย่างไว้
ต่อให้เขาออกแรงมากเท่าไหร่ ก็ไม่มีแม้แต่คลื่นพลังปราณปรากฏขึ้นมาเลยสักสาย
น่าขำสิ้นดี
ใบหน้าของจินตี้แดงก่ำ
บ่งบงถึงโทสะที่พร้อมปะทุออกมา
“เจ้าเล่ห์นัก!”
เขาลองกดมันเข้าไปอีกสองครั้ง แต่หลังจากพบว่าต่อให้พยายามเท่าใด ก็ไม่สามารถแทงทะลุได้ ดังนั้นเขาจึงยอมแพ้ และหันกลับมาตะโกนใส่ผู้อาวุโสฮวาเฟิงด้วยความโกรธเกรี้ยว
“ฮวาเฟิง! สำนักหลิงเซียวของพวกเจ้าสอนศิษย์กันแบบนี้หรือ!”
ผู้อาวุโสฮวาเฟิงเลิกคิ้วขึ้น สีหน้าของเขาดูแปลกไปเล็กน้อย
เขามองไปที่ประตูซึ่งมีรูขนาดใหญ่อยู่บนนั้น หากแต่ยังคงแข็งแกร่งมาก ก่อนจะมองไปที่จินตี้ที่กำลังโกรธจัด ใบหน้าของอีกฝ่ายบูดบึ้งจนน่าเกลียด พลันเม้มปาก
“จินตี้ เจ้าเข้าไปไม่ได้ นั่นน่าจะเป็นปัญหาของเจ้าแล้วกระมัง?”
ตัวเองไร้ความสามารถ แต่กลับโยนความผิดให้ผู้อื่น แถมฝ่ายนั้นก็เป็นเพียงเด็กหนุ่มคนหนึ่ง จะว่าอย่างไรดี?
มันดูไร้ยางอายเกินไปหน่อย
แม้เขาจะไม่ได้เอ่ยประโยคหลังออกไป แต่สายตาและท่าทางของผู้อาวุโสฮวาเฟิงนั้น ชัดเจนว่าคำพูดเป็นไหนไหน
จินจี้ถลึงตามองด้วยความโกรธ ดวงตาสองข้างเบิกกว้าง แดงก่ำราวกับมีเปลวไฟลุกไหม้อยู่ในนั้น ทรวงองหอบสั่นอย่างรุนแรง
“เจ้า! ฮวาเฟิง! มันจะมากไปแล้ว!”
“พวกข้าน่ะหรือ ทำเกินไป?”
ผู้อาวุโสฮวาเฟิงเอนตัวพิงโขดหินที่อยู่ด้านข้าง พลางพับแขนขึ้นด้วยสีหน้าผ่อนคลาย
“พวกข้าไม่ได้ห้ามเจ้าเสียหน่อย เจ้าอยากทำอันใดก็ทำสิ?”
เขากล่าวเช่นนั้น พลางหันไปโบกมือส่งสัญญาณให้ผู้คนรอบข้าง
“พวกพ้องสำนักหลิงเซียวจงฟังข้า ยามนี้เราจักพักผ่อนตามอัธยาศัย! ถึงจะมีใครบุกเข้าไปในประตู ก็ไม่ต้องไปสนใจ แค่เฝ้าจากด้านข้างก็พอ!”
ทุกคนตอบรับอย่างพร้อมเพรียง
“รับทราบ!”
จินตี้โกรธมากจนหน้าอกแทบระเบิด!
แค่เฝ้ามองรึ?
นี่พวกนั้นมองเขาเป็นตัวตลกหรือไร?
แต่เขาเปิดประตูบานนั้นไม่ได้!
แม้ประตูบานนั้นจะถูกเจาะเป็นรูโบ๋แล้วก็ตาม!
น่าขายหน้ายิ่งนัก!
จินตี้หยิบหอกขึ้นมาแล้วถ่มน้ำลายลงบนพื้นด้วยความโมโห
เขาไม่ได้หันหลังกลับ แต่ยังคงยืนอยู่ที่นั่น และจ้องมองค่ายกลตรงหน้าตาไม่กะพริบ
ข้างในนั้น…จะต้องมีบางอย่างซ่อนอยู่แน่ๆ!
อย่างไรเสียเขาก็เป็นถึงผู้แข็งแกร่งระดับเทพขั้นสูง ค่ายกลของจอมยุทธ์ระดับเก้าแค่คนเดียว จะไปหยุดยั้งเขาได้อย่างไร!
หลายคนที่เฝ้ามองอยู่ แต่เดิมใจร้อนอยากบุกเข้าไปหนักหนา ทว่าพอเห็นกรณีตัวอย่างจากเขา ก็เริ่มคลายความกระเหี้ยนกระหือลง และวางแผนรอดูสถานการณ์ไปก่อน
ฉะนั้น ด้วยเหตุผลหลายประการ แส้เสียงอึกทึกหน้าประตูจึงเงียบลงอย่างรวดเร็ว
ยกเว้นกลิ่นอายแปลกๆ ที่แผ่กระจายออกมาแล้ว ทุกอย่างก็ดำเนินไปตามปกติ
ผู้อาวุโสฮวาเฟิงยิ้มเยาะ พลันหลับตาลง
ฉู่เยว่ใช้ประโยชน์จากความเห็นแก่ตัวของคนพวกนี้ แต่เขายังไม่เคยเห็นใครเอาเปรียบฉู่เยว่ได้เลยสักคน!
อยากกำจัดเขาหรือ…
น่าจะยากเสียแล้วกระมัง!
สีหน้าย่ำแย่ของจินตี้เมื่อครู่นี้!
ช่างสาแก่ใจเขาจริงๆ!
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ ผู้อาวุโสฮวาเฟิงก็พลันรู้สึกภูมิอกภูมิใจ
ศิษย์จากสำนักหลิงเซียวของพวกเขานั้น ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ!
“หึ เจ้าเด็กฉู่เยว่นี้ช่างขยันสร้างเรื่องเสียจริง แถมยังเก่งเสียด้วย!”
ผู้อาวุโสที่อยู่ข้างๆ แค่นสียงเย้ยหยันออกมาอย่างโจ่งแจ้ง
แต่ไหนแต่ไรมา พวกเขาไม่ได้มีสัมพันธ์อันดีกับสำนักปีกสุวรรณอยู่แล้ว ฉะนั้นพอเห็นอีกฝ่ายทำสีหน้ากล้ำกลืนแบบนั้น พวกเขาจึงพลอยสะใจไปด้วย
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...