ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1400
สรุปบท บทที่ 1400 ดอกท้อบานในฤดูหนาว: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
อ่านสรุป บทที่ 1400 ดอกท้อบานในฤดูหนาว จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บทที่ บทที่ 1400 ดอกท้อบานในฤดูหนาว คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
สำนักหลิงเซียวเริ่มจัดการเรื่องที่ตามมา ในอีกด้านหนึ่งตระกูลขุนนางจำนวนมากยังอยู่ที่บุพกาลชายแดนเหนือ ในที่สุดพวกเขาก็สามารถสัมผัสได้ว่ามีอันใดบางอย่างผิดปกติไป
บริเวณสุสานขนาดใหญ่ที่อยู่โดยรอบเต็มไปด้วยความเงียบสงบ
ในที่สุดก็มีคนลุกขึ้นยืนขึ้นมาอย่างอดไม่ได้
“ช่างเถอะ! พวกเจ้าใครอยากอยู่ตรงนี้ต่อไป ก็อยู่ไปเถอะ! ข้าไม่เอาด้วยแล้ว!”
คำพูดนี้ทำลายความสมดุลที่อยู่ในสถานการณ์นั้นทันที
ทุกคนต่างมองไป และรู้สึกตื่นตระหนกขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้
จินตี้เหลือบสายตามองเขาด้วยความเย็นชา ก่อนจะแค่นหัวเราะขึ้นมา
“เหตุใด แค่นี้เจ้าก็อดทนไม่ไหวแล้วหรือ? ก่อนหน้านี้พวกเราพูดกันไว้เสียดิบดี ว่าทุกคนจะเปิดม่านพลังนี้ด้วยกันไม่ใช่หรือ? ตอนนี้จะถอยเสียแล้ว… แต่ก็ช่างเถอะ! ตามใจเจ้า!”
คนน้อยลงหนึ่งคน การแข่งขันก็น้อยลง!
อีกฝ่ายก็ไม่ได้แสดงท่าทีอ่อนแอเช่นกัน
“หึ! จินตี้! เจ้าอย่ามองโลกในแง่ดีมากเกินไป! พวกเรามีคนมากมายขนาดนี้ และเจ้าอยู่ที่นี่มานานขนาดไหนแล้ว? ยังไม่มีความคืบหน้าเลยหรือ? ข้าว่าสถานที่บ้าบอแห่งนี้ คนธรรมดาไม่มีทางเข้ามาได้! อยู่ที่นี่ไปก็เป็นความพยายามที่เปล่าประโยชน์!”
สีหน้าของจินตี้เปลี่ยนเป็นย่ำแย่เล็กน้อย
เพราะเขารู้ว่าอีกฝ่ายนั้นพูดความจริง
คนจำนวนไม่น้อยต่างมองหน้ากันเอง
ความจริงแล้วเวลาผ่านมานานขนาดนี้ พวกเขามีความระแวดระวังในใจอยู่ตั้งนานแล้ว เพียงแต่เขารู้สึกไม่ดีที่จะต้องพูดออกไปเป็นคนแรก เหมือนกับกลัวใครสักคนหนึ่ง
ในที่สุดตอนนี้ก็มีคนเริ่มพูดมาก่อนแล้ว ตอนนั้นทำให้ในใจของพวกเขารู้สึกผ่อนคลายลงไป และมีความกระตือรือร้นเพิ่มขึ้น
“คำพูดนี้ใช่ว่าจะไม่มีเหตุผล! ต่อให้มันจะมีสมบัติอยู่ด้านในจริงๆ แต่ถ้าเข้าไปไม่ได้…มันก็เปล่าประโยชน์ไม่ใช่หรือ? ยิ่งไปกว่านั้นก่อนหน้านี้ฉู่เยว่ผู้นั้นก็เข้าไปตักตวงด้านในมาแล้ว ใครจะรู้แล้วว่าด้านในจะเหลืออันใดอยู่บ้าง?”
“นั่นสิ! พวกเราก็ไม่รอแล้ว! นี่เราเสียเวลาและเสียกำลังคนไปมากแล้ว!”
“แทนที่จะรอโอกาสเพ้อฝันอยู่ที่นี่ ข้าว่าเอาเวลากลับไปบำเพ็ญเพียรจะดีกว่า!”
มีคนเริ่มเห็นด้วยจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ
จินตี้รู้สึกตื่นตระหนกขึ้นมาเล็กน้อย
หากพวกเขาจากไปทั้งหมด อาศัยเพียงแค่สำนักปีกสุวรรณของพวกเขา ก็ไม่มีทางเปิดม่านพลังนี้ได้!
และแน่นอนว่าต่อให้พวกเขาร่วมมือกัน ก็เหมือนว่าจะไม่เห็นผลใดๆ
เขามองม่านพลังนั้นอย่างโกรธแค้น
“จริงด้วย เวลาผ่านมานานขนาดนี้แล้ว เหตุใดถึงไม่มีข่าวคราวของสำนักหลิงเซียวมาเลย?”
ทันทีที่คำพูดนี้จบลง ทุกคนก็ตกอยู่ในความเงียบ
ที่จริงแล้วพวกเขาอยู่ที่นี่มาหลายวันแล้ว คนของสำนักหลิงเซียวก็ไม่ได้กลับออกมาเลย
ไม่รู้ว่าสถานการณ์ของพวกเขาในตอนนี้เป็นอย่างใดบ้าง
และยังมีกลุ่มชายชุดดำที่พาตัวฉู่เยว่ไปอีก…
“พวกเขากลับไปแล้ว”
ทันใดนั้นก็มีเสียงของคนผู้หนึ่งดังขึ้นกลางฝูงชน
ทุกคนหันกลับไปมองโดยพร้อมเพรียง คนที่พูดนั้นคือชายที่เป็นหัวหน้าของเขาหลิงอวิ้น
“เจ้ารู้ได้อย่างใด? ที่บุพกาลชายแดนเหนือมีเรื่องมากมายที่ยังไม่ได้รับความกระจ่าง แล้วพวกเขาจะกลับไปแบบนี้น่ะหรือ?”
จินตี้ถามขึ้นมาอย่างสงสัย
“เจ้าอย่าพูดขึ้นมาอย่างล้อเล่นเพื่อหลอกพวกเราได้หรือไม่?”
ชายผู้นั้นเก็บของที่อยู่ในมือลง จากนั้นก็ลุกขึ้นยืน
ตระกูลเหลี่ยงได้เริ่มตรวจสอบจากคำพูดของเหลี่ยงเส่าคังแล้ว เห็นได้ชัดว่าคนของสำนักหลิงเซียวกลุ่มนั้นกลับไปตั้งนานแล้ว!
ยังดีที่พวกเขารักษาคำพูด ไม่ได้เปิดเผยการกระทำของเขาหลิงอวิ้น
แต่บนโลกนี้หน้าต่างมีหูประตูมีช่อง พวกเรารีบกลับไปเตรียมตัวจะดีกว่า!
คนที่อยู่ด้านหลังเขาก็เริ่มรวมตัวแล้วเช่นกัน
“จะเชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่เจ้า เรื่องสนุกสนานเหล่านี้…พวกเราเขาหลิงอวิ้น ไม่ขอร่วมด้วย! เชิญทุกท่านตามสบาย!”
หลังจากที่พูดจบประโยคนี้แล้ว คาดไม่ถึงว่าชายคนนั้นจะพาคนออกไปในทันที
“นี่มัน…”
คนที่ถูกทิ้งไว้ด้านหลังต่างตกตะลึง
การจากไปแบบนี้มันจะกะทันหันเกินไปหรือไม่?
เมื่อมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเริ่มต้นขึ้น หากคนที่เหลือคิดจะจากไป ก็เป็นเรื่องง่ายขึ้นมาก
“สำนักหลิงเซียวไปกันหมดแล้ว เช่นนั้น…ที่แห่งนี้จะมีปัญหาอันใดหรือไม่?”
“ถ้าเช่นนั้นพวกเราก็ไปด้วยดีกว่า… การนั่งรออยู่ที่แห่งนี้มันไม่ได้สนุกอันใดเลย!”
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...