ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1756

………………..

ฉู่หลิวเยว่ตกตะลึงอย่างมาก

นี่มัน…เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?

เหมือนว่าจื่อเฉินก็รู้สึกประหลาดใจด้วยเช่นกัน ในแววตาของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

โหมวเจินเหลือบสายตามองมาทางนี้ จากนั้นก็ชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะหัวเราะออกมาหนึ่งเสียง

“ข้าเกือบจะลืมเรื่องนี้ไปเลย…ภายในร่างกายของเจ้าได้ผสานเข้ากับกระดูกทั้งสองข้างของไท่ซวีเฟิ่งหลงแล้ว แม้ว่าทั้งสองส่วนจะถูกแยกออกจากกัน แต่มันก็ยังมีการเชื่อมโยงระหว่างกันอยู่ ดังนั้นตอนที่พลังในโครงกระดูกส่วนนี้เพิ่มสูงขึ้น ลมปราณที่อยู่บนปีกนั้นก็เพิ่มสูงขึ้นตามไปด้วย”

ฉู่หลิวเยว่กะพริบตาปริบๆ

เหมือนว่านางจะเข้าใจขึ้นมาแล้ว…

“แต่หากเป็นเช่นนี้ พลังของโครงกระดูกส่วนนั้นเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ถ้าเช่นนั้นความแข็งแกร่งของจื่อเฉินก็เพิ่มสูงขึ้นตามไปด้วยใช่หรือไม่?”

โหมวเจินพยักหน้า

“หากว่ากันตามหลักการแล้ว มันก็เป็นเช่นนั้น เพียงแต่ว่าท้ายที่สุดแล้วปีกนี้ก็ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของกระดูกนี้อีกต่อไป ดังนั้นการเพิ่มขึ้นของพลังก็น่าจะมีข้อจำกัด”

ฉู่หลิวเยว่สูดลมหายใจเข้า

นางคาดการณ์ได้ถูกต้องแล้ว!

หากเป็นเช่นนี้จริงๆ ก็สามารถพูดได้ว่าจื่อเฉินนั้นได้เปรียบอย่างมากเลยทีเดียว!

พลังมีขีดจำกัดแล้วอย่างไรเล่า?

ในเมื่อเช่นนี้มันก็เพิ่มขึ้นอยู่แล้ว!

แล้วอีกอย่าง หากหลังจากนี้กระดูกส่วนนี้เป็นของโหมวเจิน แต่เขาเป็นไท่ซวีเฟิ่งหลง!

อีกทั้งยังมีพรสวรรค์และฝีมืออยู่ในขั้นสูงสุด!

ฉู่หลิวเยว่หันมองทางจื่อเฉิน จากนั้นก็เห็นว่าในแววตาของเขามีระลอกคลื่นปรากฏขึ้นสายหนึ่ง

จื่อเฉินรู้ดีว่าสำหรับเขาแล้วเรื่องเหล่านี้เป็นสิ่งที่น่ายินดีและประหลาดใจมากเพียงใด!

ก่อนหน้านี้เขาเคยปฏิเสธเงื่อนไขของโหมวเจิน เป็นเพราะว่าเขายืนหยัดกับหลักการของตนเอง

แต่แม้กระทั่งเขาก็ต้องยอมรับว่า สำหรับเขาแล้ว มันคือการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่

แม้ว่าเขาจะไม่รู้สึกเสียใจที่ตัดสินใจแบบนั้น แต่ความรู้สึกเสียดายก็ยังมีอยู่

คิดไม่ถึงเลยว่าเพราะกระดูกปีกทั้งสองข้างนี้จะทำให้มีการเชื่อมโยงกับโหมวเจินอีกครั้ง

หากเป็นไปตามคำบอกเล่าของโหมวเจินแล้ว ด้วยวิธีเหล่านี้ไม่เพียงแต่จะทำให้รักษาฐานะและสายเลือดของเขาแล้ว ยังเป็นทางลัดที่ทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้นได้อีกด้วย!

ตราบใดโหมวเจินไปที่แข็งแกร่ง เขาก็จะได้รับผลกระทบ และทำให้ความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มสูงขึ้นไปด้วย!

บนโลกแห่งนี้จะมีเรื่องใดน่ายินดีไปกว่าเรื่องนี้อีก?

โหมวเจินถอนหายใจออกมาหนึ่งครั้ง

“ข้าบอกแล้วว่าเจ้ามีวาสนากับข้า…”

แบบนี้เกรงว่าคงจะไม่มีเรื่องใดเกิดขึ้นซ้ำสองอีก

ลิขิตที่สวรรค์ประทาน ต่อให้เจ้าไม่ต้องการ จนสุดท้ายหลังจากผ่านวิธีต่างๆ นานามันก็จะตกไปอยู่ในมือของเจ้าอยู่ดี!

ฉู่หลิวเยว่รู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก นางพูดอะไรไม่ออกเป็นเวลานาน

ทันใดนั้นเองถวนจื่อก็ดึงแขนเสื้อของนาง

ฉู่หลิวเยว่จึงก้มหน้าลงมามองนาง

“มีอันใดหรือถวนจื่อ?”

ถวนจื่อกัดเล็บอย่างลังเล จากนั้นก็หันหน้ามองจื่อเฉิน แล้วก็หันกลับมามองฉู่หลิวเยว่

“เมื่อครู่นี้ที่พวกเจ้าพูดกันเป็นความจริงหรือ?”

ฉู่หลิวเยว่ขำออกมาอย่างอดไม่ได้ นางจึงก็บีบแก้มอ้วนของถวนจื่อเบาๆ

ดังนั้นแล้วเรื่องนี้ถือข้อยุติ!

ถวนจื่อขมวดคิ้วขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ ใบหน้าเต็มไปด้วยความกังวล นางลังเลอยู่นาน จากนั้นก็พูดขึ้นมาว่า

ถูกต้อง!

หากจื่อเฉินแข็งแกร่ง นางก็ต้องแข็งแกร่งกว่า!

ไม่ว่าอย่างไรก็ตามคนโปรดอันดับหนึ่งของอาเยว่ก็ต้องเป็นนาง!

“ถูกต้อง! ข้าสามารถเอาชนะได้แน่นอน!”

เมื่อได้ยินดังนั้น จื่อเฉินก็เหลือบสายตามมามองทางนี้

เมื่อสัมผัสได้ถึงสายตาของเขา ถวนจื่อก็กำหมัดเล็กๆ แล้วเชิดหน้าขึ้น ท่าทางเตรียมพร้อมต่อสู้อยู่ตลอดเวลา

แววตาของจื่อเฉินขยับไปเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา ก่อนจะหันศีรษะกลับไปแล้วหลับตาลง

ลมปราณบนร่างกายของเขาเพิ่มสูงขึ้นอีกครั้ง!

ถวนจื่อโกรธจนรู้สึกคันฟัน

แข็งแกร่งขึ้นน่ะหรือ?

ใครๆ ก็ทำได้!

รอให้ออกไปจากที่นี่เสียก่อน นางจะต้องสู้กับจื่อเฉินสักยกแน่นอน!

…

เวลาเคลื่อนผ่านอย่างเงียบเชียบ

เปลวเพลิงเหล่านั้นที่อยู่บนกระดูก ค่อยๆ จางหายไป

บริเวณที่เปลวเพลิงจางหายไปนั้นล้วนสุกสกาววาววับราวกับหยกน้ำดี

กระจ่างใสเสียจนสามารถมองเห็นของเหลวที่เคลื่อนที่อยู่ด้านในได้อย่างคลุมเครือ

นั่นคือพลังแห่งสายเลือดที่ซ่อนอยู่ในก้อนเลือดของโหมวเจินก้อนนั้น!

เมื่อเปลวเพลิงสีทองสายสุดท้ายดับมอดลง หรงซิวก็เงยหน้าขึ้น

“ผู้อาวุโส เชิญ…”