………………..
คนผู้นั้นเงยหน้าขึ้นมา
ใบหน้าเต็มไปด้วยคราบเลือดสะท้อนเข้าในดวงตาของทุกคน
จากนั้นหัวใจของหนานอีอีก็ตกลงในทันที
“อวี่สิง!”
หนานอีฝานมีปฏิกิริยาตอบสนองคนแรก น้ำเสียงของเขาสูงขึ้น พร้อมพุ่งตัวเข้าไปหาในทันที ก่อนจะพยุงคนผู้นั้นเอาไว้
ไม่เพียงแค่ใบหน้าของหนานอวี่สิงเท่านั้นที่เต็มไปด้วยเลือด เสื้อผ้าของเขาก็เต็มไปด้วยคราบเลือดเช่นกัน
อีกทั้งดวงตาทั้งสองข้างยังปิดสนิท ลมหายใจแผ่วเบา เห็นได้ชัดว่าเขาสลบลงไปแล้ว
กลิ่นคาวเลือดเข้มข้นปกคลุมทั่วทุกอาณาเขต!
หนานอีฝานรู้สึกร้อนใจเป็นอย่างมาก
“อวี่สิง! อวี่สิง! เจ้าฟื้นสิ!”
เปลือกตาของหนานอวี่สิงเหมือนว่าจะขยับเล็กน้อย แต่ก็ยังไม่สามารถเปิดได้เช่นเดิม
หนานอีอีและผู้อาวุโสทั้งสองท่านก็รีบพุ่งตัวเข้าไป
“ท่านประมุข ตรวจชีพจรคุณชายใหญ่ก่อนดีกว่าขอรับ”
ผู้อาวุโสคนหนึ่งกล่าวขึ้นมาด้วยความเคารพ
หนานอีฝานจึงได้สติขึ้นมา และรีบหลีกทางให้
“ใช่ จริงด้วย! จิ่นเฮ่อ เจ้ามานี่!”
ผู้อาวุโสจิ่นเฮ่อสาวเท้าก้าวเข้ามาหนึ่งก้าว พร้อมวางนิ้วบนข้อมือของหนานอวี่สิง
หลังจากผ่านไปสักพักสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนแปลงไป
“นี่มัน…”
แต่ผลลัพธ์ก็เป็นเหมือนเดิม
เขาเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะถอนมือกลับมา แล้วสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะประสานมือทำความเคารพหนานอีฝาน
“ท่านประมุข หยวนตันของ…คุณชายใหญ่ถูกทำลายแล้ว”
“อันใดนะ!”
สมองของหนานอีฝานมึนงงไปครู่หนึ่ง ร่างกายของเขาทรุดลงกับพื้น
“ท่านพ่อ!”
หนานอีอีรีบขึ้นไปพยุงตัวของเขาด้วยความรวดเร็ว และอดที่จะหันมองผู้อาวุโสจิ่นเฮ่อไม่ได้
“พี่ใหญ่ฝีมือแข็งแกร่งขนาดนี้ หยวนตันจะแตกสลายได้อย่างใด? ผู้อาวุโสจิ่นเฮ่อ ท่านวินิจฉัยพลาดหรือไม่?”
ผู้อาวุโสจิ่นเฮ่อพูดขึ้นอย่างจนปัญญา
“หากท่านประมุขและคุณหนูรองไม่เชื่อ เช่นนั้นก็เชิญตรวจสอบด้วยตนเอง เรื่องเช่นนี้จิ่นเฮ่อไม่กล้าพูดปดแน่นอน”
ใครเล่าจะไม่รู้ว่า หนานอวี่สิงคือทายาทที่สืบทอดตระกูลหนานคนต่อไป
หยวนตันถูกทำลาย นั่นหมายความว่านับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป เขาจะกลายเป็นเพียงแค่ขยะไร้ค่าคนหนึ่ง
และเขาคงไม่มีวาสนากับตำแหน่งประมุขแล้ว
ถ้าไม่ใช่เพราะเขาตรวจสอบมาหลายรอบ เกรงว่าผู้อาวุโสจิ่นเฮ่อก็ไม่กล้าพูดคำพูดเช่นนี้ออกมา
หนานอีอีพูดอันใดไม่ออก บริเวณหน้าอกเหมือนมีอันใดมากดทับไว้ นางรู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างมาก
นางหันคอไปมองหนานอวี่สิงอย่างแข็งทื่อ
ในที่สุดตอนนี้หนานอวี่สิงก็ได้สติฟื้นคืนมาแล้ว
“พี่ใหญ่!”
หนานอีอีรีบเข้าไปพยุงตัวเขา
สายตาของหนานอวี่สิงยังคงพร่าเลือน
แต่เขาก็ไม่ใส่ใจ
“…ที่ท่านพูดเมื่อครู่นี้ เป็น…ความจริงหรือ?”
ความจริงแล้วเขาได้สติมาตั้งนานแล้ว เพียงแต่ยังลืมตาไม่ขึ้น แต่เขาได้ยินการเคลื่อนไหวรอบข้างอย่างชัดเจน
รวมถึงคำพูดของผู้อาวุโสจิ่นเฮ่อที่พูดเมื่อครู่นี้ด้วย
ผู้อาวุโสจิ่นเฮ่อเบนสายตาออกมาแล้วถอนหายใจก่อนจะพูดว่า
“จะเป็นเรื่องจริงหรือไม่นั้น คุณชายใหญ่…ท่านน่าจะรู้ดีอยู่แก่ใจไม่ใช่หรือ?”
หยวนตันของเขานั้น! เป็นต้นกำเนิดของการบำเพ็ญเพียร!
ตอนนี้หยวนตันแตกสลายไปแล้ว พลังปราณดั้งเดิมของเขาก็ไหลออกจากร่างอย่างรวดเร็ว เขาจะสัมผัสถึงเรื่องนี้ไม่ได้เชียวหรือ?
ใบหน้าของหนานอวี่สิงไม่แสดงอารมณ์ใดๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ขอบคุณมากค่ะ สนุกมากกกค่ะ...
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...