……….
ฉู่หลิวเยว่ตกตะลึงไปอย่างกะทันหัน
คำพูดของหรงซิวหมายความว่าอย่างใด นางเข้าใจดีอย่างแน่นอน
แต่… มันจะเป็นไปได้อย่างใด?
ก้อนหินเหล่านี้ดูแล้วหน้าตาอัปลักษณ์ เป็นเพราะว่ามันเป็นป้ายสุสานที่แตกหักออกมา อีกทั้งยังแฝงด้วยไอเย็นอยู่หลายส่วน
แต่ว่าฉู่หลิวเยว่มองเห็นอาณาเขตเซียนเทพจำนวนมากมายถูกถ่ายเทพลังเข้ามาในก้อนหินเหล่านี้ด้วยตาของตนเองแล้ว!
ความจริงแล้วอาณาเขตเซียนเทพเหล่านี้ก็อ่อนแอเป็นอย่างมาก เหมือนว่าหากใช้พลังมากเกินไปเพียงเล็กน้อย มันก็สามารถแตกสลายลงได้
แต่…
ท้ายที่สุดแล้วมันก็คืออาณาเขตเซียนเทพ!
ยิ่งไปกว่านั้นที่แห่งนี้ก็มีจำนวนมากมายขนาดนั้น!
หากพลังเหล่านั้นรวมตัวกันขึ้นมา… มันจะต้องทรงพลังมากอย่างไม่ต้องสงสัย!
“นี่มัน…”
ก่อนหน้านี้ฉู่หลิวเยว่ไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้มาก่อน
เพราะว่าหลังจากเข้ามาที่สุสานสังหารเทพได้ไม่นาน ก้อนหินที่แตกหักเหล่านั้นก็เริ่มไล่ตามพวกเขาอย่างดุเดือด
ระหว่างนั้นองค์ปฐมกษัตริย์ก็ขาดการติดต่อจากพวกเขาไป
แต่เพราะว่านางกับหรงซิวถูกลากลงมาที่นี่
จากประสบการณ์เหล่านี้ ทำให้ฉู่หลิวเยว่ยากจะคิดไปเองว่าสิ่งของเหล่านี้จะ…
แต่เมื่อคิดอย่างละเอียดแล้ว สิ่งที่หรงซิวพูดก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้
ไม่อย่างนั้นแล้วละก็เหตุใดพวกมันถึงเชื่อฟังและติดตามนางเช่นนี้?
ฉู่หลิวเยว่และหรงซิวหยุดฝีเท้าลง
ก้อนหินเหล่านั้นก็หยุดด้วยเช่นกัน
ท่ามกลางความมืดมิด สัญลักษณ์หลากสีจำนวนไม่ถ้วนก็เปล่งประกายแสงจางๆ
พวกมันยืนรออย่างเงียบเชียบอยู่ที่เดิม เหมือนกับกำลังรอรับภารกิจ
หัวใจของฉู่หลิวเยว่สั่นไหว จากนั้นนางก็ยกมือขึ้นมา
ก้อนหินก้อนนี้ลอยขึ้นก่อนจะตกลงมาที่กลางฝ่ามือของนาง
จากนั้นก็มีความคิดหนึ่งปรากฏ นางหยิบก้อนหินก้อนนั้นใส่ลงไปในแหวนเฉียนคุน
หลังจากผ่านไปสักพัก ก็ไม่มีอันใดผิดปกติ
เหมือนกับว่า… นางใส่ก้อนหินธรรมดาลงไปเพียงเท่านั้น
ในทางกลับกันหินที่ยังอยู่ที่เดิมกลับรู้สึกกระสับกระส่ายไปเล็กน้อย
มันมีท่าทีกระตือรือร้น และยังแฝงไปด้วยความอิจฉา
ฉู่หลิวเยว่ตกตะลึงไปในทันที
นางสัมผัสได้ถึง “อารมณ์” ของก้อนหินเหล่านั้นได้อย่างใด?
หรือว่า… สำหรับนางกับพวกมันนั้น เพียงแค่การสัมผัสตัวกันครู่เดียวก็ก่อเกิดสายสัมพันธ์บางอย่างขึ้นมาแล้วหรือ?
ฉู่หลิวเยว่เม้มริมฝีปาก
“เข้ามาให้หมด มา”
ทันทีที่สิ้นเสียง ก้อนหินเหล่านั้นก็ค่อยๆ ทยอยลอยไปหาฉู่หลิวเยว่
ไม่รู้ว่าเป็นภาพลวงตาหรือไม่ ฉู่หลิวเยว่รู้สึกเหมือนว่าพวกมันมีความรู้สึกตื่นเต้นและดีใจเหมือนกับ “ขมไปหวานมา เมื่อฝ่าฟันความยากลำบาก เวลาแห่งความสำเร็จก็หอมหวานเป็นพิเศษ”
มีก้อนหินบางก้อนที่ตื่นเต้นมากเกินไป ดังนั้นจึงเกิดการเสียดสีกับหินก้อนข้างๆ แต่เมื่อถูกฉู่หลิวเยว่มองด้วยสายตาราบเรียบ มันก็หยุดนิ่ง
พวกมันเข้าแถวเข้าไปในแหวนเฉียนคุนอย่างเป็นระเบียบ
มันมีจำนวนมากเกินไปจริงๆ!
ในที่สุดเมื่อหินก้อนสุดท้ายเข้าไปในแหวนเฉียนคุน ฉู่หลิวเยว่ถึงได้ถอนหายใจออกมา
เหนื่อยใจมาก
หรงซิวเฝ้ามองดูอยู่ด้านข้างด้วยความสนใจ
เหมือนว่านางจะยังไม่รู้สึกตัวเลยว่า นางมีไพ่ไม้ตายในมือเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่ง
“เอาล่ะ ในเมื่อจัดการเรียบร้อยแล้ว เช่นนั้นพวกเราก็ไปกันเถอะ”
ขณะที่พูดเขาก็ดึงฉู่หลิวเยว่ให้เข้ามาในอ้อมกอด เงาร่างวูบไหว จากนั้นก็บินขึ้นไปในทันที!
…
ในครั้งนี้ทุกอย่างราบรื่นเป็นอย่างมาก ทั้งสองคนใช้เวลาประมาณหนึ่งก้านธูปถึงสามารถขึ้นมาบนพื้นได้สำเร็จ
ในตอนนี้เป็นเวลากลางคืนแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ขอบคุณมากค่ะ สนุกมากกกค่ะ...
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...