ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1922

………………..

ภายใต้แสงเทียนสลัว ฉู่หลิวเยว่มองเห็นใบหน้าเปื้อนเลือด และแววตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว

หนานหงหยางแทบจะเบิกตากว้างในทันที จากนั้นก็หดตัวกลับลงไป

แต่น่าเสียดายที่มือและเท้าของเขานั้นหักไปแล้ว ตอนนี้เขาจึงไม่สามารถขยับเขยื้อนตัวได้มาก จึงทำได้เพียงดิ้นรนเล็กน้อยเท่านั้น

ท่าทางของเขาจนตรอกและอนาถมาก

ฉู่หลิวเยว่หรี่ตาลงเล็กน้อย

ก่อนหน้านี้ นางก็คิดเอาไว้แล้วว่า เยี่ยนชิงจะต้องใช้วิธีการมากมายในการง้างปากหนานหงหยาง

แต่ตอนที่ได้มาเห็นจริงๆ นางก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

นางไม่ได้รู้สึกว่าที่แห่งนี้ดูโหดเหี้ยมและเต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือด แต่ที่นางตกใจก็คือ เยี่ยนชิงสามารถทิ้งรอยบาดแผลมากมายให้แก่หนานหงหยางที่เป็นผู้แข็งแกร่งระดับเทพศักดิ์สิทธิ์

ผิวหนังและร่างกายของผู้แข็งแกร่งระดับเทพศักดิ์สิทธิ์จะแข็งแกร่งอย่างมาก

ต่อให้ตอนนี้หนานหงหยางไม่สามารถโคจรพลังปราณดั้งเดิมภายในร่างกายได้ เขาก็สามารถอดทนต่อการโจมตีได้

แต่เขากลับอยู่ในสภาพนี้ เห็นได้ชัดว่าวิธีการของเยี่ยนชิง…

ฉู่หลิวเยว่เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย

สมแล้วที่เป็นคนสนิทของหรงซิว

สามารถมาอยู่ในตำแหน่งตอนนี้ได้ เยี่ยนชิงจะต้องมีข้อดีของตนเองที่ต่างจากคนอื่นแน่นอน และเขาต้องไม่ธรรมดาอย่างหน้าตาของเขา

“เจ้าไม่จำเป็นต้องรีบร้อน พวกเราไม่ได้จะทำอันใดเจ้า”

ฉู่หลิวเยว่หัวเราะเสียงเรียบ น้ำเสียงอ่อนโยน

แต่ครั้งนี้ เห็นได้ชัดว่าในสายตาหนานหงหยางนางก็เป็นเหมือนกับภูตผีปีศาจ

“เป็นเจ้า พวกเจ้าหรือ!”

หนานหงหยางเพิ่งจะมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่าคนที่มานั้นไม่ใช่เยี่ยนชิง แต่เป็นหรงซิวและฉู่หลิวเยว่

เขารู้สึกเคียดแค้นเป็นอย่างมาก แต่ตอนนี้อีกฝ่ายเป็นมีดและเขียง ส่วนเขาเป็นปลาที่อยู่บนเขียง แต่เขาไม่กล้าทำตัวกำเริบเสิบสาน

เขารู้ดีว่าหากเขายั่วโมโหทั้งสองคนนี้ จุดจบของเขาจะต้องอนาถกว่าตอนนี้เป็นร้อยเท่า!

“ข้า ข้าพูดแล้ว ข้าพูดไปทั้งหมดแล้ว! พวกเจ้าคิดจะทำอันใดอีก!”

ร่างกายของหนานหงหยางตึงเกร็ง พลังคอแห้งพราก แฝงด้วยความกรุ่นโกรธและเคียดแค้น

ไม่รู้ว่าเขากังวลว่าคนอื่นจะได้ยินตอนที่เขาพูดคำพูดนั้นหรือเปล่า น้ำเสียงของเขาจึงต่ำลงเป็นอย่างมาก

ฉู่หลิวเยว่หัวเราะออกมาหนึ่งเสียง

“วางใจเถอะ พวกเราไม่คิดจะทำแบบนั้น เพียงแค่มา…ขอบคุณเจ้า”

ดวงตาของนางโค้ง แววตาเปล่งประกาย มุมปากยกนิ้วขึ้น ท่าทางจริงใจเป็นอย่างมาก

นางมาที่นี่เพื่อจะมากล่าวคำขอบคุณจริงๆ

เพราะคำให้การของหนานหงหยาง หลังจากนี้ความสัมพันธ์ของพวกเขากับตระกูลหนานก็จะร้าวรานโดยสมบูรณ์ และไม่มีทางอยู่ร่วมด้วยกันได้

“วีรบุรุษที่ยิ่งใหญ่” ผู้นี้ ฉู่หลิวเยว่จำเป็นจะต้องให้ความสำคัญเป็นอย่างมาก

เมื่อนางพูดประโยคนี้ก็เท่ากับว่านางไม่ได้มีแก่ใจจะลงมือกับหนานหงหยางอย่างโหดเหี้ยมอีกแล้ว

ใบหน้าของเขาซีดขาวในทันที

“เจ้า…พวกเจ้าในเมื่อข้าพูดออกไปทั้งหมดแล้ว พวกเจ้า พวกเจ้าก็ปล่อยให้ข้ามีความสุขเถอะ!”

ฉู่หลิวเยว่เลิกคิ้วขึ้นมาเล็กน้อย

หึ

ไม่รู้ว่าเยี่ยนชิงทำอะไรกับเขาบ้าง คาดไม่ถึงว่าหนานหงหยางจะถูกเขาบีบบังคับจนถึงขั้นนี้

อยู่ไม่สู้ตาย จึงจำเป็นต้องร้องขอความตายเป็นร้อยรอบพันรอบ

แต่น่าเสียดาย ฉู่หลิวเยว่ไม่ได้ตั้งใจจะทำเช่นนั้น

นางส่ายหน้าอย่างเสียใจเป็นอย่างมาก

หากเป็นเช่นนั้น เขา…

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน