ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1420
สรุปบท บทที่ 1420 ปกป้อง: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปตอน บทที่ 1420 ปกป้อง – จากเรื่อง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
ตอน บทที่ 1420 ปกป้อง ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดยนักเขียน จ้าน นิชิโนะ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
น้ำเสียงของชายคนนั้นยังคงเย็นชาและไพเราะเช่นเดิม แม้แต่ริมฝีปากของเขายังมีรอยยิ้มจางๆ
ราวกับว่าเป็นเรื่องตลกที่พูดคุยกับเพื่อนเท่านั้น
แต่ในตอนนั้นเองสายตาของทุกคนก็เปลี่ยนไป ท่าทางของเขาเช่นนี้ไม่ต่างอันใดจากเทพแห่งความตายที่เพิ่งเดินออกมาจากเปลวเพลิงในนรก!
คำพูดเหล่านั้นเต็มไปด้วยความเผด็จการและแข็งแกร่ง!
แต่ในตอนนั้นเองคนบางคนก็สามารถตระหนักถึงฐานะที่แท้จริงของเขาขึ้นมาได้แล้ว
…โอรสสวรรค์แห่งพระราชวังเมฆาสวรรค์!
เขาสามารถเติบโตมาพร้อมกับคำดูหมิ่นและโดนรังแก แล้วยังกลายเป็นเจ้าเหนือหัวได้ในวันนี้ เขาสามารถครอบครองตำแหน่งสูงสุดของพระราชวังเมฆาสวรรค์ แล้วจะเป็นคนที่รังแกได้ง่ายๆ อย่างใด
ท่าทางที่สุภาพของเขา ทำให้ทุกคนผ่อนคลายและลดความระมัดระวังตัวไป ถึงขั้นละเลยด้วยซ้ำ
แต่เมื่อเห็นเขาลงมืออย่างกล้าหาญเช่นนี้ ทุกคนจึงตระหนักขึ้นมาได้ว่า เขาคือนายท่านที่ฆ่าคนได้โดยไม่กะพริบตา!
“คุณชายรอง!”
เมื่อผู้ใต้บังคับบัญชาของสำนักปีกสุวรรณหลายคนเห็นดังนั้น จึงอุทานออกมาด้วยความตกใจ และรีบพุ่งตัวไปหาจินตี้
อย่างรวดเร็ว
“คุณชายรอง! ท่านไม่เป็นอันใดใช่หรือไม่?”
จะไม่เป็นไรได้อย่างใด?
ในใจของจินตี้รู้สึกโกรธมาก
“ยังไม่รีบมาช่วยพยุงข้าอีก!”
แม้ว่าน้ำเสียงของเขาจะเต็มไปด้วยความดุร้าย แต่ในตอนนี้เขาได้รับบาดเจ็บอยู่ ลมปราณอ่อนแรง ดังนั้นแรงคุกคามจากการดุด่าในครั้งนี้จึงลดลงไปหลายส่วน
ร่างกายของจินตี้สั่นสะท้านด้วยความเจ็บปวด
กระดูกของเขาหักหลายส่วน เขาถอนหายใจออกมาเบาๆ ไม่สามารถระงับความเจ็บปวดบริเวณหน้าอกได้
ราวกับว่ามีคนถือมีดอยู่หลายเล่ม เสียบแทงเข้ามาด้านในอย่างต่อเนื่อง
ทันทีที่เขายืนขึ้นได้ เขาก็ผลักคนที่อยู่ด้านข้างออกทันที
“ไสหัวไป! ไอ้คนไม่ได้เรื่อง!”
ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาที่โดนผลักออกไปก็ซวนเซจนเกือบจะล้ม แต่เขาก็ไม่กล้าแสดงสีหน้าไม่พอใจ ทำได้เพียงมองจินตี้ด้วยความตื่นตระหนกเท่านั้น กระทั่งคำพูดขอความเมตตา ก็ยังไม่กล้าพูด เพราะกลัวโดนตำหนิ
ในใจจินตี้เต็มไปด้วยเพลิงโกรธ
เขาถูกหรงซิวทำร้ายต่อหน้าผู้คนมากมายเช่นนี้ แล้วเขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน!
ประเด็นสำคัญก็คือ… ตั้งแต่ต้นจนจบหรงซิวใช้เพียงหนึ่งกระบวนท่าเท่านั้น!
ต้องบอกก่อนว่าเขามีอายุมากกว่าหรงซิวสิบกว่าปี!
การที่ถูกเด็กอายุน้อยกว่าสั่งสอนเสียจนหน้าเขียวจมูกบวมไม่มีเรี่ยวแรงที่จะตอบโต้กลับได้ ไม่ว่าใครที่เผชิญเรื่องนี้ล้วนยากที่จะทำใจได้อยู่แล้ว ไม่ต้องพูดถึงจินตี้ที่ทำตัวกำเริบเสิบสาน ไม่เคยเห็นใครในสายตาเลย?
เขาไม่กล้าระบายความโมโหใส่หรงซิว
ในใจของเขายังมีความหวาดกลัวหรงซิวอยู่หลายส่วนอย่างไม่สามารถอธิบายได้
ตัวเขาเองก็ยังพูดไม่ออกว่าความรู้สึกแบบนี้มาจากที่ใด แต่มันก็อยู่ภายในใจของเขามาโดยตลอด สลัดไม่หลุด
สิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกหดหู่ใจอย่างยิ่ง แต่ทำได้เพียงระบายความโมโหใส่ผู้ใต้บังคับบัญชาที่อยู่โดยรอบเท่านั้น
“หรงซิว! บัญชีแค้นในวันนี้ ข้าจินตี้ได้จดเอาไว้เรียบร้อยแล้ว!”
ท้ายที่สุดแล้วเขาก็ต้องเก็บเศษหน้าแล้วกลับสำนักไป จินตี้จึงรวบรวมความกล้า และทิ้งประโยคสุดท้ายที่น่ารังเกียจเอาไว้
หรงซิวไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องนี้
คำพูดเช่นนี้ เขาเคยได้ยินมามากแล้ว
แต่ว่าแทบจะไม่มีใครมีโอกาสกลับมาคิดบัญชีกลับเขาอีกครั้งเลย
“ที่แห่งนี้คือสำนักหลิงเซียว และข้าก็เป็นศิษย์ของสำนักนี้ จึงไม่อยากจะสร้างปัญหาให้น่าเกลียดเกินไปนัก อยากจะปรึกษาหารือกับพวกท่านด้วยความสันติ พูดคุยกันด้วยความใจเย็น แต่ถ้าหากล้ำเส้นอีกเมื่อใด… ก็อย่าโทษที่ข้าไม่ยั้งมือไว้ไมตรี”
หรงซิวพูดขึ้น จากนั้นก็หันไปประสานมือทำความเคารพผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนที่อยู่ด้านข้าง พร้อมกล่าวขอโทษเล็กน้อยว่า
“ทำให้พื้นที่สำนักสกปรกแล้ว หวังว่าผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนจะให้อภัย”
มุมปากของทุกคนกระตุกขึ้น
ชายผู้นี้โหดเหี้ยมที่สุดจริงๆ!
ทำร้ายคนจนมีรอยแผลฟกช้ำไม่ว่า ยังจะเหยียบหน้าอีกฝ่ายอย่างแรงด้วย!
และทำเหมือนว่าไร้ความผิด ที่เขาทำไปเพราะถูกบีบบังคับและช่วยไม่ได้…
นี่มัน…
ผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนกระแอมไอขึ้นหนึ่งครั้ง
“อะแฮ่ม! ไม่ ไม่เป็นไรหรอก!”
ความจริงแล้วที่หรงซิวลงมือเมื่อครู่นี้ เขาเองก็คาดไม่ถึงเหมือนกัน
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...