ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1659

……….

ในตอนที่ฝ่ามือสีดำทั้งสองของเขากำลังเคลื่อนตัวเข้ามา และกำลังจะสัมผัสกับร่างกายของฉู่หลิวเยว่ได้สำเร็จ

อย่างใดก็ตามเมื่อมันอยู่ห่างจากฉู่หลิวเยว่เพียงหนึ่งก้าว พวกมันก็หยุดพร้อมกันโดยกะทันหัน และไม่สามารถสาวเท้าขึ้นมาอีกก้าวได้

เหมือนว่าตรงหน้ามีอันใดบางสิ่งบางอย่างที่น่ากลัว จนทำให้พวกมันรู้สึกหวาดกลัว

โล่สีดำที่อยู่ด้านหน้าของฉู่หลิวเยว่ก็ลอยอยู่อย่างเงียบเชียบ

หากมองไปเพียงแค่ครู่เดียวก็ดูเหมือนว่าจะไม่มีอันใดพิเศษ

แต่ในที่สุดฝ่ามือสีดำทั้งสองข้างนั้นกลับหยุดลง และไม่ได้เดินหน้าต่อ

เหมือนว่าชายสวมชุดคลุมสีดำจะสามารถคาดเดาเรื่องนี้ได้อยู่แล้ว ดังนั้นจึงกัดฟันแล้วพูดว่า

“…คาดไม่ถึงว่าเจ้ายังจะมีไพ่ไม้ตายใบนี้อยู่…”

น้ำเสียงนั้นเย็นชาและดุร้าย

ฉู่หลิวเยว่หลับตาลง และยังคงสร้างค่ายกลที่อยู่ตรงหน้าต่อไป ราวกับไม่ได้ยินอันใดทั้งสิ้น

หรือบางทีนางอาจจะได้ยิน แต่ก็ไม่ได้สนใจ

ตั้งแต่ผ่านสงครามที่เขาหมื่นเมรัย นางก็ได้รู้ว่า โล่สีดำอันนี้เป็นไพ่ไม้ตายในหมู่ไพ่ไม้ตายของนาง แข็งแกร่งยิ่งกว่ากระบี่ชื่อเซียวเสียอีก!

เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีที่น่ากลัวในตอนแรก นางก็อาศัยใช้โล่สีดำอันนี้เอาชีวิตรอดมาได้ ดังนั้นยิ่งไม่ต้องพูดถึงสถานการณ์ในตอนนี้เลย?

ชายสวมชุดคลุมสีดำผู้นั้นแข็งแกร่ง แต่ไม่ได้แข็งแกร่งจนอยู่ระดับผู้ชนะสิบทิศ!

แม้ว่านางจะสู้ไม่ได้ แต่การเอาชีวิตรอดก็ไม่ได้ยากขนาดนั้น!

…

ภายใต้การปกปักษ์ของโล่สีดำ ดังนั้นการต่อสู้ครั้งนี้จึงไม่มีอันใดน่าหวั่นวิตก และการต่อสู้ก็หยุดลงชั่วคราว

ภาพเหตุการณ์เหมือนหยุดนิ่งไป เวลาค่อยๆ เคลื่อนผ่านอย่างเชื่องช้า

ตรงหน้าของฉู่หลิวเยว่มีเพียงค่ายกลที่มีขนาดใหญ่ขึ้นอย่างต่อเนื่องเท่านั้น อีกทั้งยังดูซับซ้อนมากขึ้นเรื่อยๆ

“ดูสิว่าเจ้าจะหลบซ่อนตัวไปได้ถึงเมื่อใด!”

นางสามารถยื้อเวลาซ่อนตัวอยู่ด้านหลังโล่สีดำเป็นช่วงเวลาหนึ่ง

แต่นางไม่สามารถซ่อนตัวไปได้ตลอดชีวิต!

ส่วนค่ายกลนี้นั้น…

เขาไม่คิดว่า ฉู่หลิวเยว่จะมีความสามารถด้านนี้!

ทั้งสองฝ่ายกำลังเข้าสู่ทางตัน

ฉู่หนิงกวาดสายตามองผู้คนหลายคน จากนั้นก็ขมวดคิ้วแน่น

เขาสามารถมองสถานการณ์ปัจจุบันออก แต่กลับรู้สึกว่ามีหลายจุดที่มันแปลกประหลาดอย่างมาก

เหตุใดชายสวมชุดสีดำคนนั้นถึงต้องการหยวนตันของเยว่เออร์?

เยว่เออร์ต้องการต่อกรกับอีกฝ่ายด้วยค่ายกล แต่ไม่รู้ว่าจะได้ผลหรือไม่?

อีกทั้ง… ตั้งแต่ต้นจนจบชายสวมชุดสีดำคนนั้นก็ไม่ได้มองมาทางนี้เลย

เขาไม่ได้มองมาทางหรงซิว หรงซิวก็ยืนมองอยู่ด้านข้างตลอด ไม่ได้ลงมือ

พวกเขา…นี่มันเกิดเรื่องอันใดขึ้นกันแน่?

ในเมื่อไม่สามารถเข้าใจได้ ฉู่หนิงจึงขอยอมแพ้

สองมือของเขากำหมัดแน่น แล้วภาวนาภายในใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า

เยว่เออร์จะต้องกลับมาอย่างปลอดภัยแน่นอน…

…

หลังจากหนานอวี่สิงและคนอื่นๆ เดินทางห่างออกมาสักระยะหนึ่งแล้ว จนแน่ใจว่าไม่มีใครตามมาในที่สุดพวกเขาก็ชะลอความเร็วลง

พวกเขาทั้งสี่คน หนานอวี่สิงและผู้อาวุโสไป๋ถงได้รับบาดเจ็บสาหัส หนานอีอีบาดเจ็บเล็กน้อย

มีเพียงผู้อาวุโสอูเผิงที่สภาพดีกว่าคนอื่นเล็กน้อย แต่การสูญเสียอาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งราชาที่เขาเป็นคนหลอมด้วยตนเองนั้น ก็ส่งผลกระทบต่อเขาไม่น้อยเช่นกัน

พวกเขาทั้งหลายหาที่นั่งเพื่อหยุดพัก จากนั้นค่อยจัดการบาดแผลของตนเอง

หนานอวี่สิงยังดีหน่อยที่ไม่ได้มีการต่อสู้ซึ่งหน้า เพียงแต่ธาตุไฟเข้าแทรกหัวใจเท่านั้น อาการบาดเจ็บภายในจึงรุนแรงกว่าเล็กน้อย แต่ก็อยู่ในขอบเขตที่สามารถควบคุมได้

สถานการณ์ของผู้อาวุโสไป๋ถงเลวร้ายที่สุด

ขาถูกตัดไปข้างหนึ่ง

ต่อให้เขาจะเป็นเซียนหมอ ในตอนนี้ก็สามารถทำได้เพียงห้ามเลือด และรักษาบาดแผลเท่านั้น

ขาของเขาถูกฉีกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย แม้กระทั่งจะเย็บกลับให้เป็นเหมือนเดิมก็ยังไม่มีโอกาสเลยด้วยซ้ำ

สิ่งนี้กระทบต่อการบำเพ็ญเพียรเป็นอย่างมาก

พวกเขาทั้งหลายล้วนตกอยู่ในความเงียบ บรรยากาศเย็นยะเยือกและกดดัน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน