ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1429

สำนักหลิงเซียวแข็งแกร่งอย่างมาก แต่พวกตระกูลสูงส่งก็ไม่ใช่สัตว์กินพืช!

หากพวกเขาร่วมมือกันจริงๆ สำนักหลิงเซียวอาจจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขา!

ในเวลานี้ คนทั่วไปจะระมัดระวังอย่างมาก!

แต่ว่าแม่นางน้อยคนหนึ่งที่มาจากภายนอกดูเหมือนคนไม่มีคนสนับสนุน ยังไม่รู้เรื่องรู้ราว จะเดินทางไปที่นั่นอย่างสุดหัวใจ!

“อย่างนี้นี่เอง…”

มู่หงอวี่พยักหน้าอย่างครุ่นคิด

มิน่าล่ะหลังจากที่นางมาแล้ว กลับรู้สึกว่าบรรยากาศของที่แห่งนี้แปลกไป

ยังมีเรื่องราวเช่นนี้เกิดขึ้นด้วย?

แต่ว่ามันไม่สามารถส่งผลกระทบต่อการตัดสินใจของนางได้

“ขอบคุณพี่ใหญ่มาก”

นางยิ้มออกมาอย่างสดใส และโค้งคำนับอีกฝ่ายอย่างจริงใจ

อีกฝ่ายกล่าวเตือนด้วยความปรารถนาดี อย่างใดก็ต้องกล่าวขอบคุณอยู่แล้ว

“แต่ข้ามีสหายคนหนึ่ง เขาก็อยู่ที่สำนักหลิงเซียว ดังนั้นข้าจึงต้องไปหานาง!”

“เอ๋ เจ้าเด็กคนนี้…”

เมื่อผู้ชายคนนั้นเห็นว่าไม่สามารถเกลี้ยกล่อมได้สำเร็จ เดิมทีเขาอยากจะพูดขึ้นอีกสักสองประโยค แต่เมื่อเห็นใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใสราวกับดวงอาทิตย์ของแม่นางที่อยู่ตรงหน้า ดังนั้นเขาจึงพูดคำพูดที่เหลือไม่ออก

ทันใดนั้นเขาก็หัวเราะขึ้นมา

“หึ แม่นางน้อย สหายที่เจ้ารีบร้อนอยากจะเจอนั้นเป็นชายหนุ่มใช่หรือไม่?”

เดิมทีมู่หงอวี่อยากจะพูดว่าไม่ใช่ แต่เมื่อนึกไปแล้ว ผู้อาวุโสลำดับห้าเคยพูดกับนางไว้ว่า ตอนนี้ฉู่หลิวเยว่ที่อยู่ภายในสำนักหลิงเซียวมีตัวตนใหม่ ดังนั้นนางจึงพยักหน้า

“ใช่แล้ว!”

อีกฝ่ายจึงหัวเราะขึ้นมาและไม่ได้ซักถามต่อ

“เอาล่ะ เช่นนั้นเจ้าก็รีบไปเถอะ! หากสายกว่านี้จะไม่ทันเข้าสอบ แล้วจะต้องรอถึงวันพรุ่งนี้!”

มู่หงอวี่กล่าวขอบคุณอีกครั้ง จากนั้นก็หมุนตัวเดินออกไปตามทิศทางที่อีกฝ่ายชี้แนะ

…

ผู้มาปฏิบัติหน้าที่ในวันนี้คือ ผู้อาวุโสเหวินซี

เขายังคงนั่งอยู่ที่ตำแหน่งเดิม พิงพนักเก้าอี้อย่างเบื่อหน่าย

ในเวลานี้ไม่ค่อยมีใครมาเข้าสอบกันนัก โดยพื้นฐานแล้ว เมื่อมาอยู่ที่นี่ก็ไม่มีอันใดให้ทำ ดังนั้นจึงน่าเบื่ออย่างมาก

เขาเงยหน้ามองท้องฟ้า

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน