……….
“ข้าบอกให้พวกเจ้าไปได้แล้วหรือ?”
ชายสวมชุดคลุมสีดำพูดขึ้นอย่างเชื่องช้า
แต่ละคำพูดเหมือนมีภูเขาลูกใหญ่กดทับลงที่หัวใจของหนานอวี่สิงและคนอื่นๆ
ผู้อาวุโสอูเผิงหมุนตัวกลับไป และประสานหมัดทั้งสองข้าง
“ข้าไม่ได้มีเจตนาจะรบกวนจริงๆ และได้กล่าวขอโทษไปแล้ว ไม่ทราบว่ามีส่วนใดที่ท่านไม่พอใจหรือ?”
คนผู้นี้มีอันใดผิดปกติไปหรือไม่?
ในเมื่อคิดจะสังหารซั่งกวนเยว่ ก็ไปฆ่าเสียก็สิ้นเรื่องแล้ว จะมาข้องแวะกับพวกเขาอีกเหตุใด?
ต่อให้เมื่อครู่นี้หนานอวี่สิงเป็นฝ่ายลงมือจริงๆ ก็ยังไม่ทันได้โจมตีโดนเลยด้วยซ้ำ!
และเพราะเขาขวางทางเอาไว้ไม่ใช่หรือ!
เขายังไม่พอใจอันใดอีก?
ผู้อาวุโสอูเผิงมีฐานะเป็นช่างหลอมอาวุธระดับปรมาจารย์ สถานะสูงส่ง โดยปกติแล้วเขาไม่เคยพูดด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มต่ำและนอบน้อมเช่นนี้กับใคร
หากไม่ใช่เพราะว่าวันนี้ทั้งหนานอวี่สิงและผู้อาวุโสไป๋ถงได้รับบาดเจ็บสาหัส กอปรกับพวกเขายังมีเรื่องที่ต้องไปทำ เขาไม่มีทางเกรงใจคนผู้นี้เช่นนี้แน่นอน!
“หึ”
ชายคนนั้นเหมือนกับได้ยินเรื่องตลกจึงหลุดหัวเราะออกมาหนึ่งเสียง
“บุกเข้ามาในถิ่นของข้าตามใจชอบ แล้วยังทำตัวกำเริบเสิบสาน บอกว่าจะไปก็สามารถไปได้ง่ายๆ เลยหรือ… บนโลกนี้มีเรื่องดีงามขนาดนี้ที่ไหนกัน?”
ผู้อาวุโสอูเผิงตกตะลึงไป
“เจ้าบอกว่า… ที่นี่คือถิ่นของเจ้าอย่างนั้นหรือ?”
หนานอีอีถามขึ้นมาอย่างอดไม่ได้
“มีใครไม่รู้บ้างว่าสุสานสังหารเทพคือหลุมฝังศพของผู้แข็งแกร่งจำนวนนับไม่ถ้วน เป็นสถานที่ที่ไม่มีเจ้าของ แต่ตอนนี้เจ้ากลับพูดว่า ที่แห่งนี้คือถิ่นของเจ้า… เจ้าคิดว่าจะสามารถหลอกลวงพวกเราได้อย่างนั้นหรือ?”
แม้ว่านางจะรู้สึกหวาดกลัวชายชุดดำผู้นี้อยู่เล็กน้อย แต่เมื่อได้ยินดังนั้นนางก็อดโต้เถียงไปไม่ได้
จะพูดอันใดก็พูด แต่พูดว่าที่นี่คือถิ่นของเขาเนี่ยนะ?
ที่แห่งนี้คือหลุมฝังศพกลุ่มของผู้แข็งแกร่งระดับเทพศักดิ์สิทธิ์ต่างหาก!
ทันใดนั้นชายที่สวมชุดคลุมสีดำก็ยกมือขึ้นมา และกำหมัดขึ้นในความว่างเปล่า
“อึก!”
ทันใดนั้นหนานอีอีก็รู้สึกว่าลำคอของตนเองถูกมือที่ไร้รูปร่างบีบเอาไว้จนแน่น! ร่างทั้งร่างของนางถูกยกสูงขึ้น!
เพราะว่านางหายใจอย่างยากลำบาก ทำให้ใบหน้าแดงก่ำขึ้นอย่างรวดเร็ว!
นางพยายามต่อสู้ดิ้นรนอย่างสุดชีวิต ท้ายที่สุดแล้วก็ไม่สามารถหนีพ้น
“อีอี!”
“คุณหนูรอง!”
หนานอวี่สิงและคนอื่นๆ ที่ได้เห็นดังนั้นก็รู้สึกตื่นตระหนกกันขึ้นมา
เขาคิดไม่ถึงเลยว่าชายสวมชุดคลุมสีดำคนนั้นจะลงมือทันทีโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง!
เดิมทีผู้อาวุโสอูเผิงอยากจะตอบโต้ แต่เมื่อคิดอย่างละเอียดแล้ว ในเมื่ออีกฝ่ายปรากฏกายในที่แห่งนี้ ไม่ว่าที่นี่จะใช่ถิ่นของเขาหรือไม่ ที่แห่งนี้จะต้องเสริมกำลังให้เขาได้อย่างแน่นอน
หากเขาลงมือทำอันใดบุ่มบ่าม เกรงว่าจะไม่ใช่เรื่องดี
“พวกเราคือสมาชิกตระกูลหนานแห่งสำนักวั่นเซิง ก่อนที่ท่านจะลงมือ โปรดคิดทบทวนให้รอบคอบ ท่านอยากจะเป็นปรปักษ์กับสำนักวั่นเซิงจริงหรือ?”
ชายสวมชุดคลุมสีดำหัวเราะออกมา
หนานอวี่สิงสาวเท้าเดินขึ้นไปหนึ่งก้าวอย่างอดไม่ได้
“เจ้า…”
ผู้อาวุโสไป๋ถงรีบคว้าตัวของเขาเอาไว้
“คุณชายใหญ่! คุณหนูรองยังอยู่ในมือของเขา!”
หนานอวี่สิงกัดฟันกรอด และพยายามอดทนเอาไว้
สีหน้าของผู้อาวุโสอูเผิงไม่ได้ดีไปกว่ากันมากนัก
ในวันนี้พวกเขาได้รับความอัปยศอดสูมากกว่าตลอดเวลาหลายปีรวมกันเสียอีก
แต่น่าเสียดายที่หนานอีอียังอยู่ในเงื้อมมือของเขา พวกเขาจึงไม่กล้าทำอันใด
แรงในการดิ้นรนของหนานอีอีน้อยลงเรื่อยๆ เหลือเพียงคำพูดไม่กี่คำที่ถูกพ่นออกมาจากริมฝีปากอย่างขาดช่วงเท่านั้น
“…เจ้า…เจ้าไม่ได้…อยาก…จะ…ฆ่านาง…หรือ…”
ในเมื่อเป้าหมายของผู้ชายคนนี้คือซั่งกวนเยว่ แล้วเหตุใดไม่ลงมือโดยตรง จะมาทรมานนางเหตุใด?
นางกลับไม่รู้เลยว่า การกระทำของพวกเขาเมื่อครู่นี้เป็นการยั่วโมโหอีกฝ่ายแล้ว
เนื่องจากขาดอากาศหายใจ ภาพตรงหน้าของนางจึงดำสนิท จิตสำนึกคิดพร่าเลือน
ในตอนที่หนานอีอีคิดว่าตนเองจะต้องตายจริงๆ แล้ว ในที่สุดชายที่สวมชุดดำคนนั้นก็ปล่อยมือออก
ตุ๊บ!
ร่างกายของหนานอีอีถูกโยนลงพื้นอย่างแรง!
พื้นที่ขรุขระทำให้ร่างกายของนางมีรอยถลอกมากมาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ขอบคุณมากค่ะ สนุกมากกกค่ะ...
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...