เข้าสู่ระบบผ่าน

ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1714

………………..

ในสมองของหนานอีฝานมีเสียงดัง “วิ้ง” ขึ้นมาทันที!

เหมือนกับมีค้อนที่มองไม่เห็นทุบเข้าที่ศีรษะของเขาอย่างแรง ทำให้เขายืนอยู่ที่เดิมอย่างมึนงง!

นายหญิงแห่งพระราชวังเมฆาสวรรค์…

ใช่แล้ว!

ในที่สุดเขาก็นึกขึ้นได้ว่าเหตุใดเขาถึงรู้สึกคุ้นหูกับซั่งกวนเยว่อย่างมาก…นั่นคือชื่อของพระชายาที่หรงซิวแต่งตั้งขึ้นมาด้วยตนเองไม่ใช่หรือ?

ตอนแรกเรื่องเหล่านี้แพร่ขยายเป็นวงกว้างในกลุ่มคนของอาณาจักรเสิ่นซวี่

แต่ตระกูลหนานไม่ค่อยได้ใส่ใจเรื่องราวเหล่านี้มากนัก เดิมทีเรื่องราวของคนด้านล่างก็ไม่มีทางพูดขึ้นต่อหน้าเขาอยู่แล้ว

แต่นี่เป็นเรื่องที่เขาแอบสืบมาด้วยตนเอง ดังนั้นเขาจึงรู้สถานการณ์เหล่านี้เล็กน้อย

แต่เรื่องนี้ก็ผ่านมาสักพักหนึ่งแล้ว รอบกายของเขาแทบจะไม่มีใครพูดถึงเรื่องนี้เลย ดังนั้นเมื่อเวลาผ่านไป เขาจึงลืมเรื่องนี้ไปโดยปริยาย

ดังนั้นตอนที่เขาได้ยินชื่อของซั่งกวนเยว่ เขาจึงนึกเรื่องนี้ไม่ออก!

ผิดแผน!

ผิดแผนจริงๆ!

หลังจากผ่านไปสักพักหนึ่ง หนานอีฝานก็รู้สึกเสียใจจนลำไส้เป็นสีเขียว!

…นั่นคือแม่นางของหรงซิว!

เขาจะคิดไม่ออกได้อย่างใด ก็พวกเขาพูดอย่างเสียงดังไปว่าจะหาเรื่องนาง?

อีกทั้งยังพาคนตระกูลหนานมามากมายขนาดนี้ เพื่อที่จะฉีกหน้าพวกนาง!

ดูคนเหล่านี้สิ!

ที่แห่งนี้มีบิดา อาจารย์ และบรรพบุรุษของซั่งกวนเยว่!

หากล่วงเกินพวกเขา เท่ากับล่วงเกินซั่งกวนเยว่อย่างไม่ต้องสงสัย…และนี่ก็เท่ากับล่วงเกินหรงซิวไม่ใช่หรือ?

เขากลืนน้ำลายลงคอ จากนั้นก็พูดออกมาสองสามคำอย่างยากลำบาก

“เข้าใจผิด…เป็นการเข้าใจผิดกันแล้ว…”

“เอ๋ เมื่อครู่นี้คุณหนูรองยังพูดว่า ที่พวกเขาต้องมาตกอยู่ในสถานการณ์น่าสังเวชเช่นนี้ก็เป็นเพราะ ‘นังสารเลว’ ซั่งกวนเยว่นั่นไม่ใช่หรือ?”

ท่ามความเงียบจนแทบจะทำให้ผู้คนหายใจไม่ออก ผู้อาวุโสอี้อวี่กลับพูดขึ้นมาอย่างกะทันหัน

เขากะพริบตาปริบๆ!

“เมื่อครู่นี้นางก็เหมือนจะพูดกับประมุขหนานว่าพวกเขาต้องการแก้แค้น แล้วเหตุใดตอนนี้ถึงเปลี่ยนเป็นการเข้าใจผิดไปได้เล่า?”

อี้เจาเหลือบสายตามองเขา

ผ่านมานานหลายปีขนาดนี้ โรคที่ชอบยุ่งเรื่องของคนอื่นโดยไม่กลัวบานปลายก็ยังไม่เปลี่ยนไปเลย

แต่ว่า…

ครั้งนี้เขากลับยินดีจะรับชมเรื่องสนุกสนานเหล่านี้

ผู้อาวุโสอี้อวี่เพิ่งพูดออกมา หนานอีฝานก็รู้สึกลางสังหรณ์ไม่ดีแล้ว หลังจากฟังจนจบ เขาจึงรู้สึกเคียดแค้นจนคันฟัน!

อี้อวี่ผู้นี้ เหตุใดถึงต้องออกมาก่อกวนในเวลานี้ด้วย!

หากเขาบอกว่าไม่ได้ตั้งใจผีก็คงต้องหลอกแล้ว!

ในตอนนั้นเขากลับไม่ได้ไปสนใจผู้อาวุโสอี้อวี่ แต่หันมามองทางหรงซิวแทน

“ไม่ ไม่ใช่อย่างนั้น! ความ…”

เมื่อสบกับสายตาของหรงซิว ทันใดนั้นเสียงของหนานอีฝานก็หยุดชะงักกลางอากาศ

เขาสัมผัสได้ว่าที่ลำคอของตนเองเหมือนมีมือที่มองไม่เห็นบีบรัดเอาไว้จนแน่น!

คำพูดอธิบายที่เหลือติดอยู่ในลำคอ ไม่ว่าอย่างใดก็พูดไม่ออก

สายตาที่ล้ำลึกและเย็นชาจดจ้องอยู่บนร่างกายของเขา ทำให้เขารู้สึกหนาวเสียดแทงกระดูก!

“หา?”

หรงซิวพูดขึ้นเบาๆ ด้วยเสียงราบเรียบ จากนั้นก็หันไปมองทางหนานอีอี

นางไม่เคยสัมผัสถึงความตายที่ชัดเจนขนาดนี้มาก่อน เหมือนกับว่าอยู่ห่างนางออกไปแค่หนึ่งก้าว!

แรงกดดันที่น่าหวาดกลัวปกคลุมตัวนางในทันที! แทบจะทำให้นางหายใจไม่ออก!

หนานอีฝานรีบสาวเท้าก้าวขึ้นมาหนึ่งก้าว พร้อมยืนขวางด้านหน้าของหนานอีอี แล้วรีบอธิบายว่า

“โอรสสวรรค์! ไม่ได้เป็นเช่นนั้น! อีอีไม่เคยพูดแบบนั้นมาก่อน!”

“ถ้าเช่นนั้นก็หมายความว่าผู้อาวุโสอี้อวี่โกหกต่อหน้าทุกคนอย่างนั้นหรือ และแกล้งปิดบังหลอกลวงข้า?”

หรงซิวถามกลับหนึ่งประโยค ทำให้หนานอีฝานสำลักไปทันที

บทที่ 1717 อาศัยเพียงแค่แรงตบหนึ่งฝ่ามือ 1

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์