ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1921

………………..

เยี่ยนชิงตอบรับหนึ่งเสียง ในใจรู้สึกประหลาดซะอย่างมาก

ในตอนแรกฝ่าบาทก็จะให้ไปด้วยกันอยู่แล้ว

แต่เมื่อครู่นี้ไม่รู้ว่าเหตุใด ถึงได้พูดให้เขาไปทำความสะอาดก่อน

หากฝ่าบาทอยากให้เขาไปทำความสะอาดจริงๆ ก็ควรจะบอกมาตั้งนานแล้ว ไม่ใช่เพิ่งจะพูดตอนที่เดินทางมาแล้วครึ่งทาง

เยี่ยนชิงหันมองทางฝ่าบาทของตนเอง

ฝ่าบาทยังมีใบหน้าหล่อเหล่า ท่วงท่าสง่างามเช่นเดิม มุมปากยังประดับด้วยรอยยิ้มหลายส่วน

“ในเมื่อเยว่เอ๋อร์ไม่รังเกียจ ถ้าเช่นนั้นก็ฟังเยว่เอ๋อร์”

เยี่ยนชิง “…”

ฝ่าบาทเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาเช่นนี้ ต้องการจะทำอะไรกันแน่

แต่ความคิดของฝ่าบาทนั้นยากที่จะเข้าใจ…

เยี่ยนชิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็ล้มเลิกความคิดนั้นอย่างรวดเร็ว

เขามีผู้ติดตามอยู่ด้านหลังคนทั้งสองด้วยความเคารพ แต่ภายในสมองกลับนึกถึงภาพเหตุการณ์เมื่อครู่นี้

ได้ยินมาว่าช่วงหลายวันที่ผ่านมานี้สือฟังกับน้องแปดไปจัดการต้นหญ้าและสมุนไพรเหล่านั้น ดูจากท่าทางของพวกเขาแล้วก็น่าจะได้รับความลำบากไม่น้อย…

ก่อนหน้านี้เขาเคยได้ยินเรื่องเกี่ยวกับสิบสามผู้พิทักษ์เยว่ และรู้ว่าแต่ละคนมีความสามารถที่แตกต่างกันออกไป

ปกติแล้วสือฟังชอบปลูกผัก ความจริงแล้วเขามีความรู้เกี่ยวกับภูมิศาสตร์เป็นอย่างดี และรู้ว่าควรจะจัดการกับภูเขารกร้างอย่างไรให้มีประสิทธิภาพที่สุด

แต่งานอดิเรกของน้องแปดคือการหลอมโอสถ แต่นางไม่ค่อยเหมือนกับเซียนหมอทั่วไป นางชอบที่จะศึกษาใบเทียบยาและสมุนไพรแปลกประหลาดและโบราณ

เมื่อทั้งสองคนร่วมมือกันก็สามารถช่วยซานซานจัดการปัญหาได้ไม่น้อยแน่นอน

จนกระทั่งพูดได้ว่าโดดเด่นเลยทีเดียว

ลูกน้องที่อยู่ข้างกายของฉู่หลิวเยว่ดูเหมือนว่าจะไม่ธรรมดา แต่เมื่อเผชิญหน้ากับสถานการณ์ที่แท้จริง กลับมีประโยชน์เป็นอย่างมาก

เรื่องนี้ทำให้เขาต้องมองฉู่หลิวเยว่และสิบสามผู้พิทักษ์เยว่ใหม่อีกครั้ง และเกิดความเสื่อมใสขึ้นมา

ในตอนนั้นเอง ฉู่หลิวเยว่ต้องหันกลับมามองเยี่ยนชิงอย่างกะทันหัน

เยี่ยนชิงมีประสาทสัมผัสไวจึงสัมผัสได้ทันที เขาเงยหน้าขึ้นมา

“พระชายา?”

ฉู่หลิวเยว่มองเขาด้วยความสงสัย เหมือนกับกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง

เยี่ยนชิงมึนงงไป

ฉู่หลิวเยว่รู้จักน้องแปดเป็นอย่างดี

นางรู้ว่าน้องแปดนั้นใส่ใจรูปร่างภายนอกของตนเองเป็นอย่างมาก แต่ในเวลางาน นางก็ไม่ได้สนใจเรื่องนั้นมากขนาดนี้

แต่ในครั้งนี้…

ในตอนแรกนางก็ยังปกติดี แต่หลังจากหรงซิวขานชื่อเยี่ยนชิงแล้ว ท่าทีของนางก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง

“เยี่ยนชิง ปกติแล้วน้องแปดของพวกเราเป็นคนใจร้อนเล็กน้อย แต่ว่าเป็นคนดีมาก นางเป็นแม่นางที่ดีเลย หากก่อนหน้านี้นางเคยล่วงเกินอันใดเจ้า ข้าต้องขอโทษแทนนางด้วย”

ฉู่หลิวเยว่รู้ว่าก่อนหน้านี้น้องแปดก่อความวุ่นวายให้กับเยี่ยนชิงมาโดยตลอด

แต่น้องแปดเป็นคนที่รู้หนักเบามาโดยตลอด จึงไม่ได้สนใจสิ่งใดมาก

อีกทั้งช่วงนี้ก็มีเรื่องอะไรมามากมาย นางจึงลืมใส่ใจเรื่องนี้ไป

แต่เมื่อเห็นปฏิกิริยาของทั้งสองคนแล้ว นางจึงคิดขึ้นมาได้

บางทีพวกเขาอาจจะเข้าใจผิดกันเล็กน้อย?

เยี่ยนชิงรีบประสานมือทันที

“พระชายากล่าวหนักเกินไปแล้ว แม่นางแปดดีมาก เป็นข้าเอง…”

“ก่อนหน้านี้เป็นข้าที่ใช้คำพูดไม่เหมาะสม ได้ล่วงเกินแม่นางแปด”

เขายังรู้สึกว่า หากเขาพูดเรื่องที่เข้าใจผิดนางออกไปคงจะไม่ใช่เรื่องดีเท่าไร

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน