ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1923

………………..

เมื่อได้ยินคำพูดของหรงซิว ฉู่หลิวเยว่ก็หันขวับกลับมามองหน้าเขาด้วยความตกใจอย่างมาก

เขาหมายความว่าอย่างไรกันแน่

ลั่วเหยี่ยนเป็นพี่ชายแท้ๆ ที่เกิดจากมารดาเดียวกันกับหนานอีอีหรือ

มารดาของหนานอีอีกับหนานอวี่สิงมีชื่อว่า เยี่ยเตี๋ย และเป็นนายหญิงของตระกูลหนาน

ได้ยินมาว่าหลังจากคลอดหนานอีอีได้ไม่นานนางก็เสียชีวิตลง ดังนั้นหนานอีฝานจึงรักลูกสาวคนนี้เป็นอย่างมาก

แต่ข่าวลือภายนอกมักบอกว่าลั่วเหยี่ยน เขาเป็นญาติห่างๆ ของเยี่ยเตี๋ย เพราะว่าในตระกูลไม่เหลือใครแล้ว ไม่มีที่พึ่งพา แต่เพราะพรสวรรค์ของเขาเป็นเลิศ ดังนั้นจึงถูกพามาที่ตระกูลหนานด้วย จนกลายเป็นคนของตระกูลหนานครึ่งหนึ่ง

หลายปีที่ผ่านมานี้ ลั่วเหยี่ยนก็ไม่ได้ทำให้ทุกคนผิดหวัง เขาบำเพ็ญเพียรได้อย่างราบรื่น เลื่อนขั้นจนกลายเป็นผู้แข็งแกร่งระดับเทพศักดิ์สิทธิ์

อีกทั้งมีความสัมพันธ์กับเยี่ยเตี๋ย เขาจึงมีฐานะสูงส่งในตระกูลหนาน

แต่ไม่รู้ว่าเหตุใดเขาจึงดูแลหนานอวี่สิงและหนานอีอีเป็นพิเศษ

แต่ฉู่หลิวเยว่คิดไม่ถึงเลยว่า ลั่วเหยี่ยนจะเป็นพี่ชายแท้ๆ ของเยี่ยเตี๋ย?

ทั้งดูจากปฏิกิริยาของลั่วเหยี่ยน เรื่องนี้จะต้องเป็นความจริงอย่างแน่นอน!

เมื่อเข้าใจทุกอย่างแล้ว ฉู่หลิวเยว่ก็อดที่จะอ้าปากค้างไม่ได้

หากเป็นเช่นนี้ล่ะก็…ลั่วเหยี่ยนชอบหนานอีอี…

มิน่าล่ะก่อนหน้านี้เขาถึงไม่ยอมรับ!

หากคนภายนอกรู้เรื่องนี้ เช่นนั้นชื่อเสียงของเขากับหนานอีอีต้องถูกทำลายจนป่นปี้แล้ว!

ต่อให้หนานอีอีตายไปแล้ว แต่ลั่วเหยี่ยนยังมีชีวิตอยู่!

ชื่อเสียงฉาวโฉ่เช่นนี้ หากเกาะติดแล้วจะล้างอย่างไรก็ล้างไม่ออก!

ฉู่หลิวเยว่รู้สึกตกตะลึงเป็นอย่างมาก แต่จิตใจของลั่วเหยี่ยนภายในห้องฉันกำลังจะพังทลายแล้ว

ใช่แล้วเขาเป็นพี่ชายแท้ๆ ของเยี่ยเตี๋ย

หากพูดให้ถูกต้องก็คือเขาเป็นพี่ชายต่างแม่

…เขาคือลูกนอกสมรสของพ่อของเยี่ยเตี๋ย

หลายปีที่ผ่านมานี้ ฐานะของเขาถูกปกปิดอย่างดีมาโดยตลอด

นอกจากพ่อแท้ๆ ของเขาและเยี่ยเตี๋ยก็ไม่มีใครรู้เรื่องนี้มาก่อน

โดยเฉพาะที่ทั้งสองคนนั้นจากไปตั้งแต่สิบกว่าปีก่อนแล้ว ความลับนี้ ถูกฝังลงดินเป็นระยะเวลานานแทบจะไม่เห็นเดือนเห็นตะวัน

เยี่ยเตี๋ยดีต่อเขาเป็นอย่างมาก น่าเสียดายที่จากไปเร็ว

เขาจึงอยากจะดูแลลูกทั้งสองของนางให้เป็นอย่างดี โดยเฉพาะหนานอีอี นางมีใบหน้าคล้ายกับเยี่ยเตี๋ยเป็นอย่างมาก เขาจึงรักและเอ็นดูนางมากเป็นพิเศษ

แต่แม้กระทั่งตัวเขาเองก็ยังคิดไม่ถึงเลยว่า วันเวลาผ่านไป ความรู้สึกของเขาก็ค่อยๆ เปลี่ยนแปลงไป

เขาไม่กล้าเผชิญหน้า ได้แต่หลบซ่อนตัว และไม่คิดอะไรทั้งนั้น

เขาจะคิดอย่างไรก็ไม่อาจทราบได้เลยว่า หรงซิวนั้นรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร!

ท่าทางสงบเยือกเย็นของหรงซิวจางหายไปในพริบตา!

เขามองหรงซิวด้วยใบหน้าบ้าคลั่ง เหมือนกับจะฆ่าเขาให้ตาย

แต่น่าเสียดายที่การโจมตีประเภทนี้ไม่มีผลอะไรต่อหรงซิวเลยแม้แต่น้อย

ใบหน้าของเขาราบเรียบเย็นชาเป็นปกติ ภายใต้แสงไฟที่สลัวส่องสะท้อนด้านหนึ่งมืด ด้านหนึ่งสว่าง

ในสายตาของลั่วเหยี่ยน เขาเหมือนกับเทพเจ้าแห่งความตายที่เพิ่งออกมาจากนรก

“หากหนานอีฝานรู้เรื่องนี้ น่าจะ…ไม่ยอมรับเจ้าใช่หรือไม่”

เขาพูดขึ้นเสียงเบาแล้วเลิกคิ้วขึ้นยกยิ้ม

“อ่า นั่นก็ไม่แน่ ท้ายที่สุดแล้วหนานอีอีก็ตายด้วยน้ำมือของเขา ไม่ว่าอย่างไรคนที่รู้สึกผิดต่อหนานอีอีที่สุดก็คงเป็นเขา แล้วเขาจะก็มีสิทธิ์อันใดมากล่าวโทษเจ้า”

กลิ่นอันไม่พึงประสงค์ทุกชนิดที่แทบจะทำให้คนต้องกลั้นหายใจเข้าไปในจมูกของเขาอย่างบ้าคลั่ง เขากลับไม่รับรู้ถึงเรื่องนี้อีกแล้ว

คำพูดของหรงซิวแหลมคมดังมีดกระบี่ ฉีกตัวตนที่หลบซ่อนของเขาออกมา ทำให้เขาหายจากอาการด้านชา

หนานอีฝาน…

เป็นเขาจริงๆ ด้วย!

ใช่แล้ว ถ้าไม่ใช่เขาแล้วจะเป็นใครได้

เขาเป็นบิดาผู้ให้กำเนิดทั้งสองคนนี้ ช่วงเวลาที่หนานอวี่สิงฟื้นฟูพลัง เขาก็อยู่ข้างกายของอีกฝ่ายตลอดเวลา

เขาไม่ได้เป็นคนทำ เขาจะต้องสัมผัสถึงสิ่งผิดปกติได้ตั้งแต่แรกแล้ว!

แต่เขาไม่ได้ทำอะไรสักอย่าง

ซุกความผิดใต้พรม ปิดฟ้าข้ามทะเล!

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน