องค์ปฐมกษัตริย์หันกลับไปมองทันที เขาหรี่ตาลงเล็กน้อย ก่อนจะมองหรงซิวด้วยแววตาสื่อความหมาย
ผู้ชายทั้งสองคนสบสายตากัน
ในตอนนั้นเหมือนว่าจะมีประกายไฟบังเกิดขึ้น!
“เยว่เออร์ มานี่”
ฉู่หลิวเยว่กะแอมไอเสียงเบา แล้วเดินเข้าไปหา
องค์ปฐมกษัตริย์วางมือบนไหล่ของนาง
“พวกเราสองคนปู่กับหลาน ถือว่าเป็นครอบครัวเดียวกัน ล้วนไม่ชอบใช้ชื่อจริงเดินเที่ยวเล่นไปมา เนื่องด้วยเหตุบังเอิญในวันนี้ ถ้าเช่นนั้นพวกเราก็ต้องขอแนะนำตัวกับทุกคนอย่างเป็นทางการ”
เขากวาดสายตามองไปโดยรอบ มุมปากยกยิ้มขึ้น รอยยิ้มนี้เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ
“นี่คือทายาทของข้า…ซั่งกวนเยว่! นางเป็นคนที่โดดเด่นและมีพรสวรรค์มากที่สุดในตระกูลซั่งกวน! เป็นหลานสาวหัวแก้วหัวแหวนของข้า ซั่งกวนจิ้งผู้นี้!”
ทุกคนล้วนได้ยินอย่างชัดเจน!
นี่คือคนจากตระกูลซั่งกวน!
ซั่งกวนเยว่ยิ้มออกมาอย่างจนปัญญาเล็กน้อย
องค์ปฐมกษัตริย์ติดตามนางมาเป็นเวลานาน และรู้อย่างชัดเจนว่าหรงซิวปฏิบัติต่อนางอย่างใด แต่คาดไม่ถึงว่าเขาก็ยังคงทำเช่นนี้…
แต่นางกลับไม่รู้ว่า ก่อนหน้านี้องค์ปฐมกษัตริย์ไม่เคยพูดเช่นนี้มาก่อน นั่นเป็นเพราะก่อนหน้านี้จิตวิญญาณของเขาที่แตกสลายหลงเหลืออยู่เพียงครึ่งเดียวเท่านั้น
เขาไม่สามารถช่วยอันใดได้มาก นอกเสียจากคอยปกป้องนางอยู่ข้างกาย เขาก็คิดเรื่องอื่นไม่ออกแล้ว
แต่ว่าในตอนนี้นั้นไม่เหมือนกัน
เยว่เออร์ไม่ใช่คนนอกพรมแดนที่มีภูมิหลังต่ำต้อยอีกต่อไปแล้ว!
นางคือสายเลือดของตระกูลซั่งกวนที่เขาให้ความสำคัญมากที่สุด!
คนเหล่านี้อาศัยภูมิหลังของตนเองที่ไม่เลวมากดดันเยว่เออร์ทุกฝีก้าว!
ตระกูลของเยว่เออร์ดีขนาดนี้ จะให้พวกเขามารังแกได้อย่างใด!
น้ำเสียงขององค์ปฐมกษัตริย์ทุ้มต่ำและทรงพลังเป็นอย่างมาก
“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ใครมารังแกเยว่เออร์ของพวกเรา ก็ต้องมาถามความเห็นข้าก่อนว่าข้าเห็นด้วยหรือไม่!”
คำพูดแต่ละคำดังกังวานและเต็มไปด้วยความกดดัน!
คนจำนวนไม่น้อยรู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก!
ซั่งกวนจิ้งผู้นี้…ไม่ใช่คนที่จะเข้าหาได้ง่ายๆ!
แม้ว่าเขาจะมีเพียงแค่คนเดียว แต่เขาก็เป็น…ปรมาจารย์ด้านการหลอมอาวุธ!
อีกทั้งครั้งหนึ่งเขาเคยเอาชนะปรมาจารย์หลอมอาวุธทั้งเจ็ดคนอย่างบ้าคลั่งมาแล้วด้วย!
คนเช่นนี้ ตอนนี้อยู่ภายในอาณาจักรเสิ่นซวี่ แต่ละตระกูลต้องการเอาอกเอาใจอย่างบ้าคลั่งแน่นอน!
เจ้าลงมืออย่างเผด็จการเช่นนี้ ยังจะมีหน้าถามคนอื่นอีกหรือ?
พวกเขายังไม่อยากมีจุดจบอย่างเช่นจินตี้!
เยี่ยหลิงหรานถอยหลังลงไปอย่างเงียบเชียบ พยายามซ่อนการมีตัวตนของตนเองให้ได้มากที่สุด
แต่ในตอนนั้นเอง เขาก็ได้รู้ว่าที่อีกฝ่ายลงมือเมื่อครู่นี้ ถือว่าได้ยั้งมือเอาไว้แล้ว!
ไม่เช่นนั้นในตอนนี้ศีรษะของเขาคงไปอยู่ที่อื่นแล้ว!
ซั่งกวนจิ้งผู้นี้ แล้วยังมีซั่งกวนเยว่ ทั้งสองคนนี้…ไม่สามารถไปยั่วโมโหได้!
เขาบ้าไปแล้ว ที่บุกตรงไปอยู่ด้านหน้าเมื่อครู่นี้!
องค์ปฐมกษัตริย์เหลือบสายตามาทางเขา ก่อนจะถอนสายตากลับไป
เชือดไก่ให้ลิงดูเป็นเรื่องที่จำเป็นต้องทำ แต่ก็จำเป็นจะต้องเลือกไก่ให้ดี
หากไก่ตัวนั้นระดับต่ำเกินไป มือก็จะสกปรกได้
หลังจากผ่านไปสักพัก องค์ปฐมกษัตริย์ก็พยักหน้าขึ้นลงด้วยความพอใจ
“ดูเหมือนว่าทุกคนจะไม่มีเรื่องอันใดที่ถามแล้ว ‘ความเข้าใจผิด’ ทั้งหมดล้วนได้รับการอธิบายอย่างชัดเจนแล้ว ถ้าเช่นนั้น…ตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป ก็ให้ตระกูลของพวกเจ้าเข้ามาขอโทษนังหนูเยว่เออร์ทีละคนด้วย!”
เขาเงยหน้าอ้าปากค้าง
เยี่ยหลิงหรานตัวแข็งทื่อ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ขอบคุณมากค่ะ สนุกมากกกค่ะ...
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...