เข้าสู่ระบบผ่าน

ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1503

เกล็ดนั้นลอยวนไปรอบๆ ร่างของซั่งกวนจิ้ง เหมือนกับกำลังตรวจสอบอันใดบางอย่าง

ซั่งกวนจิ้งสัมผัสได้ถึงพลังที่ละเอียดอ่อนพัดผ่านร่างกายของเขา แต่ใบหน้าของเขาก็ยังคงราบเรียบเหมือนดั่งเช่นปกติ

เขาไพล่มือไปด้านหลัง เชิดคางขึ้นเล็กน้อย ท่าทางดูสงบและราบเรียบ

ตอนนี้โครงกระดูกนั้นไม่ได้อยู่ที่เขาจริงๆ ดังนั้นไม่สามารถตรวจสอบอันใดออกมาได้อย่างแน่นอน

โหมวเหยามองดูปฏิกิริยาของเกล็ดแผ่นนั้น แล้วค่อยๆ ขมวดคิ้วขึ้น

หรือว่าจะ…ไม่มีจริงๆ?

เพราะว่าโครงกระดูกนั้น ทำให้ซั่งกวนจิ้งต้องแตกแยกกับพวกเขา

แล้วเขาจะปล่อยวางไปได้ง่ายๆ ได้อย่างใด?

ในที่สุดเกล็ดนั้นก็วนรอบซั่งกวนจิ้งเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่ก็ยังไม่พบอันใดเลย

ซั่งกวนจิ้งหัวเราะออกมาหนึ่งเสียง

“เป็นอย่างใดเล่า ตอนนี้เจ้าเชื่อข้าหรือยัง?”

โหมวเหยาขมวดคิ้วแน่นขึ้น ใบหน้าปกคลุมด้วยน้ำค้างแข็งบางๆ หนึ่งชั้น ความหนาวเย็นจับไปถึงกระดูก

“ใครจะรู้เล่าว่าเจ้าจะใช้กลวิธีการซ่อนมันก็ได้!”

ซั่งกวนจิ้งผู้นี้ปิดบังพวกเขาได้แม้กระทั่งความเป็นความตาย การที่จะซ่อนโครงกระดูกนั้นถือว่าเป็นเรื่องเล็กน้อยอย่างมาก!

รอยยิ้มบนใบหน้าของซั่งกวนจิ้งจางหายไป

“ความจริงแล้วเรื่องในปีนั้น ข้าเป็นคนผิด และข้าก็ขอโทษพวกเจ้าอย่างจริงใจไปแล้ว มีแต่พวกเจ้าที่ไม่ยอมเลิกรา จะเอาชีวิตของข้าอย่างเดียว ข้าเองก็ถูกบีบบังคับไม่มีทางเลือก จึงทำได้เพียงแค่หนีเท่านั้น”

“ส่วนที่ข้าแกล้งตายเพื่อหลอกพวกเจ้านั้น… ข้าขอถามหน่อยว่า ใครไม่อยากจะมีชีวิตที่ดี? ข้าถามตนเองว่าความผิดของข้านั้นมันหนักหนาจนสมควรตายหรือไม่ แน่นอนว่าข้าไม่สามารถปล่อยให้พวกเจ้ารังแกข้าจนตายได้! ยิ่งไปกว่านั้นเวลาพันปีที่ผ่านมา ข้าหลับลึกมาโดยตลอด ไม่รู้เรื่องรู้ราว ไม่ต่างจากการตายไปแล้ว! ต่อให้เป็นการอภัยโทษ ก็นับว่าเพียงพอแล้ว!”

“วันนี้เจ้าจะมาฆ่าข้าถึงที่นี่โดยไม่แยกแยะถูกผิด ข้าต้องอดทนยินยอมให้เจ้าค้นตัว! นี่ยังไม่สามารถแสดงความจริงใจของข้าให้เจ้าเห็นอีกหรือ? พวกเจ้าคิดจะทำอย่างใดอีก?”

ก่อนหน้านี้เขามีท่าทางดีมาก แต่ในตอนนี้กลับแข็งกร้าวขึ้นมาอย่างกะทันหัน เหมือนกับเปลี่ยนไปอีกคน

ภายในม่านพลังมีผู้อาวุโสยืนอยู่หลายคน เมื่อได้ยินดังนั้นพวกเขาก็รู้สึกตกใจแล้วหวาดกลัวอย่างยิ่ง

ตอนนี้เขาก็อยู่ด้านนอกของม่านพลัง ยืนอยู่ห่างจากโหมวเหยาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น!

ถ้าพวกเขาต้องการลงมือ ซั่งกวนจิ้งก็ไม่สามารถหลบหนีได้อย่างราบรื่น!

คำพูดเหล่านี้แหลมคมอย่างยิ่ง และรู้สึกเสียดหู ผู้อาวุโสหลายคนที่ได้ยินดังนั้นต่างมีเหงื่อเย็นๆ ไหลออกมา

โหมวเหยาหน้าเปลี่ยนสีไปทันที ก่อนจะจ้องมองเขาสักครู่หนึ่ง

“เจ้าไม่รู้จริงๆ หรือ?”

ซั่งกวนจิ้งหัวเราะขึ้นมา

“พวกเจ้าอยากจะเชื่อก็เชื่อ สิ่งที่ข้าต้องการจะพูดข้าก็พูดไปหมดแล้ว”

หลังจากพูดจบแล้ว คาดไม่ถึงว่าเขาจะหมุนตัวเดินกลับเข้ามา

“เอ๋ เจ้า…”

คนหนุ่มที่ติดตามมาด้านหลังเมื่อเห็นดังนั้นก็รู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย และในตอนที่เขากำลังจะพูด ก็ถูกโหมวเหยายกมือห้ามเอาไว้

เมื่ออยู่ในถิ่นของสำนักหลิงเซียวจำเป็นต้องไว้หน้าเขาสักหลายส่วน

หากจะให้ฆ่าคนโดยตรง เกรงว่าจะไม่เหมาะสม

ที่เขาพูดก่อนหน้านี้ เป็นเรื่องที่เขาตั้งใจ เพราะเขาต้องการหยั่งเชิงซั่งกวนจิ้ง

การจะฆ่าอีกฝ่ายนั้นจะทำเมื่อไรก็ได้ เรื่องเอาโครงกระดูกคืนมานั้นสำคัญกว่า

ถ้าโครงกระดูกนั้นไม่ได้อยู่กับเขา เป็นไปได้หรือไม่ว่าระหว่างนั้นอาจจะมีคนเอาไปโดยบังเอิญจริงๆ?

เขาขมวดคิ้วขึ้น การคาดเดาจำนวนนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นในสมอง

เมื่อคิดได้ดังนั้น เกล็ดนั้นก็ลอยกลับมาหาเขา

แต่อย่างใดก็ตามตอนที่เกล็ดนั้นกำลังจะตกลงที่กลางฝ่ามือ คาดไม่ถึงว่ามันจะเปลี่ยนทิศทางอย่างกะทันหัน แล้วบินไปทางสำนักหลิงเซียวอย่างทันที!

พรึ่บ!

เสียงดังแหวกอากาศ!

เกล็ดนั้นวาดเป็นเส้นตรงสีม่วงทองอยู่กลางอากาศ!

ซั่งกวนจิ้งเดินก้าวเข้ามาในม่านพลังแล้วหนึ่งก้าว

เมื่อได้ยินเสียงเคลื่อนไหวดังนี้ กล้ามเนื้อทั่วทั้งร่างก็ตึงเกร็งขึ้นมา!

แต่ในครั้งนี้นั้นไม่เหมือนกัน

แม้ว่านางจะไม่รู้ว่าในตาน้ำนั้นมีความลับอันใดซ่อนอยู่กันแน่ แต่ในสถานการณ์แบบนี้ นางก็สามารถคาดเดาได้ ครั้งนี้มันคงไม่ง่ายดายอย่างแน่นอน

“แม้ว่ากษายะหางวายุจะเป็นสายเลือดของหงส์ทองคำ หากต้องการจะทะลวงด่านเลื่อนขั้น ความเป็นไปได้มีเพียงหนึ่งหมื่น แต่สำหรับสัตว์อสูรพันธสัญญาของเจ้า หลังจากที่เจ้าเข้ามาในสำนักเพียงไม่กี่เดือน ก็สามารถกลายร่างได้อย่างสมบูรณ์ ข้างในนี้… มันอาจจะใช้พลังทัณฑ์สวรรค์ภายในตาน้ำแห่งนี้หรือไม่?”

ผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนถามอย่างตรงไปตรงมา

หัวใจของฉู่หลิวเยว่สั่นสะท้าน

“ข้า…”

พรึ่บ!

ในตอนที่นางกำลังจะพูดขึ้น ด้านหลังของนางก็มีพายุเย็นๆ พัดผ่าน!

อันตราย!

ในใจของนางรู้สึกสั่นสะท้าน และรีบหลบไปด้านข้างอย่างรวดเร็ว!

ในตอนนั้นเองหรงซิวก็ลงมือแล้ว!

ม่านพลังสีทองสายหนึ่งปรากฏขึ้นรอบกายของฉู่หลิวเยว่อย่างรวดเร็ว!

แต่อย่างใดก็ตามในเวลาต่อมาบนม่านพลังนั้นก็มีรอยร้าวเกิดขึ้น!

ฉู่หลิวเยว่หันกลับไปมองด้วยความตกใจ ก่อนจะมองไปยังเกล็ดสีม่วงทองโปร่งแสง มันแหลมคมอย่างมากจนสามารถแทงทะลุม่านพลังของหรงซิวได้!

แผ่นนั้นมีขนาดเท่ากับครึ่งฝ่ามือผู้ใหญ่ รอบข้างบางและแหลมคมอย่างมาก!

ด้านบนมีลมปราณแผ่กระจายออกมาอย่างปั่นป่วน!

ลมปราณนั้นฉู่หลิวเยว่คุ้นเคยเป็นอย่างมาก

เกล็ดของไท่ซวีเฟิ่งหลง!

แกร๊ก!

ม่านพลังแตกออก!

เกล็ดแผ่นนั้นพุ่งตรงเข้ามาในตันเถียนของฉู่หลิวเยว่!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์