ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1503
สรุปบท บทที่ 1503 เปิดเผย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
บทที่ 1503 เปิดเผย – ตอนที่ต้องอ่านของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ตอนนี้ของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายการเกิดใหม่ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 1503 เปิดเผย จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
เกล็ดนั้นลอยวนไปรอบๆ ร่างของซั่งกวนจิ้ง เหมือนกับกำลังตรวจสอบอันใดบางอย่าง
ซั่งกวนจิ้งสัมผัสได้ถึงพลังที่ละเอียดอ่อนพัดผ่านร่างกายของเขา แต่ใบหน้าของเขาก็ยังคงราบเรียบเหมือนดั่งเช่นปกติ
เขาไพล่มือไปด้านหลัง เชิดคางขึ้นเล็กน้อย ท่าทางดูสงบและราบเรียบ
ตอนนี้โครงกระดูกนั้นไม่ได้อยู่ที่เขาจริงๆ ดังนั้นไม่สามารถตรวจสอบอันใดออกมาได้อย่างแน่นอน
โหมวเหยามองดูปฏิกิริยาของเกล็ดแผ่นนั้น แล้วค่อยๆ ขมวดคิ้วขึ้น
หรือว่าจะ…ไม่มีจริงๆ?
เพราะว่าโครงกระดูกนั้น ทำให้ซั่งกวนจิ้งต้องแตกแยกกับพวกเขา
แล้วเขาจะปล่อยวางไปได้ง่ายๆ ได้อย่างใด?
ในที่สุดเกล็ดนั้นก็วนรอบซั่งกวนจิ้งเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่ก็ยังไม่พบอันใดเลย
ซั่งกวนจิ้งหัวเราะออกมาหนึ่งเสียง
“เป็นอย่างใดเล่า ตอนนี้เจ้าเชื่อข้าหรือยัง?”
โหมวเหยาขมวดคิ้วแน่นขึ้น ใบหน้าปกคลุมด้วยน้ำค้างแข็งบางๆ หนึ่งชั้น ความหนาวเย็นจับไปถึงกระดูก
“ใครจะรู้เล่าว่าเจ้าจะใช้กลวิธีการซ่อนมันก็ได้!”
ซั่งกวนจิ้งผู้นี้ปิดบังพวกเขาได้แม้กระทั่งความเป็นความตาย การที่จะซ่อนโครงกระดูกนั้นถือว่าเป็นเรื่องเล็กน้อยอย่างมาก!
รอยยิ้มบนใบหน้าของซั่งกวนจิ้งจางหายไป
“ความจริงแล้วเรื่องในปีนั้น ข้าเป็นคนผิด และข้าก็ขอโทษพวกเจ้าอย่างจริงใจไปแล้ว มีแต่พวกเจ้าที่ไม่ยอมเลิกรา จะเอาชีวิตของข้าอย่างเดียว ข้าเองก็ถูกบีบบังคับไม่มีทางเลือก จึงทำได้เพียงแค่หนีเท่านั้น”
“ส่วนที่ข้าแกล้งตายเพื่อหลอกพวกเจ้านั้น… ข้าขอถามหน่อยว่า ใครไม่อยากจะมีชีวิตที่ดี? ข้าถามตนเองว่าความผิดของข้านั้นมันหนักหนาจนสมควรตายหรือไม่ แน่นอนว่าข้าไม่สามารถปล่อยให้พวกเจ้ารังแกข้าจนตายได้! ยิ่งไปกว่านั้นเวลาพันปีที่ผ่านมา ข้าหลับลึกมาโดยตลอด ไม่รู้เรื่องรู้ราว ไม่ต่างจากการตายไปแล้ว! ต่อให้เป็นการอภัยโทษ ก็นับว่าเพียงพอแล้ว!”
“วันนี้เจ้าจะมาฆ่าข้าถึงที่นี่โดยไม่แยกแยะถูกผิด ข้าต้องอดทนยินยอมให้เจ้าค้นตัว! นี่ยังไม่สามารถแสดงความจริงใจของข้าให้เจ้าเห็นอีกหรือ? พวกเจ้าคิดจะทำอย่างใดอีก?”
ก่อนหน้านี้เขามีท่าทางดีมาก แต่ในตอนนี้กลับแข็งกร้าวขึ้นมาอย่างกะทันหัน เหมือนกับเปลี่ยนไปอีกคน
ภายในม่านพลังมีผู้อาวุโสยืนอยู่หลายคน เมื่อได้ยินดังนั้นพวกเขาก็รู้สึกตกใจแล้วหวาดกลัวอย่างยิ่ง
ตอนนี้เขาก็อยู่ด้านนอกของม่านพลัง ยืนอยู่ห่างจากโหมวเหยาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น!
ถ้าพวกเขาต้องการลงมือ ซั่งกวนจิ้งก็ไม่สามารถหลบหนีได้อย่างราบรื่น!
คำพูดเหล่านี้แหลมคมอย่างยิ่ง และรู้สึกเสียดหู ผู้อาวุโสหลายคนที่ได้ยินดังนั้นต่างมีเหงื่อเย็นๆ ไหลออกมา
โหมวเหยาหน้าเปลี่ยนสีไปทันที ก่อนจะจ้องมองเขาสักครู่หนึ่ง
“เจ้าไม่รู้จริงๆ หรือ?”
ซั่งกวนจิ้งหัวเราะขึ้นมา
“พวกเจ้าอยากจะเชื่อก็เชื่อ สิ่งที่ข้าต้องการจะพูดข้าก็พูดไปหมดแล้ว”
หลังจากพูดจบแล้ว คาดไม่ถึงว่าเขาจะหมุนตัวเดินกลับเข้ามา
“เอ๋ เจ้า…”
คนหนุ่มที่ติดตามมาด้านหลังเมื่อเห็นดังนั้นก็รู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย และในตอนที่เขากำลังจะพูด ก็ถูกโหมวเหยายกมือห้ามเอาไว้
เมื่ออยู่ในถิ่นของสำนักหลิงเซียวจำเป็นต้องไว้หน้าเขาสักหลายส่วน
หากจะให้ฆ่าคนโดยตรง เกรงว่าจะไม่เหมาะสม
ที่เขาพูดก่อนหน้านี้ เป็นเรื่องที่เขาตั้งใจ เพราะเขาต้องการหยั่งเชิงซั่งกวนจิ้ง
การจะฆ่าอีกฝ่ายนั้นจะทำเมื่อไรก็ได้ เรื่องเอาโครงกระดูกคืนมานั้นสำคัญกว่า
ถ้าโครงกระดูกนั้นไม่ได้อยู่กับเขา เป็นไปได้หรือไม่ว่าระหว่างนั้นอาจจะมีคนเอาไปโดยบังเอิญจริงๆ?
เขาขมวดคิ้วขึ้น การคาดเดาจำนวนนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นในสมอง
เมื่อคิดได้ดังนั้น เกล็ดนั้นก็ลอยกลับมาหาเขา
แต่อย่างใดก็ตามตอนที่เกล็ดนั้นกำลังจะตกลงที่กลางฝ่ามือ คาดไม่ถึงว่ามันจะเปลี่ยนทิศทางอย่างกะทันหัน แล้วบินไปทางสำนักหลิงเซียวอย่างทันที!
พรึ่บ!
เสียงดังแหวกอากาศ!
เกล็ดนั้นวาดเป็นเส้นตรงสีม่วงทองอยู่กลางอากาศ!
ซั่งกวนจิ้งเดินก้าวเข้ามาในม่านพลังแล้วหนึ่งก้าว
เมื่อได้ยินเสียงเคลื่อนไหวดังนี้ กล้ามเนื้อทั่วทั้งร่างก็ตึงเกร็งขึ้นมา!
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...