ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1803

ภายในตำหนักศักดิ์สิทธิ์พลันเงียบกริบลงในบัดดล

บรรดาฝูงชนต่างทยอยเงยศีรษะมองไปยังทิศทางของประตูตำหนัก

คนงามคู่หนึ่งกำลังเดินจับมือกันเข้ามา!

ชั่วพริบตานั้นเอง ประกายแสงทั้งมวลราวกับรวมตัวกันอยู่บนร่างของคนทั้งสอง ช่างเจิดจ้าและแวววับยิ่ง!

พวกเขากุมมือกันแน่น เดินเคียงข้างกันเข้ามายังโถงตำหนักทีละก้าว

ราวกับมีไอรัศมีที่เกินกว่าจะบรรยายออกมาเป็นคำพูดเข้าล้อมรอบตัวทั้งสองคนเอาไว้ แปรสภาพเป็นโลกใบน้อยที่ตัดขาดพวกเขาออกจากผู้อื่น

โลกใบน้อยที่รองรับเพียงพวกเขาทั้งสองคนเท่านั้น มิเปิดรับผู้ใดเข้ามาอีก

ฝ่ายพวกซั่งกวนจิ้งต่างก็รู้สึกกระปรี้กระเปร่าเสียจนพากันยืดหลังตรงโดยไม่รู้ตัว

ในใจของผู้อาวุโสหมิงที่สามสิบหกเองก็ท่วมท้นไปด้วยความรู้สึกเปี่ยมล้นหลากหลาย

พระโอรสเฝ้าครุ่นคิดถึงเรื่องนี้มานานแสนนาน

ในที่สุด บัดนี้เขาก็สมปรารถนาเสียที

เขาไม่เคยเห็นพระโอรสแสดงสีหน้าเช่นนี้มาก่อน

ทั้งสุขใจ ปลื้มปิติ ภาคภูมิ และอ่อนโยน

ตามมาด้วยความรู้สึกลึกล้ำอันมากล้นที่ผ่านไหวอยู่ในแววตาโดยมิคิดปิดบัง

สายตาของคนทุกผู้ล้วนมองตามพวกเขา ทว่าในสายตาของเขามีเพียงคนผู้นั้น

ภาพฉากนี้งามวิจิตรจับตาเสียจนมิอาจแข็งใจรบกวนภาพตรงหน้าได้

ยามผู้คนจำนวนมากที่รวมตัวกันอยู่ในตำหนักศักดิ์สิทธิ์เห็นฉากนี้แล้วต่างพากันแสดงสีหน้าซับซ้อนออกมาไม่น้อย

ใครก็คิดไม่ถึงว่าโอรสสวรรค์แห่งพระราชวังเมฆาสวรรค์จะมีวันที่ได้ตบแต่งชายากับเขาจริงๆ

หรงซิวกลับไม่สนใจเลยแม้แต่น้อย ฉู่หลิวเยว่เองก็เช่นกัน

มือของพวกเขากุมกันแน่นราวกับมิแยกจากกันตลอดกาล

ในที่สุด คนทั้งสองก็หยุดยืนนิ่งอยู่กลางตำหนัก

“คำนับหนึ่ง ไหว้ฟ้าดิน!”

สุ้มเสียงของขุนนางพิธีการดังก้องกังวาน

สุ้มเสียงนี้สะท้อนก้องภายในตำหนักอย่างชัดเจนแจ่มแจ้ง!

หรงซิวและฉู่หลิวเยว่หมุนกายพร้อมกัน ก่อนจะโค้งเอวคำนับ

เดิมฉู่หลิวเยว่มิเชื่อในเรื่องสวรรค์ ทั้งยังไม่เชื่อในเรื่องของโชคชะตา

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน