ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1589

สรุปบท บทที่ 1590 รู้จักหนักเบา: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์

อ่านสรุป บทที่ 1590 รู้จักหนักเบา จาก ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ โดย จ้าน นิชิโนะ

บทที่ บทที่ 1590 รู้จักหนักเบา คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายการเกิดใหม่ ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย จ้าน นิชิโนะ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

บรรยากาศรอบด้านเงียบเสียงลงไปในทันที

ผู้อาวุโสอี้กงอ้าปากค้าง แต่กลับไม่ได้เปล่งเสียง

เปิดเส้นชีพจรต่อเนื่อง

สำหรับคนส่วนใหญ่ในเผ่าหงส์ทองคำนี้ มันเป็นเพียงแค่ตำนานบทหนึ่งเท่านั้น

หลังจากกำเนิดโลกแล้ว ท่ามกลางความวุ่นวายสับสน ได้ก่อกำเนิดอสูรศักดิ์สิทธิ์ระดับบรรพกาลที่ยิ่งใหญ่สองชนิด

มีประวัติศาสตร์ยาวนานหลายหมื่นปี

อีกทั้งเวลาที่กำลังหมุนผ่าน เผ่าหงส์ทองคำก็มีการกำเนิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง แน่นอนว่าจำนวนก็ไม่ได้น้อย

แต่ในที่แห่งนี้คนที่สามารถจะเปิดเส้นชีพจรต่อเนื่องได้นั้นมีเพียงหยิบมือเท่านั้น

ต้องบอกก่อนว่า การกำเนิดหงส์ทองคำเท่ากับเปิดเส้นชีพจรเส้นที่หนึ่ง

หลังจากนั้นภายในเวลาร้อยปี ก็เปิดเส้นชีพจรที่สอง

อีกร้อยปีต่อมา ถึงจะสามารถเปิดเส้นชีพจรที่สามได้ และถึงจะมีรูปร่างเป็นมนุษย์

แต่ไม่แน่ว่าจะสามารถทะลวงได้สำเร็จ

คนที่มีพรสวรรค์ค่อนข้างดี ภายในร้อยปีกว่าๆ ก็สามารถผ่านขั้นตอนเหล่านี้อย่างราบรื่น

แต่คนที่มีคุณสมบัติทั่วไป ต่อให้ผ่านไปสองสามร้อยปี ก็ยังคงอ้อยอิ่งอยู่ที่หน้าประตูเส้นชีพจรที่สาม

หลังจากเปิดเส้นชีพจรที่สามได้แล้ว หากต้องการจะปีนขึ้นไปอีก เกรงว่าจะเป็นเรื่องยากมาก

โดยพื้นฐานนั้นพวกเขาจะใช้พรสวรรค์ไปกับเรื่องนี้จนหมดแล้ว

แต่ผู้ที่มีพรสวรรค์จะสามารถผ่านด่านเหล่านี้ไปได้อย่างราบรื่น

ผู้ที่สามารถเปิดเส้นชีพจรที่หกได้จะกลายไปเป็นผู้อาวุโสในทันที

หากสามารถเปิดเส้นชีพจรเส้นที่เจ็ดได้ ก็จะสามารถนั่งที่ตำแหน่งประมุขเผ่าได้อย่างมั่นคง

นี่เป็นเหตุผลว่าเหตุใดพวกเขาถึงต้องคัดเลือกตำแหน่งนายน้อย และต้องการคัดเลือกผู้ที่มีพรสวรรค์ยอดเยี่ยมมากที่สุด

… ผู้ที่มีฝีมือถึงจะมีอำนาจในการออกเสียง

ถ้าสามารถควบคุมคนที่อยู่ด้านล่างได้ แล้วจะพูดอันใดได้อีกเล่า?

“เปิดเส้นชีพจร… ต่อเนื่อง”

ท่ามกลางความเงียบงัน คาดไม่ถึงว่าอี้หรานจะเป็นคนแรกที่ได้สติกลับคืนมา

เขาเงยหน้าขึ้นไปมองหุบเขาเฟิ่งหวงอีกครั้งด้วยความตื่นตระหนก

กลุ่มเพลิงเหล่านั้นยังโหมกระหน่ำเช่นเดิม ส่วนเงาร่างที่อยู่ภายในก็ยังคงมองเห็นได้ไม่ชัดเจน

แต่ว่า… ขนนกทองคำบรรพบุรุษยังคงไม่จางหายไป!

มันยังลอยอยู่กลางอากาศเงียบๆ เหมือนกับต้องการรอคอยที่จะวาดเส้นลำแสงที่สอง!

“นี่มัน…จะ…เป็นไปได้อย่างใด…”

อี้หรานพูดพึมพำขึ้นมา แววตาเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ แต่ภายในใจกับดำดิ่งลงไปแล้ว

เมื่อครู่นี้เขากำลังโมโหอย่างมาก จึงไม่มีเวลาคิดทบทวนมากนัก

แต่หลังจากที่เขาใจเย็นลง เขาถึงตระหนักขึ้นได้ว่า เรื่องนี้อาจจะเป็นอย่างที่อี้เจาและคนอื่นๆ พูดก็เป็นได้!

… หงส์ทองคำตัวนั้นสามารถเปิดเส้นชีพจรต่อเนื่องได้จริงๆ!

ไม่อย่างนั้นแล้วละก็มันจะสามารถแย่งขนนกทองคำบรรพบุรุษไปจากเขาอย่างง่ายดายได้อย่างใด?

หลังจากเปิดเส้นชีพจรแล้ว ขนนกทองคำบรรพบุรุษก็จะจางหายไปเองโดยทันที และรอการอัญเชิญรอบต่อไป

แต่ในตอนนี้มันกลับยังรอคอยอยู่ที่นั่นอย่างเงียบสงบ

ถ้าไม่ใช่การเปิดชีพจรต่อเนื่อง แล้วจะเป็นอันใดได้?

อี้หรานรับเรื่องนี้ไม่ได้ หัวใจของเขาเหมือนถูกอันใดบางอย่างกดทับอย่างรุนแรง ร่างทั้งร่างรู้สึกเหมือนจะหายใจไม่ออก

เหลวไหล!

น่าขันสิ้นดี!

หงส์ทองคำตัวนั้นเพิ่งจะทะลวงด่านมาได้ไม่กี่เดือน และเพิ่งจะกลับเข้าเผ่ามาในตอนนี้ มันจะสามารถเปิดเส้นชีพจรต่อเนื่องได้อย่างใด?

ทันใดนั้นอี้หรานก็นึกถึงคำพูดของอาจารย์ที่พูดกับเขามาก่อนหน้านี้

ในตอนนั้นอาจารย์พูดว่าหงส์ทองคำตัวนั้นจะกลายมาเป็นภัยคุกคามของเขา

ช่วงเวลานั้นเขาไม่ได้คิดแบบนั้น

แต่ในตอนนี้เขารู้แล้วว่าท่าทางเคร่งขรึมของอาจารย์นั้นมีสาเหตุมาจากเรื่องใด

ในตอนนั้นเองผู้อาวุโสอี้ซังก็เชิดคางขึ้นแล้วพูดเสียงเบาว่า

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์