ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1645
……….
ก้อนหิน
ก้อนหินกองใหญ่
ก้อนหินที่ทับถมจนเป็นภูเขาสูง!
พื้นที่โล่งตรงหน้าของนาง ถูกยึดครองโดยก้อนหินจำนวนนับไม่ถ้วนตั้งแต่เมื่อใดไม่ทราบ!
แทบจะถูกปิดจนกลายเป็นทางตัน!
“เหตุใดมันถึงมากมายขนาดนี้เล่า!”
ฉู่หลิวเยว่พูดออกมาอย่างไม่สามารถหลบซ่อนความตกใจได้
เดิมทีนางคิดว่ามีแค่ไม่กี่สิบก้อนเท่านั้น!
หรงซิวยกคางขึ้นเล็กน้อย
หัวใจของฉู่หลิวเยว่เต้นระรัว ทันใดนั้นนางก็คิดอันใดบางอย่างขึ้นมาได้ นางหมุนศีรษะไปมองอย่างแข็งทื่อ
ก้อนหิน
ยังคงเป็นก้อนหิน!
ด้านข้างของพวกเขาทั้งสองแทบจะก่อเป็นปราการชั้นหนึ่ง
อีกทั้งเมื่อหันไปมองอย่างละเอียด บนก้อนหินเหล่านั้นก็ยังส่องแสงประกายวิบวับ ทุกอันล้วนมีสัญลักษณ์นั้น!
… ภายในก้อนหินเหล่านี้ ได้ถ่ายเทพลังอาณาเขตเทพเซียนที่แตกต่างกันเอาไว้เรียบร้อยแล้ว!
ฉู่หลิวเยว่สูดลมหายใจเข้า
นางเพิ่งจะหลับตาพักผ่อนไปเพียงครู่เดียวเองไม่ใช่หรือ นางแค่ใช้ความคิดกับรูปแบบค่ายกลสองสามส่วน แต่เหตุใดเมื่อลืมตาขึ้นมา โลกกลับเปลี่ยนไปเช่นนี้ล่ะ?
มีสิ่งเดียวที่สามารถปลอบโยนนางได้ก็คือ ตอนนี้แรงกดดันสายสุดท้ายได้จางหายไปหมดแล้ว
การยืนอยู่ที่แห่งนี้ ไม่ได้แตกต่างจากอยู่ด้านนอกเลย
หางตาของฉู่หลิวเยว่กระตุกอย่างรุนแรง
ถ้าหาก… ไม่คิดไปถึงอาณาเขตเทพเซียนที่กระจายอยู่บริเวณโดยรอบแล้วละก็ นางอาจจะรู้สึกดีกว่านี้
“ตอนนี้…พวกเรายัง…ออกไปได้หรือไม่?”
ฉู่หลิวเยว่มองหน้าหรงซิวแล้วถามขึ้นอย่างยากลำบาก
หรงซิวเลิกคิ้วแล้วหัวเราะเบาๆ
“อาณาเขตเทพเซียนเข้าไปซ่อนในที่ของตนเองแล้ว อีกทั้งความวุ่นวายด้านบนก็สงบลงแล้ว แน่นอนว่าจะสามารถออกไปข้างนอกได้แล้ว”
ขณะที่พูดเขาก็กุมมือของฉู่หลิวเยว่เอาไว้แล้ว
นิ้วทั้งสิบสอดประสาน
ภายในใจของฉู่หลิวเยว่รู้สึกสงบลงเล็กน้อย จากนั้นก็พยักหน้า
“หากเป็นเช่นนั้นก็ดีแล้ว”
นางรู้สึกอยู่เสมอว่าหากอยู่ที่นี่ต่อไปจะต้องเกิดอันใดบางอย่างขึ้นแน่นอน…
“ไปกันเถอะ”
หรงซิวพูดขึ้น จากนั้นก็พาตัวนางพุ่งขึ้นไป
“ช้าก่อน”
ฉู่หลิวเยว่ส่งเสียงเรียกอย่างกะทันหัน จากนั้นก็หมุนตัวกลับแล้วเดินไปหนึ่งก้าว
พรึ่บ…
ทันใดนั้นก้อนหินที่กองอยู่ด้านหน้าก็แหวกออกสองข้าง เปิดทางตรงกลางให้นางอย่างรวดเร็ว!
การเคลื่อนไหวของฉู่หลิวเยว่หยุดชะงักไป
นางเพียงแค่… อยากจะหยิบเสื้อคลุมของหรงซิวขึ้นมาเท่านั้นเอง!
ฉู่หลิวเยว่กัดฟันกรอด ก่อนจะหยิบเสื้อคลุมที่อยู่บนพื้นขึ้นมา
เสื้อคลุมตัวนั้นเปรอะเปื้อนฝุ่นอยู่บ้าง ฉู่หลิวเยว่สะบัดเสื้อเบาๆ
พรึ่บ…
ก้อนหินเหล่านั้นก็กลับมารวมตัวกันอีกครั้ง จากนั้นมันก็เข้าแถวอยู่ที่ด้านหน้าของฉู่หลิวเยว่อย่างเป็นระเบียบ
ฉู่หลิวเยว่ “???”
“เหมือนว่าพวกมันจะเชื่อฟังคำสั่งของเจ้ามาก”
หรงซิวกลั้นขำ พร้อมรับเสื้อคลุมกลับไป ในขณะเดียวกันก็กระซิบที่ข้างหูของนางด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ
ลมปราณอบอุ่นรดต้นคอ ทำให้ฉู่หลิวเยว่รู้สึกคันยุบยิบเล็กน้อย
นางหดคอลง ก่อนจะหันไปจ้องหรงซิวตาเขม็ง
“พูดบ้าอัน…”
พรึ่บๆ!
ก้อนหินหลายก้อนลอยขึ้นมาอย่างกะทันหัน ก่อนจะพุ่งตรงไปทางหรงซิว!
ลมปราณเฉียบแหลม แล้วยังพุ่งออกมาด้วยความเร็วสูง!
ฉู่หลิวเยว่ขมวดคิ้วขึ้นเป็นปม นางสาวเท้าก้าวขึ้นมาหนึ่งก้าว พลังปราณดั้งเดิมที่อยู่ภายในกายก็พวยพุ่งขึ้นมา!
เมื่อสังเกตเห็นถึงการเคลื่อนไหวของนาง คาดไม่ถึงว่าก้อนหินเหล่านั้นก็หยุดตัวลงอย่างกะทันหัน!
ฉู่หลิวเยว่จ้องมองตาเขม็ง
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ขอบคุณมากค่ะ สนุกมากกกค่ะ...
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...