ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1586
สรุปบท บทที่ 1587 หน้าถอดสี: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
อ่านสรุป บทที่ 1587 หน้าถอดสี จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ
บทที่ บทที่ 1587 หน้าถอดสี คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
อี้เจาและคนอื่นๆ ก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไปเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าเขาตั้งใจมองภาพเหตุการณ์ตรงหน้ามากกว่าเดิม
มีเพียงผู้อาวุโสอี้อวี่คนเดียวเท่านั้นที่เลิกคิ้วขึ้นอย่างรวดเร็ว
อี้ซินทะลวงด่านได้แล้วหรือ?
เหตุใดเขาถึงไม่รู้เรื่องเลย?
ต่อให้จะถ่อมตัวขนาดไหน เรื่องเช่นนี้ก็ไม่มีทางปิดบังได้หรอกมั้ง?
หากเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง เช่นนั้น… การแย่งชิงตำแหน่งนายน้อย เกรงว่าจะต้องดุเดือดไม่น้อยเลยทีเดียว…
พรึ่บ!
ประกายไฟเล็กๆ นั้นระเบิดขึ้น จากนั้นก็ดับมอดลงในทันที
ท้ายที่สุดแล้วตำแหน่งสัญลักษณ์ของเส้นที่สี่ก็ไม่สามารถจุดประกายไฟติด
รอบข้างเงียบไปอย่างกะทันหัน ทุกคนต่างมีสีหน้าแตกต่างกันออกไป
อี้เจาและคนอื่นๆ มีสีหน้าผิดหวัง ผู้อาวุโสอี้กงลอบถอนหายใจออกมา
แต่ทว่าอี้ซินกลับมีสีหน้าเป็นปกติ ความเสียดายปรากฏบนใบหน้าของเด็กหนุ่มอยู่จางๆ แต่มันก็หายไปอย่างรวดเร็ว
ดูจากท่าทางแล้ว เหมือนว่าเขาก็สามารถคาดเดาเอาไว้ได้
เขาเงยหน้าขึ้นมา
“อี้ซินไร้ความสามารถ ทำให้ท่านประมุขและผู้อาวุโสผิดหวังแล้ว”
อี้เจามีใบหน้าเคร่งเครียดมาโดยตลอด แต่ในครั้งนี้กลับปรากฏรอยยิ้มที่หาดูได้ยาก
“ไม่จำเป็นต้องโทษตัวเอง แม้ว่าเจ้าจะยังเปิดเส้นชีพจรที่สี่ไม่สำเร็จ แต่ก็น่าจะเร็วๆ นี้แหละใช่หรือไม่?”
อี้ซินพยักหน้า ท่าทางรู้สึกผิดเล็กน้อย
“ความจริงแล้วผู้เยาว์ก็อยู่ที่นี่มาเป็นเวลานาน ช่วงนี้สามารถสัมผัสบานประตูได้อย่างยากลำบาก แต่พรสวรรค์มีจำกัด ดังนั้นจึงไม่สามารถทะลวงด่านได้อย่างถ่องแท้”
“เรื่องนี้ก็เป็นเรื่องที่หาได้ยากยิ่งแล้ว”
ขณะที่อี้เจากำลังพูดอยู่นั้น เขาก็เหลือบสายตามองผู้อาวุโสอี้ซัง
“อี้ซัง อี้ซินเป็นศิษย์ของเจ้า เหตุใดเจ้าถึงไม่ชี้แนะให้ดี?”
ผู้อาวุโสอี้ซังพูดขึ้นพร้อมรอยยิ้ม
“ข้าสามารถช่วยเขาได้ช่วงเวลาหนึ่ง แต่ไม่สามารถช่วยได้ตลอดชีวิต ตอนนี้เพิ่งจะเปิดเส้นชีพจรที่สี่ แม้กระทั่งไม่สามารถทำความเข้าใจด้วยตนเองได้ ต่อไปหลังจากนี้จะต้องลำบากมากกว่านี้แน่นอนไม่ใช่หรือ? เรื่องของการบำเพ็ญเพียร ท้ายที่สุดแล้วก็จำเป็นจะต้องพึ่งตนเอง”
ทันทีที่คำพูดนี้จบลง คนจำนวนไม่น้อยก็หันไปมองทางผู้อาวุโสอี้กง
และใบหน้าของเขาก็ดำคล้ำขึ้นหลายส่วนจริงๆ
ไม่มีใครไม่รู้ว่าช่วงนี้อี้หรานติดตามคอยบำเพ็ญเพียรกับผู้อาวุโสอี้กงอยู่ตลอด อีกทั้งเขายังให้คำชี้แนะเป็นจำนวนมาก
เมื่อผู้อาวุโสอี้ซังพูดขึ้นเช่นนี้ ก็เท่ากับว่าเป็นการตบหน้าเขาไม่ใช่หรือ?
“อีกทั้งอี้ซินยังมีนิสัยอดทน หนักแน่น ข้าเชื่อว่าเมื่อถึงเวลานั้น เขาก็จะสามารถประสบความสำเร็จได้อย่างแน่นอน”
อี้เจาพยักหน้าอย่างเห็นด้วย
เขาสามารถมองออก อี้ซินอยู่ห่างจากเส้นชีพจรที่สี่เพียงหนึ่งก้าวเท่านั้น
หากเลื่อนเวลาจัดพิธีกราบไหว้บรรพบุรุษออกไป… ไม่แน่ว่าเขาอาจจะเพิ่มปัญหาให้กับอี้หรานไม่น้อย
“เจ้ากลับไปฝึกฝนให้ดีเถอะ”
อี้เจาพูดกำชับอีกครั้ง จากนั้นก็ปล่อยให้อี้ซินออกมา
“คนต่อไป!”
เมื่อเห็นว่าอี้ซินสามารถเปิดเส้นชีพจรได้เพียงสามเส้นเท่านั้น คนที่อยู่ด้านหลังก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก
แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถเปรียบเทียบกับอัจฉริยะชั้นยอดได้ แต่พวกเขาก็ไม่อยากถูกดึงให้ห่างกันออกไป
ยังดีที่ระดับคะแนนของอี้ซินไม่ได้ทิ้งห่างมากจนทำให้เขารู้สึกเสียใจ
เมื่อผู้อาวุโสอี้กงเห็นว่ายังไม่มีใครสามารถเปิดเส้นชีพจรที่สี่ได้เขาก็รู้สึกใจชื้นขึ้นมาเล็กน้อย
เปิดเส้นชีพจรสามเส้น แน่นอนว่าระดับพรสวรรค์จะต้องมีสูงมีต่ำ
แต่ไม่ว่าอย่างใดก็ตามเมื่อเปรียบเทียบกับคนที่สามารถเปิดเส้นชีพจรที่สี่ได้แล้วก็นับว่ายังห่างกันอีกไกล
ตอนนี้เขาจึงเพียงหวังว่าอี้หรานจะสามารถทะลวงด่านได้อย่างราบรื่น…
…
เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...