ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1584
สรุปบท บทที่ 1585 ถึงเวลาแล้ว: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
บทที่ 1585 ถึงเวลาแล้ว – ตอนที่ต้องอ่านของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ตอนนี้ของ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายการเกิดใหม่ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 1585 ถึงเวลาแล้ว จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
“ดูเหมือนว่าซั่งกวนเยว่ผู้นี้ ไม่เพียงแต่จะใจกล้าเท่านั้น นางยังมีความสามารถด้วย…”
หุบเขาเฟิ่งหวง
ผู้อาวุโสอี้อวี่มองไปทางกลุ่มแสงเจิดจ้าที่อยู่ในระยะไกล จึงอดไม่ได้ที่จะส่งเสียง “หึ”
ตั้งแต่ที่นางอัญเชิญทัณฑ์สวรรค์มาจนถึงตอนนี้ ก็ผ่านมาสิบสามวันแล้ว
การเคลื่อนไหวทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเลย
ทุกคนแทบจะรำคาญที่จะดูมันแล้ว
ในตอนแรกเขายังเตรียมตัวนับทัณฑ์สวรรค์ด้วยความตื่นเต้นว่าพวกมันมารวมตัวกันกี่สายกันแน่
แต่หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ล้มเลิก
เพราะพบว่ามันไม่สามารถนับได้
ทัณฑ์สวรรค์ฟาดลงมาราวกับเป็นของแจก ผ่าลงมาอย่างต่อเนื่อง
ลำแสงสายฟ้าส่องประกายแสบตาเป็นอย่างยิ่ง
ใครมันจะสามารถนับได้?
“นี่ก็ผ่านมานานขนาดนี้แล้ว เหตุใดถึงไม่มีการเคลื่อนไหวอันใดเลย…”
ผู้อาวุโสอี้อวี่รู้ว่าที่ซั่งกวนเยว่อัญเชิญทัณฑ์สวรรค์มามากมายขนาดนี้ ไม่ได้เพื่อหลอมอาวุธศักดิ์สิทธิ์ แต่เพื่อช่วยให้
ถวนจื่อได้ทะลวงด่าน
น่าเสียดายที่รอมาจนถึงป่านนี้ กลับยังไม่เห็นสัญญาณใดๆ
แต่เวลาก็เหลือไม่มากแล้ว…
ผู้อาวุโสอี้อวี่หรี่ตาลงเล็กน้อย แล้วหันกลับไปมองทางตำหนักศักดิ์สิทธิ์เฟิ่งหวงที่อยู่ห่างไกลอย่างกะทันหัน
พิธีกราบไหว้บรรพบุรุษกำลังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ทั่วทั้งเผ่าหงส์ทองคำต่างกำลังเตรียมตัวอย่างวุ่นวาย
และไม่ทราบว่าจะทันกำหนดการหรือไม่…
…
ฉู่หลิวเยว่รู้สึกมึนงงสับสนเป็นอย่างมาก
นางนั่งขัดสมาธิอยู่บนศิลาดวงดาว พร้อมเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย เมื่อเห็นว่าถวนจื่อยังคงลอยตัวอยู่กลางอากาศ ภายในใจก็เกิดความรู้สึกสับสนขึ้นมา
ตามหลักการแล้ว มันควรจะจบลงได้แล้ว…
เวลาผ่านมาเนิ่นนานขนาดนี้ ถวนจื่อยังคงไม่มีทีท่าว่าจะทะลวงด่านหรือเปิดเส้นชีพจรได้ แต่กลับดูเหมือนว่ายิ่งกินก็ยิ่งหิว
ความเปลี่ยนแปลงเพียงอย่างเดียวก็คือ บนร่างกายของมันนั้นมีประกายสายฟ้าสีเงินเพิ่มขึ้นเป็นจำนวนมาก บางครั้งประกายสายฟ้าเหล่านั้นก็เคลื่อนที่ผ่านขนนก
ทว่าลมปราณที่อยู่ภายในร่างกายของมัน ในตอนแรกก็เพิ่มขึ้น แต่เมื่อสามวันก่อนหน้านี้ ลมปราณกลับหยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหว
เมื่อเห็นว่าถวนจื่อกลืนกินทัณฑ์สวรรค์ที่ฟาดลงมาไม่กี่สายจนเรียบวุธแล้ว ฉู่หลิวเยว่ก็หันหน้ากลับมา แล้วมองไปยังสร้อยข้อมือที่ลอยอยู่กลางอากาศ
อื้ม… เมื่อมีถวนจื่ออยู่ ดูเหมือนว่าการหลอมอาวุธให้สำเร็จนั้น จะกลายเป็นเรื่องยาก…
ฉู่หลิวเยว่นวดหัวคิ้วของตนเอง
ครั้งนั้นตอนที่อยู่ในตาน้ำแห่งเขาหมื่นเมรัย ถวนจื่อก็ได้กลืนกินพลังแห่งทัณฑ์สวรรค์ไปเป็นจำนวนไม่น้อย
ในตอนนั้นมันทำไปเพียงเพื่อต้องการจะกระตุ้นพลังแห่งสายเลือดที่อยู่ในร่างกาย มันสามารถกลายร่างจากกษายะหางวายุเป็นอสูรศักดิ์สิทธิ์ระดับบรรพกาลหงส์ทองคำได้ ซึ่งนับว่าก็มีเหตุผล
แต่ตอนนี้นับว่ามันเกิดอันใดขึ้นกันแน่?
ร่างกายอันเล็กจ้อยของมันแทบจะกลายเป็นหลุมที่ไร้ก้นบึ้ง
ทัณฑ์สวรรค์ที่ฟาดลงไปนั้นไม่มีทางกลับมา!
ฉู่หลิวเยว่ครุ่นคิดอยู่พักใหญ่ในที่สุดก็เอ่ยถามออกมาอย่างอดไม่ได้
“ถวนจื่อ เจ้าวางแผนว่าจะทะลวงด่านเมื่อใดกันหรือ?”
ถวนจื่อชะงักไป แล้วหลุบตาต่ำมองหน้านาง ในตอนที่กำลังจะพูดอันใดบางอย่าง บนท้องฟ้าก็มีเสียงโครมครามดังสนั่นขึ้น!
ทัณฑ์สวรรค์หลายสายผ่าลงมาอีกครั้ง!
ดวงตาของถวนจื่อเปล่งประกายและมันก็ไม่สนใจแล้วว่าฉู่หลิวเยว่กำลังจะพูดอันใด มันรีบพุ่งไปด้านหน้าด้วยความรวดเร็ว
เปรี้ยงๆ
ปังๆ
เมื่อเห็นว่าถวนจื่อกลืนกินทัณฑ์สวรรค์ด้วยทักษะอันยอดเยี่ยม หางตาของฉู่หลิวเยว่ก็กระตุกยิกๆ ก่อนจะกลืนคำพูดที่เหลือด้วยความจำนน
เอาเถอะ
คำพูดบางอย่างไม่จำเป็นต้องถามแล้ว
…
ด้านข้างทะเลอันไร้เขตแดน ซั่งกวนจิ้งเอามือสองข้างไพล่หลัง แล้วมองตรงไปด้านหน้า สีหน้าเคร่งขรึม
ผ่านมานานขนาดนี้แล้ว แต่เยว่เออร์ก็ยังไม่กลับมา ไม่รู้ว่าสถานการณ์ภายในจะเป็นอย่างใดบ้าง
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...