ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1933

………………..

ยามเห็นรอยยิ้มบนหน้าฉู่หลิวเยว่ ความโกรธในใจหนานอีฝานพลันปะทุ!

ลูกชายคนเดียวของเขาต้องตายอยู่ในท่าเรือดอกท้อ ตายด้วยน้ำมือของคนพวกนี้!

แล้วนางยังหัวเราะออกมาได้อีก!

นี่มันหมายความว่าอันใด เหยียดหยาม? ยั่วยุรึ?

ทว่าในตอนนั้นเอง สายตาเย็นปลาบสายหนึ่งพลันหยุดอยู่ที่ร่างของเขา ทำให้เราต้องสั่นสะท้านด้วยความหวาดผวา

หนานอีฝานเผลอเหลือบมองหรงซิวที่อยู่ข้างๆ โดยไม่รู้ตัว พลันใจเต้นระรัวอย่างห้ามไม่อยู่

ความหวาดกลัวสายหนึ่งบังเกิดขึ้นจากส่วนลึกของจิตใจ!

สองมือของหนานอีฝานกำเข้าหากันแน่น พยายามขจัดความรู้สึกที่ตีรวนกันอย่างสุดแรง!

เรื่องดำเนินมาถึงขั้นนี้แล้ว เขาจะต้องฉีกหน้าหรงซิวและคนอื่นๆ ให้ได้!

สายตาของหรงซิวกวาดมองหนานอีฝานและอี้เหวินเทาคราหนึ่ง ก่อนที่ริมฝีปากบางจะกระตุกยกขึ้นน้อยๆ

“ประมุขอี้ ประมุขหนาน ไม่ได้พบเจอกันตั้งนาน สบายดีหรือไม่?”

ในใจหนานอีฝานรู้สึกเจ็บแค้นยิ่งนัก

คนของตระกูลหนานสูญเสียด้วยน้ำมือของพวกเขามากมายปานนั้น จะเป็นตายร้ายดีอย่างใด พวกเขาย่อมรู้ดีที่สุดไม่ใช่หรือ?

ตอนนี้ยังมีหน้ามาถามคำถามเช่นนี้อีก!

อี้เหวินเทาเอามือหนึ่งไพล่หลัง พยักหน้าน้อยๆ แต่สีหน้ากลับอ่อนโยนและสุภาพยิ่ง

“ดีทีเดียวโอรสสวรรค์”

ระหว่างที่พูด สายตาของเขาจับจ้องไปที่ฉู่หลิวเยว่ ดวงตาแฝงด้วยแววหมายจะประเมินและตรวจสอบ

เขาได้ยินชื่อเสียงเรียงนามของแม่นางผู้นี้มาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน

แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นหน้าด้วยตาตัวเอง

โดยเฉพาะดวงตาดุจดวงดาราคู่นั้นที่แฝงด้วยความเรียบนิ่งและสงบที่ไม่เข้ากับอายุของนาง

ราวกับว่าเรื่องราวที่อยู่เบื้องหน้านี้ไม่ได้ส่งผลกระทบใดต่อนางเลยแม้แต่น้อย

แม้ว่านางจะรู้ว่าเรื่องราวทุกอย่างนี้มีนัยแฝงว่าอันใดก็ตาม

อี้เหวินเทารู้สึกประทับใจในตัวฉู่หลิวเยว่ไม่น้อย

แม่นางที่ทำให้หรงซิวชมชอบและยืนกรานจะอภิเษกด้วยย่อมไม่ธรรมดาเลยจริงๆ

ในความเป็นจริง มิใช่แค่อี้เหวินเทาเท่านั้น

บัดนี้ความสนใจของบรรดาฝูงชนจากตระกูลอี้และตระกูลหนานล้วนรวมอยู่ที่ฉู่หลิวเยว่เป็นตาเดียว

สำหรับแม่นางที่ชื่อเสียงขจรไกลไปทั่วอาณาจักรเสิ่นซวี่ได้ภายในระยะเวลาสั้นๆ นี้ แท้จริงแล้วพวกเขาต่างก็สงสัยใคร่รู้และอยากสอดส่องกันทั้งนั้น

แน่นอนว่าตอนที่พวกเขามองฉู่หลิวเยว่ ฉู่หลิวเยว่เองก็มองพวกเขากลับเช่นกัน

ตระกูลหนานมีผู้แข็งแกร่งระดับเทพศักดิ์สิทธิ์แปดคน ผู้แข็งแกร่งระดับเทพขั้นสูงสิบหกคน

ตระกูลอี้มีผู้แข็งแกร่งระดับเทพศักดิ์สิทธิ์สิบคน ผู้แข็งแกร่งระดับเทพขั้นสูงแปดคน

อีกทั้งพลังของผู้แข็งแกร่งระดับเทพขั้นสูงพวกนั้นก็ประมาทไม่ได้ด้วย

ดูเหมือนว่าเพื่อจะจัดการนางในครั้งนี้ สองตระกูลต่างลงทุนกันไปไม่น้อยเลยจริงๆ…

รอยยิ้มบนริมฝีปากของฉู่หลิวเยว่ยิ่งทวีความสดใสมากกว่าเก่า

หนานอีฝานทนดูฉู่หลิวเยว่แทบไม่ได้

ทิ่มแทงลูกตายิ่งนัก!

ท่ามกลางความเงียบอันแปลกประหลาด เขาเริ่มด้วยการหัวเราะเสียงเย็นออกมาคราหนึ่ง

“กระไรกัน ในที่สุดพวกเจ้าก็ยอมออกมากันแล้วนั้นสิ? ข้ายังคิดอยู่เลยว่าพวกเจ้าจะมุดหัวหลบอยู่ในท่าเรือดอกท้อไปตลอดชีวิตแล้วเสียอีก!”

ทุกคำทุกประโยคกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก แววตาเปี่ยมด้วยความเคียดแค้นโดยไม่คิดปิดบัง

ฉู่หลิวเยว่ราวกับไม่สนใจแม้แต่น้อย หัวเราะเสียงใสพลางกล่าวว่า

“ประมุขหนานไปเอาคำพูดนี้มาจากไหนกัน ท่าเรือดอกท้อเดิมเป็นอาณาเขตของข้า ข้าและสามีข้าเพิ่งแต่งกันได้ไม่นาน จะมาพักผ่อนหย่อนใจที่นี่สักพักก็เป็นเรื่องปกติมิใช่หรือ? อีกอย่าง พวกเราไม่ได้ทำอันใดผิด จะใช้คำว่า ‘มุดหัวหลบ’ ได้อย่างใดกัน?”

หนานอีฝานโมโหจนหน้าแดงก่ำ หน้าผากมีเส้นเลือดปูดออกมา

ฉู่หลิวเยว่ผู้นี้ปากคอเราะร้ายเสมอต้นเสมอปลายจริงๆ!

“หนานอวี่สิงลูกชายของข้าตายอยู่ในท่าเรือดอกท้อเมื่อไม่กี่วันก่อน! ในฐานะคนก่อกรรมชั่ว พวกเจ้าไม่มีความละอายใจบ้างเลยหรือ?”

หนานอีฝานยกมือขึ้นชี้หน้าฉู่หลิวเยว่ก่อนถามด้วยน้ำเสียงดุดัน

สีหน้าของหรงซิวเย็นเยียบในชั่วพริบตา จากนั้นก็ก้าวไปข้างหน้า

แรงกดดันอันแข็งกร้าวเข้าเยือนในทันใด!

ในขณะเดียวกัน แววตาของเขาก็มีแสงสีทองจากในเปลวเพลิงเคลื่อนผ่านแวบหนึ่ง!

“หนานอีฝาน ถ้าไม่อยากมีมือแล้วก็แค่บอกมา”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน