ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1786

………………..

นัยน์ตาของฉู่หลิวเยว่เจ็บปวดขึ้น นางรีบก้าวเข้าไปหาเขาในทันที

“เสด็จพ่อ!”

เมื่อเห็นนางกำลังขยับตัวเข้ามา ซั่งกวนโหยวจึงรีบก้าวเข้าไปหาอย่างร้อนใจ

เมื่อพ่อลูกทั้งสองได้มาพบกัน ต่างคนต่างพูดอะไรกันไม่ออกอยู่ครู่หนึ่ง

ซั่งกวนโหยวมองนางไปมา สายตากลับลดต่ำลงราวกับมีบางสิ่งจะเอ่อล้นออกมา ชั่วครู่จึงเอ่ยขึ้น

“เยว์เออร์ ลูกผอมไปแล้ว”

คำพูดนับหมื่นนับพันคำถูกอัดแน่นในอก ลำคอกลับแห้งเหือดหาเทียบได้ สุดท้ายเหลือเพียงคำพูดเพียงสั้นๆ เท่านั้นที่เอ่ยออกมา

เมื่อได้ยินเสียงของเขาจึงทำให้ตัวนางสั่นเทิ้มเล็กน้อย

ฉู่หลิวเยว่กะพริบตาถี่ๆ เพื่อให้น้ำตาไหลกลับคืนไปในดวงตาและเผยรอยยิ้มที่สดใสกระจ่างชัดขึ้นที่ริมฝีปากของนาง

“ไม่ได้พบกันนาน เสด็จพ่อสบายดีหรือไม่?”

ซั่งกวนโหยวตอบกลับในทันที

“สบายดี! สบายดี! พ่อสบายดีทุกอย่าง ทางเทียนจินก็สบายดีเช่นกัน ข้าก็แค่…คิดถึงเจ้า…”

จะไม่ให้คิดถึงได้อย่างไรกัน

ตัวเขาคิดว่านางแค่ไปอาณาจักรเสิ่นซวี่เพียงเวลาสั้นๆ เท่านั้น ไม่นานนางก็คงได้กลับบ้าน

ใครจะรู้ว่าชั่วพริบตาเดียว เวลาได้ล่วงเลยมานานเช่นนี้

เมื่อนางไม่ได้กลับไปบ้าน เขาถึงได้มาที่นี่แทน

“เยว่เออร์มาอยู่ที่นี่ลำบากหรือไม่”

ซ่างกวนโหยมองดูใบหน้าของนางที่ซูบผอมลงบางส่วนจนเห็นชัด ก็ทำให้เขาเจ็บปวดใจขึ้น

ฉู่หลิวเยว่ยิ้มแย้มราวกับดอกไม้บานสะพรั่งและเอ่ยขึ้น

ซ่างกวนโหยวถามกลับอยากรีบร้อน

ฉู่หลิวเยว่พยักหน้ารับ หลังจากนั้นนางดึงมือเขาเข้ามา

“เรื่องเหล่านี้พูดแล้วก็ยิ่งยาวนัก รอข้ามีเวลาว่างแล้วจะค่อยๆ อธิบายให้ท่านฟังอย่างละเอียดอีกครั้งนะเพคะ!”

เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นในอาณาจักรเสิ่นซวี่เสด็จพ่อแทบจะไม่ทราบเรื่องอันใดเลย

รวมทั้งหลายปีก่อนที่นางมาอาณาจักรเสิ่นซวี่จนได้เลื่อนขั้นเป็นเทพแล้วก็ตาม และเรื่องที่เกิดขึ้นมากมายทั้งก่อนและหลังจากที่นางได้ฟื้นคืนความทรงจำกลับมา

เมื่อก่อนมีอะไรก็จะไม่บอกเสด็จพ่อ เพราะกลัวว่าเขาจะเป็นห่วงและไม่สบายใจ

แต่ทว่าในตอนนี้ก็ควรจะบอกเขาเกี่ยวกับเรื่องทั้งหมดได้เสียที

ซั่งกวนโหยวค่อยๆ ใช้แรงที่มีพยักหน้าตอบรับ

“ข้าเชื่อเจ้าทั้งหมด! เพียงแค่เยว่เออร์ยอมที่จะพูด พ่อยินดีรับฟังได้เสมอ!”

ฉู่หลิวเยว่รู้สึกอบอุ่นใจ

ขณะนั้นหรงซิวเดินขึ้นหน้ามาและคาราวะซั่งกวนโหยว

“ตลอดเวลาก่อนหน้านี้ข้ามิได้แนะนำตัวกับท่านอย่างเป็นทางการเลย ข้าน้อยหรงซิว องค์ชายแห่งพระราชวังเมฆาสวรรค์ ยินดีที่ได้พบใต้เท้าซ่างกวน”

ท่าทางของหรงซิวดูนอบน้อมและเกรงใจยิ่งนัก

ซ่างกวนโหยวมองเขาด้วยสีหน้าซาบซึ้งใจ

อันที่จริงเขารู้อยู่ก่อนแล้วว่าสถานะของหรงซิวนั้นไม่ธรรมดา เพียงแต่คาดไม่ถึงว่า…สิ่งที่เขาคาดหวังไว้จะน่าประหลาดใจยิ่งกว่า เพราะเขาเป็นถึงหนึ่งในตระกูลผู้มีอำนาจ และคือเทพสงครามที่มีชื่อโด่งดังของอาณาจักรเสิ่นซวี่

เมื่อก่อนเพียงคิดว่าหรงซิวเป็นคนอบอุ่นและมีมารยาท อีกทั้งยังมีน้ำใจและความสามารถโดดเด่น ไม่ว่าจะพบเจอเรื่องอันใดมักจะเป็นคนที่หนักแน่นมาโดยตลอด

บัดนี้เมื่อได้มาพบกันอีกครั้งซั่งกวนโหยวตระหนักขึ้นได้ว่าเส้นลมปราณศักดิ์สิทธิ์บนตัวของหรงซิวนั้นสงบนิ่ง แสดงว่าเขามีพลังที่แข็งแกร่งอย่างมาก! คนธรรมาดาทั่วไปจะมีพลังเช่นนี้ได้อย่างไร

หรงซิวยิ้มอย่างแผ่วเบา

“เป็นเรื่องที่หรงซิวสมควรทำ”

ผู้หญิงของเขา เขาปกป้องนางได้อย่างแน่นอน

เมื่อซั่งกวนโหยวรู้สึกสบายใจขึ้น

เดิมที่เขายังกังวลอยู่เล็กน้อยถึงสถานะของทั้งสองที่แตกต่างกันอย่างมาก แต่ดูจากท่าทางของหรงซิวในวันนี้แล้วคงมิมีอันใดให้ต้องกังวลอีก

สุดท้ายแล้วเยว่เออร์คงไม่มีทางมองคนผิดเป็นแน่

ขณะเดียวกันนั้นก็มีเสียงแจ้งรายงานดังขึ้น

ทุกคนในท้องพระโรงหันไปมองเห็นร่างทั้งสามกำลังเดินเข้ามาด้านใน

คนที่อยู่ทางด้านหน้าสุดหลายคนล้วนรู้จักเขา

เป็นซั่งกวนจิ้งผู้มีชื่อเสียงโด่งดัง!

และผู้อาวุโสท่านนั้นที่อยู่ข้างๆ ผู้ที่เส้นผมเปลี่ยนเป็นสีขาว มีพลังลมปราณศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งลมปราณในร่างของเขานั้นมิอาจประมาทได้เลย

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน