ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1428
สรุปบท บทที่ 1428 ทดสอบ: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สรุปตอน บทที่ 1428 ทดสอบ – จากเรื่อง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
ตอน บทที่ 1428 ทดสอบ ของนิยายการเกิดใหม่เรื่องดัง ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดยนักเขียน จ้าน นิชิโนะ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
คนผู้นี้คือฉู่หนิงที่หายไปนาน
เขาดิ้นรนลุกขึ้นยืน แต่น่าเสียดายที่พละกำลังของเขากำลังจะหมดแล้ว เขาพยายามอยู่หลายครั้ง ถึงจะสามารถลุกขึ้นยืนมาได้
บนฝ่ามือและหัวเข่าของเขาเต็มไปด้วยสิ่งสกปรกจำนวนมาก
แต่เพราะรูปลักษณ์ที่จนตรอกของเขา จึงถือว่าไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่แล้ว
เขาลุกขึ้นยืนอย่างยากลำบาก แล้วสูดลมหายใจเข้าลึกๆ
เนื่องจากการเคลื่อนไหวที่ต่อเนื่องนี้ ทำให้ใบหน้าของเขาซีดขาวยิ่งขึ้นกว่าเดิม เหมือนมีของแหลมแทงไปมาบริเวณหน้าอกและช่วงท้อง แทบจะทำให้อวัยวะภายในของเขาแหลกเป็นเสี่ยง!
กระดูกของเขาหักไปหลายท่อน และเสียเลือดภายในร่างกายไปมากเกินไป
ตอนนี้เขาพึ่งพาเพียงกำลังใจที่แข็งแกร่ง บังคับตนเองให้เดินไปด้านหน้า
เขาเงยหน้าขึ้นมอง
ท่ามกลางหญ้าที่เหี่ยวเฉา มีเศษโครงกระดูกสีขาวที่แตกหัก มันจึงแหลมคมอย่างยิ่ง
ครึ่งหนึ่งเสียบอยู่ที่พื้น ส่วนอีกครึ่งหนึ่งมันถูกซ่อนอยู่ในพงหญ้า เมื่อครู่นี้เขาไม่ทันได้เห็นมัน จึงเหยียบลงไป
ไม่รู้ว่าเป็นโครงกระดูกของใคร ถึงมาตกอยู่ที่นี่ได้
ฉู่หนิงถอนสายตากลับมา และเดินไปข้างหน้าต่อไป
โซ่ที่มือและเท้าของเขาเหมือนว่าจะหนักขึ้น มันหนักจนเขาแทบจะหายใจไม่ออก
ทุกย่างก้าวของเขาเหมือนกำลังเดินอยู่บนปลายดาบ
ของทุกสิ่งอย่างบนตัวเขาไม่หายก็พังไปหมดแล้ว
ในตอนนี้เหลือเพียงร่างกายที่ได้รับความทุกข์ทรมาน เหมือนกับศพที่เดินได้
เขาไม่รู้ว่าตนเองมาอยู่ที่นี่ได้อย่างใด ไม่รู้ว่าตนเองมาอยู่ที่นี่นานเท่าไรแล้ว
มีเพียงสิ่งเดียวที่เขาสามารถทำได้ นั่นคือเดินต่อไปเรื่อยๆ โดยหวังว่าสักวันจะสามารถออกจากที่นี่ได้
ฉู่หนิงกลืนเลือดที่กระอักลงคอ กัดฟันปิดปากแน่น
เขา… จะตายไม่ได้เด็ดขาด!
เยว่เออร์ยังคงรอเขาอยู่!
…
สำนักหลิงเซียว
เขาเฝิงหมิน
บริเวณชั้นหนึ่ง หลังจากเมิ้งเหล่าซ่อมแซมม่านพลังและประตูใหญ่เสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาก็ส่ายหน้าแล้วถอนหายใจออกมา
ยังดีที่ปกติแล้วไม่ค่อยมีคนเข้ามาที่เขาเฝิงหมิน แม้กระทั่งโดยรอบก็มีคนจำนวนน้อยมาก
ไม่อย่างนั้นแล้วการกระทำเมื่อครู่นี้ของหรงซิว หากเรื่องนี้…
หากเรื่องนี้แพร่กระจายออกไป เกรงว่าจะต้องทำให้หลายคนตกใจ…
เมิ้งเหล่าสะบัดแส้ขนหางจามรี แล้วลูบเคราตนเองเบาๆ และวางแผนว่าจะขึ้นไปดูอีกครั้ง
ทันใดนั้นเอง ก็มีระลอกคลื่นบางเบาสายหนึ่งแผ่กระจายออกมาจากประตูทั้งหกบาน
เขาขมวดคิ้วขึ้น แล้วหันไปมองประตูทั้งหกบานที่ลอยอยู่กลางอากาศอย่างตั้งใจ
หากมองอย่างผิวเผินแล้ว ประตูนี้ก็ไม่ได้ต่างอันใดจากประตูทั่วไป
แต่เมิ้งเหล่าเฝ้าอยู่ที่นี่มานานหลายปี กลับคุ้นเคยกับสถานที่แห่งนี้เป็นอย่างมาก
เขาสามารถมั่นใจได้ว่า เมื่อครู่นี้มันไม่ใช่ภาพลวงตาอย่างแน่นอน!
เขาเดินไปยังหน้าประตูทั้งหกบานนั้น และจ้องมองมันอยู่สักพัก
แต่ระลอกคลื่นเหล่านั้นไม่ได้ปรากฏขึ้นมาอีก
ทุกอย่างปกติอย่างมาก
เมิ้งเหล่าขมวดคิ้ว
ไม่รู้ว่าช่วงนี้เป็นอันใด เขาล้วนรู้สึกว่าประตูเหล่านี้มีอันใดบางอย่างผิดปกติไป…
เมื่อคิดถึงตรงนี้ หัวใจของเขาก็เต้นแรง แล้วรีบวิ่งขึ้นไปด้านบน!
ตอนที่ผ่านชั้นสอง เขาชะงักฝีเท้าไปเล็กน้อย แล้วพูดกับหรงซิวว่า
“หรงซิว เจ้าดูแลเขาให้ดีๆ นะ หากมีอันใดสามารถบอกข้าได้ตลอดเวลา!”
หรงซิวพยักหน้าเบาๆ
“ขอบคุณเมิ้งเหล่ามาก”
เมิ้งเหล่าพูดจบ เขาก็ยกแส้ขนหางจามรีขึ้นมา จากนั้นก็เดินขึ้นไปด้านบนต่อ
ฝีเท้าเหมือนรีบร้อนเล็กน้อย
หรงซิวหรี่ดวงตาหงส์มอง เขาลุกขึ้นยืน แล้วเดินไปด้านหน้าสองสามก้าว
เขายืนอยู่ข้างบันไดแล้วมองลงไปด้านล่าง
เดิมทีที่แห่งนั้นควรจะมีประตูเจ็ดบาน แต่ตอนนี้เหลือเพียงหกบาน
มือของเขาแตะที่ราวบันไดเบาๆ ข้อนิ้วขาวเรียวยาวเคาะกับราวบันไดอยู่สองครั้ง จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นมองด้านบน
บันไดของหอคอยแห่งนี้อยู่ตรงกลางพอดี มันทอดยาวไปถึงด้านบนสุด
หากมองจากตรงนี้ขึ้นไป บันไดแต่ละชั้นจะมีความเชื่อมโยงกันจนเป็นเหมือนกับภาพลวงตา
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...