………………..
การเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน!
เรื่องทั้งหมดนี้มันเกิดขึ้นกะทันหันมากเกินไป ทางด้านของซานซานก็ไม่ได้มีการเตรียมตัว กว่าที่เขาจะดึงสติกลับมาได้ เปลวเพลิงเหล่านั้นก็เปลี่ยนรูปร่างกลายเป็นแส้เพลิง แล้วรัดข้อมือของเขาไว้อย่างแน่นหนา
จากนั้นพลังอันแข็งแกร่งก็ดึงตัวเขาเข้าไปในม่านพลังอย่างรุนแรง!
แม้กระทั่งคำอุทานใดๆ เขาก็ยังไม่ทันได้พูดออกมา เขาก็ถูกลากเข้าไปในม่านพลังกึ่งโปร่งแสงนั้นแล้ว!
รูม่านตาของฉู่หลิวเยว่หดเล็กลง นางพุ่งตัวไปด้านหน้าอย่างไม่คิดเลยแม้แต่น้อย!
หรงซิวก็ติดตามไปแทบจะในเวลาเดียวกัน!
ในตอนนั้นเองมีเปลวเพลิงอีกสองสายที่พัดผ่านเข้ามาทางนี้พอดี!
เปลวเพลิงเหล่านั้นพันรอบคนทั้งสองเอาไว้อย่างแน่นหนา จากนั้นก็ลากพวกเขาเข้าไปด้านในด้วย!
ทันใดนั้นเองเงาร่างของคนทั้งสองก็จางหายไป
ด้านบนของม่านพลังมีระลอกคลื่นปรากฏอยู่สองสามสาย ก่อนจะกลับคืนสู่ความสงบอย่างรวดเร็ว
เหมือนกับไม่มีอันใดเกิดขึ้นมาก่อน
ทุกคนที่เห็นเหตุการณ์นี้ก็รู้สึกตกตะลึงกันอย่างมาก
เมื่อครู่นี้…มันเกิดเรื่องอันใดขึ้นกันหรือ!
คิดไม่ถึงว่าทั้งสามคนจะถูกเปลวเพลิงที่ดูอันตรายเหล่านั้นลากเข้าไปในม่านพลังแล้ว?
มั่วอวิ๋นขมวดคิ้วขึ้นมาในทันที! เขาสาวเท้าเดินตรงไปด้านหน้า!
คนที่อยู่ด้านข้างก็รีบห้ามปรามในทันที
“รองประมุข ได้โปรดทบทวนอีกที! เปลวเพลิงกับม่านพลังนั้นอันตรายอย่างมาก ท่านอย่าได้หุนหันพลันแล่นเลยขอรับ!”
ใช่ว่าก่อนหน้านี้จะไม่เคยเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นมาก่อน
มีคนลองที่จะเข้าไปภายในม่านพลังนั้น แต่กลับถูกเปลวเพลิงเหล่านั้นคลอกจนตายคาที่
มีข้อแตกต่างเดียวก็คือ คนเหล่านั้นถูกไฟคลอกตายที่ด้านนอกม่านพลัง แต่ซานซานและคนอื่นๆ กลับหายตัวเข้าไปในม่านพลังนั้น
มั่วอวิ๋นชะงักฝีเท้า ในแววตามีความลังเลปรากฏขึ้น
เขารู้ว่าด้วยสถานการณ์นี้มีอันใดบางอย่างไม่ถูกต้อง แต่เขากลับไม่มั่นใจเลย ดังนั้นจึงบังเกิดความลังเลขึ้นมา
“รองประมุข ไม่ว่าอย่างใดแล้วเถ้าแก่ซานก็เป็นเจ้าของพื้นที่มิติขนาดเล็ก ในเมื่อเปลวเพลิงเหล่านั้นมีที่มาจากแหล่งเดียวกัน บางที…ไม่แน่ว่าเขาที่อยู่ภายในอาจจะมีหนทางรอดก็ได้!”
ลูกน้องของเขามองเขาด้วยความสั่นไหวเล็กน้อย แล้วรีบพูดโน้มน้าว
มั่วอวิ๋นครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเงยหน้ามองขึ้นไปด้านบนอีกครั้ง
เมื่อเขามองขึ้นไป ก็เห็นว่ามีอันใดบางอย่างผิดปกติไปจริงๆ
ก่อนหน้านี้ม่านพลังมีลักษณะกึ่งโปร่งใส แต่หลังจากที่ซานซานและคนอื่นๆ เข้าไปด้านในแล้ว ก็ไม่สามารถมองเห็นเงาร่างของเขาได้เลยแม้แต่น้อย!
แม้กระทั่งเงาร่างของซานซาน ในตอนนี้ก็ยังหายไปอย่างไร้ร่องรอย!
ต้องบอกก่อนว่า ก่อนหน้านี้พวกเขาก็ยังสามารถมองเห็นคนที่ติดอยู่ภายในยอดเขาหลานชิงได้เลย!
แต่ว่าในตอนนี้ม่านพลังนั้นเหมือนปกคลุมด้วยหมอกจางๆ หนึ่งชั้น จนทำให้มองไม่เห็นสิ่งที่อยู่ภายใน!
สีหน้าของมั่วอวิ๋นเย็นยะเยือกลงในทันที
“รอต่อไป!”
…
ไม่เพียงแค่คนของสำนักกระบี่ทมิฬเท่านั้นที่ยังคงรอคอย
แต่คนที่เฝ้าดูสถานการณ์อยู่รอบข้าง ก็เริ่มต้นการรอคอยอย่างยาวนานด้วยเช่นกัน
เพราะว่าไม่มีทางเห็นสถานการณ์ที่อยู่ภายใน ดังนั้นการรอคอยจึงยิ่งน่าเบื่อและทรมานมากกว่าเดิม
ถ้าสามารถเห็นซานซานและคนอื่นตายด้วยตาของตนเอง พวกเขาก็คงไม่คิดถึงเรื่องเหล่านี้
แต่สถานการณ์มันไม่ได้เป็นแบบนั้น
มั่วอวิ๋นจ้องมองเหตุการณ์นั้นตาเขม็ง เสียงกระซิบกระซาบดังขึ้นที่ข้างหู
“…เปลวเพลิงเหล่านั้นอันตรายเกินไปแล้ว! แล้วมันจะเป็นอย่างใดต่อไปเนี่ย?”
“ข้ารู้สึกว่ามีอันใดบางอย่างไม่ถูกต้อง…เป็นไปได้หรือไม่ว่าเถ้าแก่ซานจะเป็นคนลงมือทั้งหมดเอง?”



ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ขอบคุณมากค่ะ สนุกมากกกค่ะ...
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...