สรุปเนื้อหา บทที่ 1472 ปกป้องเจ้าให้ถึงที่สุด – ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บท บทที่ 1472 ปกป้องเจ้าให้ถึงที่สุด ของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ในหมวดนิยายการเกิดใหม่ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
เผ่าอินทรีสามตาจะอยู่รวมกันเป็นฝูงและมีความรักใคร่กลมเกลียวต่อกันมาก เมื่อเผชิญกับอันตราย ก็จะร่วมใจกันฝ่าฟันเป็นตายร้ายดีไปพร้อมกัน
เมื่อเห็นพวกของตนผจญความลำบาก พวกมันจะไม่มีวันนิ่งดูดายแน่นอน
ยิ่งไปกว่านั้น จื่อเฉินเองก็เป็นถึงอดีตผู้นำของเผ่าแร้งสามตาอีก?
รูม่านตาของฉู่หลิวเยว่หดลงทันตา นางไม่คิดเลยว่าเจียงเห่อเทียนจะใช้วิธีการที่น่ารังเกียจเช่นนี้!
ชือรุ่ยเออร์หน้าถอดสี และกำลังจะวิ่งเข้าไป
แต่จู่ๆ เจียงเห่อเทียนก็ตะโกนขึ้นว่า
“คุณหนูรองโปรดหยุดอยู่ตรงนั้น! หากเข้าก้าวเท้ามามากกว่านี้ ข้าไม่รับประกันว่าอินทรีสามตาของเจ้า จักมีชีวิตรอดหรือไม่!”
“เจ้า…”
ทรวงอกของชือรุ่ยเออร์กระเพื่อมขึ้นลงอย่างรุนแรง ดวงหน้างามซีดลงด้วยความโกรธ
เจียงเห่อเทียนผู้นี้บ้าไปแล้วจริงๆ!
นี่เขารู้ไหมว่ากำลังทำอะไรอยู่!
เจียงเห่อเยนรู้ว่าการทำเช่นนี้ จะทำให้เขาผิดใจกันกับตระกูลเฟยซิงเหมิน
แต่เขาไม่มีทางเลือกมากขนาดนั้น
และวิธีนี้เป็นวิธีเดียวที่สามารถยั่วยุวั่งกวนเยว่ได้!
ฉะนั้นไม่ว่าผลที่ตามมาจะเลวร้ายเพียงใด เขาก็จะไม่ลังเลอีกแล้ว!
ครั้นเห็นยามทีตัวตนของเจียงจื่อหยวนถูกเปิดเผย และพบว่าชีพจรดั้งเดิมของนางฉีกขาด เขาก็รู้ทันทีว่าแผนการที่เตรียมไว้หลายปีของเขา มีอันต้องพังลงเสียตอนนี้!
ยามนี้เขาทำได้เพียงทุบหม้อข้าวจมเรือ[1]เท่านั้น!
แล้วเขายังต้องกลัวอะไรอีก?
เจียงเห่อเทียนยิ้มเยาะอย่างเย็นชา
“หากเจ้าทนได้ ก็จงยืนดูต่อไปแล้วกัน!”
หลังจากพูดจบ ท่อนเหล็กที่ตรึงรอบอินทรีสามตาไว้ ก็เลื่อนเข้าไปรัดร่างของมันแน่นขึ้น!
หนามแหลมคมเกี่ยวแทงลำตัวของมัน และเพียงเคลื่อนไหวเล็กน้อย ก็สามารถฉีกเฉือดเนื้อชิ้นใหญ่นี่ได้!
…
“ไปไม่ได้”
น้ำเสียงทุ้มต่ำและเย็นชาของจื่อเฉินดังมาจากก้นบึ้งของจิตใจ
ฉู่หลิวเยว่ฟังออกว่าภายใต้คำพูดนั้น มันกำลังระงับคลื่นอารมณ์ที่กำลังพุ่งพล่านในใจไว้อยู่
อย่างไรเสีย เจ้าตัวนั้นก็พี่น้องทางสายเลือดและลูกหลานของมัน!
จะไม่ทำให้มันเจ็บปวดใจได้อย่างไร?
ทว่าในยามเช่นนี้ มันก็ยังเลือกฉู่หลิวเยว่
แต่สิ่งนี้ไม่ได้ทำให้ฉู่หลิวเยว่มีความสุข
และมีแต่จะทำให้นางรู้สึกหนักใจขึ้นเรื่อยๆ
ทุกคำพูดนั้นเปรียบเสมือนภาระอันหนักอึ้ง ที่กดทับลงบนไหล่ของนางจนหายใจไม่ออก
ที่ฝั่งตรงข้าม บนร่างของอินทรีสามตาตัวนั้น เริ่มมีบาดแผลแลรอยเลือดปรากฏขึ้นทีละนิด
หยาดโลหิตเหนียวข้นสีชาด ไหลหยดลงบนพื้นหินหยกสีขาวสลับดำอย่างต่อเนื่อง จนปรากฏดอกท้อสีแดงฉานบานสะพรั้งเต็มพื้น
มันร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด และหนาวสั่น
ราวกับภาพที่ถูกหยุดไว้ชั่วคราว
เหล่าผู้คนต่างเงียบเสียงและมองดูฉากนี้เงียบๆ
แม้นวิธีการของเจียงเห่อเทียนจะดูน่ารังเกียจ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า พวกเขายังต้องการทราบคำตอบสุดท้ายของเรื่องนี้!
…
“จื่อเฉิน”
ฉู่หลิวเยว่พ่นลมหายใจพรืด
“นั่นคือลูกหลานของเผ่าเจ้า ข้าปล่อยให้มันตายไม่ได้”
“แต่ว่า…” จื่อเฉินยังคงลังเล “ต่อให้เรียกหงส์ทองคำออกมาก็ไม่มีประโยชน์”
ถึงตอนนี้ถวนจื่อจะทะลวงป่านได้ไม่นาน แต่ความแข็งแกร่งของมัน ก็ยังสู้เขาไม่ได้อยู่ดี
ฉู่หลิวเยว่หัวเราตอบรับเสียงเบา
“จื่อเฉิน ข้ารู้ว่าตอนนี้เจ้าเป็นเพียงคนเดียวที่ช่วยมันได้”
ไม่ว่าถวนจื่อจะเร็วแค่ไหน แต่ก็เร็วไม่เท่าเจียงเห่อเทียน
ในเวลาแบบนี้มีเพียงอินทรีสามตาด้วยกันอย่างจื่อเฉิง ที่สามารถพามันกลับมาได้
และนี่คือสาเหตุที่ทำให้เจียงเห่อเทียนใช้วิธีนี้
“ฉันมิอาจปล่อยให้เจ้าเผชิญกับความโหดร้ายเช่นนั้นได้อีก”
ฉู่หลิวเยว่พูดในใจด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
จื่อเฉินถูกจองจำมานานหลายพันปี ยกเว้นครั้งล่าท้ายที่ไปยังบุพกาลชายแดนเหนือ มันก็แทบไม่ได้ติดต่อเผ่าอินทรีสามตาด้วยกันเลย แต่สุดท้ายมันก็ยังเป็นผู้นำของเผ่า
ที่ต้องแบกรับความรับผิดชอบในการปกป้องเผ่าพันธุ์ของตัวเอง
หากเหตุการณ์ในวันนี้บานปลาย หลังจากนี้ก็เกรงว่าจื่อเฉินคงไม่อาจกลับเข้าฝูงได้อีก
และนั่นไม่ใช่สิ่งที่นางอยากเห็น
“ในเมื่อเจ้าทำสัญญากับข้า ข้าต้องปกป้องเจ้า”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...