ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1904
………………..
แสงสว่างเจิดจ้าออกมาจากภาพเมฆาเคลื่อนคล้อยสีแดงนั้น
หลังจากนั้นแสงสว่างได้แผ่ออกมาอย่างเบาบางและเชื่องช้า
ทุกที่ที่ผ่านไปมิติถูกแช่แข็ง
แสงสว่างเหมือนคลื่นน้ำเงียบสงบ จนมิติอีกด้านหนึ่งทะลุออกมา
ระยะห่างที่เห็นราวกับประตูบานหนึ่ง คลื่นแสงแผ่กระจายและตั้งตระหง่าอย่างเงียบเชียบ
ลั่วเหยี่ยนแหงนหน้าขึ้นไปด้วยความมั่นใจ
เพียงสามารถใช้ภาพเมฆาเคลื่อนคล้อยออกจากที่นี่ไปได้ เรื่องทั้งหมดล้วนง่ายทั้งนั้น!
ความเร็วของเขาว่องไวอย่างมาก เมื่อก้าวออกมาก็ตกลงไปในคลื่นใหญ่ที่สั่นไหวนั่น
มิติที่วุ่นวายบริเวณรอบๆ ในขณะนั้นเหมือนมันแยกตัวออกมา
ลั่วเหยี่ยนเม้มริมฝีปาก และรู้สึกสงบลงไม่น้อย
และผู้อาวุโสหลายท่านที่ยื่นอยู่ด้านหลังเขา สถานการณ์ในขณะนั้นทุกคนต่างตื่นตกใจขึ้นเล็กน้อย
ภาพเมฆาเคลื่อนคล้อยช่างสมคำล่ำลือจริงๆ!
ดูเหมือนพวกเขาคงออกจากที่ไปได้แล้วด้วยของสิ่งนี้!
อย่างใดก็ตามในเวลานี้ปราณกระบี่จู่ๆ พุ่งออกมา!
ลั่วเหยี่ยนรู้สึกไม่ดีนัก ทำได้เพียงขยับหนีไป!
ขณะที่ก้าวเข้าไปในภาพเมฆาเคลื่อนคล้อยได้เพียงครึ่งก้าวนั้น ก็ถูกบังคับให้ถอยออกไป
พรึบ!
ลมปราณเยือกเย็นแหลมคม แวบเขามาตรงหน้าอย่างรวดเร็ว!
แม้กระทั่งลั่วเหยี่ยนยังไม่ทันได้กางค่ายกล บนใบหน้าของเขาปรากฏบาดแผลลึกที่เปิดออกขี้น!
ความเจ็บปวดปะทุขึ้น
หัวใจของลั่วเหยี่ยนสั่นไหวอย่างรุนแรง แทบทะลุออกมาจากอก!
หากการตอบโต้ของเขาช้าเพียงครึ่งเดียว ปราณกระบี่เล่มนี้บางทีคงได้ตัดหัวเขาไปเสียแล้ว!
หลังจากตื่นตระหนกใจ ความโกรธแค้นก็ยิ่งโหมกระหน่ำมากขึ้น!
เขาเงยหน้ามองไปทางฉู่หลิวเยว่ด้วยความเคียดแค้นอย่างที่สุด
ตัวนางเองก็ยังเอาตัวไม่รอด แต่ยังมีใจมุ่งมั่นที่จะจัดการพวกเขา!
“ซั่งกวนเยว่! หากเจ้าตายก็ไม่มีใครรั้งเจ้า! อย่าลากคนทั้งหมดฝังไปพร้อมกันเจ้าเลย!”
ลั่วเหยี่ยนตะโกนขึ้นด้วยเสียงทุ้มต่ำ!
เสียงที่เยียบเย็นและทุ่มต่ำแผ่ขยายไปบนท้องฟ้า!
มุมปากของฉู่หลิวเยว่โค้งงอขึ้นอย่างเรียบเย็น
“ลั่วเหยี่ยน คำพูดเจ้านี้เข้าไม่อาจเห็นด้วยได้ ตั้งแต่ต้นจนจบ ข้าไม่เคยคิดที่จะตาย ข้าแค่…ไม่อยากเห็นคนที่ข้าเกลียดมีชีวิตที่ดีก็เท่านั้น”
“เจ้า!”
ลั่วเหยี่ยนหายใจถี่และกำลังคิดจะต่อต้าน จู่ๆ ในหูของเขามีเสียงประหลาดดังขึ้น
เขาหันไปมองและดวงตาเบิกโพลงอย่างหวาดกลัวในทันที!
บนภาพเมฆาเคลื่อนคล้อย ไม่รู้ว่าเมื่อใดที่ถูกปกคลุมไปด้วยเปลวไฟสีแดงทองชั้นหนึ่งที่กำลังลุกโชติช่วงในเวลานั้น
มันได้รับผลกระทบจากเปลวไฟ แสงที่แผ่ขยายออกมาหนึ่งชั้นนั้นก็ค่อยๆ มืดมนลง
…มิติที่ทอดยาวออกไปกำลังถูกปิดกั้นลง!
ลั่วเหยี่ยนแทบไม่หายใจออกมา
สตรีผู้นี้…ลงมือได้โหดร้ายนัก!
ภายใต้สถานการณ์ที่นางก่อขึ้น จึงไม่ยอมให้ใครหนีออกไปได้!
นางบ้าไปแล้วจริงๆ!
ภาพเมฆาเคลื่อนคล้อยต้องเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งจุนเจ๋ออย่างแท้จริง!
ว่ากันตามเหตุผลแล้ว อาศัยพลังของฉู่หลิวเยว่เอง ไม่ว่าอย่างใดคงไม่สามารถส่งผลกระทบต่อชีวิตได้…
“นั่นคืออันใด”
ผู้อาวุโสท่านหนึ่งที่อยู่ด้านหลังจู่ๆ ก็เห็นบางสิ่งและพูดขึ้นด้วยความประหลาดใจ
หลั่วเหยี่ยนมองตามสายตาของเขา จนมองเห็นเปลวไฟสีแดงทองที่ลุกโชนนั่น เหมือนห่อหุ้มไปด้วยเปลวไฟที่โปรงใส!
ความกดดันหนักหนาขึ้นเป็นสองเท่า พลังเกินกว่าที่เขาจินตนาการเอาไว้!
“นี่คือ…เพลิงแห่งกรรมของหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์หรือ!”
ลั่วเหยี่ยนมีประสบการณ์มากมาย จึงแยกออกได้อย่างรวดเร็วถึงต้นทางของเปลวไฟทีโปร่งแสงนั่น
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ในใจของเขาก็ดิ่งลงลึกในทันที
VERIFYCAPTCHA_LABELประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ขอบคุณมากค่ะ สนุกมากกกค่ะ...
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...