ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1941
อี้เหวินเทาหันศีรษะกลับมามองเขาแวบหนึ่ง
“อื้อ?”
“ท่าเรือดอกท้อในตอนนี้อาจไม่มีอันใดให้ต้องกังวล แต่พวกเขาเองก็มีคนคอยหนุนหลังอยู่ไม่น้อย หากถึงเวลานั้นสถานการณ์อาจจัดการยากยิ่งกว่าเก่า”
คำพูดของจวินจิ่วชิงรัดกุมนัก
อี้เหวินจั๋วเองก็อดไม่ได้ที่ผงกศีรษะตาม เอ่ยเสริมไปว่า
“นั่นสิ! พี่ใหญ่ ไม่ต้องพูดถึงพระราชวังเมฆาสวรรค์ ลำพังแค่ฉู่หลิวเยว่คนเดียวก็ยากจะจัดการแล้ว อสูรศักดิ์สิทธิ์ตัวนั้นที่นางทำพันธสัญญาด้วยเป็นถึงนายหญิงน้อยเผ่าหงส์ทองคำเลยหนา…”
ลำพังแค่ตัวฉู่หลิวเยว่ผู้เดียวมิได้ทำให้คนขยาดกลัวถึงเพียงนั้น
แต่จุดสำคัญอยู่ที่ว่านางมีผู้หนุนหลังที่เก่งกาจอย่างมากอยู่ด้วย!
หากรั้งรอจนยืดเยื้อไปถึงเวลานั้น เกรงว่า…
อี้เหวินเทาครุ่นคิดน้อยๆ
ปัญหานี้ใช่ว่าเขาจะไม่เคยคิดมาก่อน
ตั้งแต่เขาตกลงร่วมมือกับหนานอีฝาน เขาก็คาดเดาความเป็นไปได้อันนับไม่ถ้วนไว้แล้ว รวมไปถึงเหตุการณ์ที่เขาต้องเผชิญภายใต้แต่ละสถานการณ์ด้วย
ในบรรดาความคิดเหล่านั้นย่อมรวมถึงเรื่องพวกนี้เอาไว้
แต่ในเมื่อเขาเลือกตัวเลือกข้อนี้แล้ว ก็พิสูจน์ได้ว่าเขาเองได้คิดมาจนทะลุปรุโปร่งแล้ว
อันใดสำคัญมากสำคัญน้อย เขาล้วนรู้แก่ใจ
“รอไปก่อน”
เห็นเขายังคงรักษาท่าทีและสีหน้าสงบนิ่งเอาไว้ได้เช่นนี้ พวกอี้เหวินจั๋วต่างก็ร้อนใจขึ้นมาทันใด
รอ?
ยังต้องรออันใดอีก?
เวลานี้รีบยึดเอาท่าเรือดอกท้อมาได้ให้เร็วที่สุดควรจะเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดไม่ใช่หรือ?
แต่ไม่ว่าบรรดาคนทั้งหลายจะมีปฏิกิริยาเช่นไร สีหน้าและท่าทีของอี้เหวินเทายังคงเหมือนเดิมไม่แปรเปลี่ยน
เห็นเขาเป็นเช่นนี้ ทุกคนก็ไม่คิดจะพูดอันใดต่ออีก
ภายในตระกูลอี้ คำพูดของเขาไม่มีใครขัดได้ทั้งนั้น
เวลานี้เองก็ย่อมเป็นเช่นนั้น
อี้เหวินจั๋วขมวดคิ้วแน่น คิดจะเอ่ยโน้มน้าวอีกสักหน่อย ทว่าสุดท้ายก็เลือกยอมแพ้ แล้วถอนหายใจออกมาอย่างปลดปลง
เขาไม่เคยเข้าใจเลยว่าพี่ใหญ่กำลังคิดอันใดอยู่ในหัวกันแน่
ตระกูลหนานกับฉู่หลิวเยว่ตีกันมันน่าดูตรงไหน?
จวินจิ่วชิงมองอี้เหวินเทาแวบหนึ่ง พบว่าครรลองสายตาของเขาหยุดอยู่ที่ฉู่หลิวเยว่
จนแทบจะเหมือน… ให้ความสนใจอยู่ไม่น้อยทีเดียว
เขาพลันคิดอันใดบางอย่างออก ความคิดในหัวแล่นพล่าน ก่อนมองตามสายตาของอี้เหวินเทาไป
เขากำลัง… มองอันใด?
หรือไม่ก็กำลังรออันใดอยู่กัน?
…
บรรดาคนจากตระกูลหนานล้วนเคลื่อนไหว เริ่มพากันทยอยลองทลายค่ายกลของท่าเรือดอกท้อ
ชั่วขณะนั้น กระแสพลังหลากสีซ้อนทับเกี่ยวรัดไปมาจนวุ่นวายอลวน!
เสียงระเบิดกัมปนาทดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง!
ทว่าไม่ว่าพวกเขาจะลองทำอย่างใด ค่ายกลนี้ก็ยังคงตั้งตระหง่านดังเดิม
เริ่มแรกพวกเขายังคงค่อนแคะหนานอีฝานในใจไม่น้อย ในตอนนี้จึงได้เข้าใจในที่สุดว่าเหตุใดก่อนหน้านี้ที่เขาลงมือไปสองครั้งล้วนแต่ล้มเหลวไม่เหลือท่า
…ค่ายกลนี้มีบางอย่างไม่ถูกต้องจริงๆ!
ตระกูลหนานนับว่าเป็นตระกูลชั้นสูงที่มีระดับสูงสุดภายในอาณาจักรเสิ่นซวี่แล้ว แต่กระทั่งพวกเขาก็ไม่กล้าพูดว่าค่ายกลของตนเองแข็งแกร่งกว่าค่ายกลที่อยู่ตรงหน้า!
อีกอย่างมันเห็นได้ชัดอยู่รอมร่อว่าค่ายกลนี้มีฉู่หลิวเยว่ควบคุมอยู่เพียงผู้เดียว!
นางสามารถควบคุมค่ายกลนี้ได้ตามใจชอบเลยด้วยซ้ำ!
“… มิแปลกใจแล้วว่าก่อนหน้านี้ถึงได้มีข่าวลือเรื่องท่าเรือดอกท้อนี้ตกเป็นอาณาเขตของฉู่หลิวเยว่ไปแล้ว ค่ายกลนี้ตกอยู่ภายใต้การครอบครองของนาง ฟังคำสั่งนาง นี่ก็แปลว่าท่าเรือดอกท้อทั้งหมดตกอยู่ภายในมือของนางแล้วไม่ใช่หรือไร? ยังมีอันใดที่นางทำไม่ได้กันอีกเล่า!?”
“แปลกประหลาดจริงๆ! ผู้แข็งแกร่งระดับเทพขั้นสูงคนเดียวเช่นนางทำเรื่องทั้งหมดนี้ได้อย่างใดกัน?”
“ได้ยินมาว่าก่อนหน้านี้ท่าเรือดอกท้อเกิดเรื่องวุ่นวายโกลาหล มีการเคลื่อนไหวรุนแรงสะเทือนเลื่อนลั่น นับแต่นั้นเป็นต้นมาก็กลายเป็นเช่นนี้ไปแล้ว ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนั้นซั่งกวนเยว่ทำอันใดลงไปกันแน่?”
ทุกคนต่างเปี่ยมด้วยความสงสัยในใจ
พวกเขาต่างก็อยากรู้กันจริงๆ!
“หากพวกเราทำลายค่ายกลนี้ไม่ได้ ก็ต้องเสียเวลาแบบนี้ไปเรื่อยๆ อย่างนั้นหรือ?”
นั่นออกจะชวนให้รู้สึกรับไม่ได้เกินไปหน่อยแล้ว…
ในตอนนั้นเอง เสียงแตกร้าวของบางสิ่งบางอย่างพลันดังแว่วขึ้นมา!
ซ่า…
บรรดาฝูงชนตวัดสายตาไปมอง กลับพบว่าหนานอีฝานเข้าโจมตีค่ายกลตรงหน้าอีกรอบไปตอนไหนไม่รู้!
มือข้างหนึ่งของเขาใช้กำลังฉีกกระชากค่ายกลจนทะลวงเข้าไปข้างในได้!
กริชเล่มนั้นใหญ่ประมาณฝ่ามือของผู้ใหญ่ ทั่วทั้งเล่มกริชปรากฏแววสีม่วงเย็นเยียบลอยวน
มันแหลมคมหาสิ่งใดเปรียบ!
จนสามารถทำให้ค่ายกลที่ตั้งตระหง่านมั่นคงแตกหักออกมาได้ด้วยความเงียบเชียบ!
หนานอีฝานเห็นดังนั้น ในใจพลันบังเกิดความลิงโลด
เดิมเขาเพียงแค่ตัดสินใจลองทำดู คิดไม่ถึงว่าจะสำเร็จจริงๆ!
มิอาจปล่อยโอกาสนี้ให้หลุดมือไปได้เด็ดขาด!
หนานอีฝานถ่ายทอดพลังจำนวนมากกว่าเก่าลงไปในกรงเล็บทันที ก่อนจัดการกรีดออกอย่างรุนแรง!
รอยแตกสายนั้นพลันถูกลากออกเป็นทางยาว!
เขาไม่มีความลังเลใดๆ รีบแทรกตัวเข้าไปทันที!
“รีบโจมตีเสียสิ!”
บรรดาคนตระกูลหนานเห็นดังนั้นต่างก็ฮึกเหิมเป็นอันมาก รีบพากันมุ่งไปด้วยหมายจะพุ่งตามหนานอวี่สิงเข้าไป
ทว่าหลังจากที่หนานอีฝานเพิ่งเข้าไปในค่ายกล รอยแตกยาวเป็นทางก็เริ่มฟื้นฟูเชื่อมต่อกลับมาด้วยความเร็วอันน่าตกใจ!
แสงตกกระทบสะท้อนรอยคลื่นกระเพื่อมดูเหมือนคราแรกสุดอย่างไม่มีผิดเพี้ยน
คนตระกูลหนานที่กำลังตามเข้ามาถูกสกัดกั้นเอาไว้ด้านนอกโดยพลันด้วยถูกปิดประตูใส่หน้าอย่างจัง
“นี่ นี่…“
บรรดาคนที่พุ่งมาอยู่ด้านหน้าพยายามลองเปิดค่ายกลอีกรอบ ทว่าน่าเสียดายที่การกระทำนั้นกลับเสียแรงโดยเปล่าประโยชน์
VERIFYCAPTCHA_LABELประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
ขอบคุณมากค่ะ สนุกมากกกค่ะ...
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...