ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1841

ซานซานพูดว่า

“เรื่องนี้ไม่มีกฎเกณฑ์ตายตัว ในแต่ละเดือนข้าสามารถไปที่นั่นได้หลายครั้ง”

ท้ายที่สุดแล้วเขาก็ต้องทำงานหาเงิน อีกทั้งยังต้องบรรณาการให้แก่สำนักกระบี่ทมิฬ หากเขาไม่ทำงานหนัก ถ้าอย่างนั้นก็คงไม่มีทางได้กินอิ่ม

ฉู่หลิวเยว่ให้เขาเลิกร้องไห้คร่ำครวญเพราะความจน

“ถ้าอย่างนั้น พรุ่งนี้ข้าจะไปกับเจ้าด้วย”

ซานซานรู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก ดวงตาเบิกกว้างขึ้น

ภายในดวงตาเล็กๆ มีประกายสงสัยใคร่รู้อยู่

“นายท่าน ท่านจะไปที่นั่นอย่างนั้นหรือ?”

ฉู่หลิวเยว่เลิกคิ้วขึ้น

“เหตุใดล่ะ ข้าไปไม่ได้อย่างนั้นหรือ?”

“ไม่ใช่ขอรับไม่ใช่! ข้าแค่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยเท่านั้น…”

ซานซานกระแอมไอเสียง ก่อนหน้านี้กำลังพูดถึงเรื่องของสำนักกระบี่ทมิฬอยู่โดยไม่ใช่หรือ แล้วเหตุใดถึงกลายมาเป็นเรื่องผาธารใสได้ล่ะ?

ฉู่หลิวเยว่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดพร้อมรอยยิ้ม

“ก่อนหน้านี้ตอนที่ข้ามาที่นี่ ข้าเห็นเพียงว่าผาธารใสเป็นเพียงสถานที่ธรรมดาเท่านั้น แต่ในเมื่อตอนนี้มันกลายเป็นขุมทรัพย์ไปแล้ว ข้าก็อยากจะไปดูเสียหน่อย แล้วอีกอย่างเจ้าพูดไม่ใช่หรือว่าด้านในนั้นมีสมุนไพรล้ำค่าอยู่ไม่น้อย?”

ซานซานพยักหน้า

นายท่านคือเซียนหมอ ดังนั้นจึงรู้สึกสนใจวัตถุดิบวิเศษเป็นอย่างมาก

“เช่นนั้นก็ได้! พรุ่งนี้ข้าจะวางแผนการเดินทางเอง!”

…

หลังจากเฉินอีและคนอื่นๆ เดินจากไปแล้ว ฉู่หลิวเยว่ก็นั่งอยู่เงียบๆ ตามลำพัง

แอ๊ด…

มีคนผลักประตูเข้ามา

ฉู่หลิวเยว่เงยหน้าขึ้นมอง

เสื้อคลุมสีขาวหิมะเหมือนล่องลอยอยู่ในอากาศ

ผู้ที่เข้ามานั้นคือ หรงซิว นั่นเอง

“ดูเหมือนว่าผลประกอบการของวันนี้ค่อนข้างดีนะ”

หรงซิวเดินเข้ามาพร้อมพูดด้วยรอยยิ้มผ่อนคลาย

ฉู่หลิวเยว่หัวเราะไม่ได้ร้องไห้ไม่ออก

“…จะพูดเช่นนี้ก็ไม่ผิด ที่ข้าเดินทางไปในวันนี้ไม่เพียงแค่ได้รับผลประกอบการดี แต่มีเรื่องที่น่าประหลาดใจเกิดขึ้นด้วย”

แค่พาสือซานไปทะลวงด่าน กลับได้พบความลับอันยิ่งใหญ่ของสำนักกระบี่ทมิฬ ซึ่งถือว่านางนั้นโชคดีเป็นอย่างมาก

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน