ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1504

ฉู่หลิวเยว่ถอยหลังหลบไปในทันทีโดยไม่ต้องคิด

อย่างใดก็ตามเกล็ดนั้นก็ไล่ตามเหมือนเงา ทั้งยังขยับเข้ามาใกล้อย่างต่อเนื่อง!

ความเร็วของมันนั้นสูงมาก แทบจะมองไม่เห็นร่องรอยของมันเลย ได้ยินเพียงแค่เสียงแหวกอากาศที่ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง กลางอากาศมีรอยแยกสีดำของมิติที่ปรากฏขึ้น!

ซึ่งแสดงให้เห็นพลังที่แข็งแกร่งอย่างมาก!

ฉู่หลิวเยว่ก้าวพลาดไปหนึ่งครั้ง ก่อนจะถอยหลังลงไปอีก!

ในขณะเดียวกันลำแสงสีทองภายในร่างกายของนางก็พวยพุ่งขึ้น เกราะศักดิ์สิทธิ์ทองแดงโอบร่างของนางเอาไว้อย่างรวดเร็ว!

รูปร่างของนางโดดเด่น งดงาม และเพรียวบาง

แม้ว่าตอนนี้นางจะยังสวมชุดเสื้อผ้าของผู้ชาย แต่หลังจากที่ฐานะถูกเปิดเผยแล้ว นางก็ไม่ตั้งใจปกปิดรูปร่างของตนเองอีกต่อไป

ก่อนหน้านี้นางอาจจะมีความเยาว์วัยแฝงอยู่หลายส่วน

แต่ในตอนนี้เหมือนว่านางได้โตเต็มวัยแล้ว ทุกท่าทาง ทุกกริยาได้เขย่าหัวใจผู้คน นางทั้งสง่างามและน่าจับตามอง

พรึ่บ!

เกล็ดแผ่นนั้นบินตรงมาหานาง ฉู่หลิวเยว่เอนตัวไปด้านหลัง ตัวของนางอ่อนมากอย่างไม่น่าเชื่อ

ฟิ้ว!

เกล็ดแผ่นนั้นอยู่เหนือร่างกายของนางหนึ่งนิ้ว ก่อนจะผ่านไปอย่างหวุดหวิด!

ฉู่หลิวเยว่รู้สึกได้ว่ามีลมปราณที่น่าหวาดกลัวพัดผ่านใบหน้าไปจนทำให้เกิดความเจ็บปวดจากรอยกรีด!

ในตอนที่นางยืดตัวกลับมา นางก็หันกลับไปมองแล้วยกมือขึ้น

เปลวเพลิงสีทองแซมชาดพวยพุ่งออกจากกลางฝ่ามือของนาง! เกิดเป็นกำแพงไฟล้อมรอบตัวของนางเอาไว้!

เปลวเพลิงลุกโชนร้อนแรง ทำให้อุณหภูมิรอบข้างสูงขึ้นในทันที!

เหมือนว่าแม้กระทั่งอากาศก็จะถูกเผาไหม้ไปด้วย!

ในขณะเดียวกันนั้น เสียงกรีดร้องสายหนึ่งก็ดังกังวานสั่นสะเทือนฟ้าดิน!

พรึ่บ!

ร่างที่ห่อหุ้มด้วยแสงสีทองและชาดขนาดใหญ่นั้นปรากฏขึ้นตรงหน้าของฉู่หลิวเยว่!

มันคือถวนจื่อนั่นเอง!

เหมือนกับว่ามันจะมาจากห้วงเวลาที่แสนไกล จนเกือบจะทำให้มิติพังทลายลงมา!

การปรากฏตัวของถวนจื่อ ทำให้เกล็ดแผ่นนั้นหยุดเคลื่อนไหวได้ในที่สุด แต่มันก็ยังลอยอยู่กลางอากาศอย่างนิ่งเงียบ ไม่ยอมถอยหลังเลยแม้แต่ก้าวเดียว

เหมือนกับมันพยายามจะเผชิญหน้ากับถวนจื่อ

เมื่อเห็นฉากนี้เข้า ทุกคนที่อยู่ในสำนักก็รู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก

“นั่น นั่นมันหงส์ทองคำ…อสูรศักดิ์สิทธิ์ระดับบรรพกาลในตำนานไม่ใช่หรือ?”

“คาดไม่ถึงว่าตำนานเหล่านั้นจะเป็นความจริง…ซั่งกวนเยว่ได้ทำพันธสัญญากับหงส์ทองคำแล้วจริงๆ ทั้งชีวิตนี้ของคนบางคนอาจจะไม่มีโอกาสได้เห็นหงส์ทองคำด้วยตาตนเองสักครั้ง แต่คาดไม่ถึงว่าซั่งกวนเยว่จะได้ทำพันธสัญญาด้วย…กระทั่งจะอิจฉาก็ยังไม่มีแรง…”

“เหมือนว่าหงส์ทองคำตัวนั้น ก่อนหน้านี้ก็เคยเป็นกษายะหางวายุไม่ใช่หรือ? โชคชะตาเช่นนี้ ไม่มีใครสามารถทำได้

จริงๆ! หลิ่วอินถงก็มีกษายะหางวายุตัวหนึ่งไม่ใช่หรือ? แต่ก็ไม่สามารถเทียบกับซั่งกวนเยว่ผู้นี้ได้เลย”

“แล้วเกล็ดนั้นมันคืออันใดกันแน่? มันปรากฏขึ้นมาอย่างกะทันหันแล้วยังท่าทางดุร้ายอีกด้วย!”

…

ทุกคนที่เห็นเหตุการณ์นี้ก็เริ่มกระซิบกระซาบกันขึ้นมา

แต่ผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนและคนอื่นๆ ที่อยู่กลางท้องฟ้า ก็มีสีหน้าเต็มไปด้วยความตกใจ หลังจากผ่านไปสักพักก็ยังไม่ได้สติกลับคืนมา

เกล็ดนั้นปรากฏขึ้นอย่างกะทันหัน และมันไม่ใช่ของธรรมดาอย่างแน่นอน!

แล้วเมื่อครู่นี้ก็ยังสามารถทำลายม่านพลังของหรงซิวได้อย่างง่ายดาย!

“สีเกล็ดแบบนี้…หรือว่าจะเป็น…”

ทันใดนั้นผู้อาวุโสปั๋วเหยี่ยนก็นึกอันใดบางอย่างขึ้นมาได้ เขาก็สูดลมหายใจเย็นๆ เข้าปอด!

ดวงตาของฉู่หลิวเยว่จ้องไปยังเกล็ดที่อยู่ตรงหน้าตาเขม็ง

หงส์ทองคำกับไท่ซวีเฟิ่งหลงของสัตว์อสูรศักดิ์สิทธิ์ระดับบรรพกาลที่ยิ่งใหญ่ที่สุด

ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ทั้งสองเผ่านี้เป็นอริกันมาโดยตลอด อีกทั้งระหว่างพวกมันก็มีการต่อสู้ที่ดุเดือดเป็นอย่างมาก

แม้ว่าเผ่าอื่นๆ ต้องการจะเข้าร่วมการต่อสู้ก็ยังไม่มีคุณสมบัติเพียงพอ

ดังนั้นหลังจากถวนจื่อปรากฏตัวขึ้นแล้ว ในที่สุดความเย่อหยิ่งของเกล็ดไท่ซวีเฟิ่งหลงก็สงบลงมาได้

มันค่อนข้างหวาดกลัวถวนจื่อ

แต่ทว่าถวนจื่อ…

ฉู่หลิวเยว่หรี่ตามองเล็กน้อย

แม้ว่านางจะยืนอยู่ด้านหลังของถวนจื่อ และมองไม่เห็นสีหน้าของมันในตอนนี้ แต่จิตของนางและมันเชื่อมโยงอยู่ด้วยกัน ไม่ต้องพูดให้มากความนางก็สามารถเข้าใจอารมณ์ของอีกฝ่ายได้เป็นอย่างดี

…นางแทบไม่เคยเห็นท่าทีระมัดระวังของถวนจื่อขนาดนี้เลย

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน