ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1943

สายตาของคนทุกผู้ล้วนจับจ้องไปที่ร่างของคนทั้งสอง รั้งรอผลแพ้ชนะอย่างใจจดใจจ่อ

ทว่ามีคนผู้หนึ่งที่ไม่ได้เห็นเรื่องนั้นอยู่ในสายตาเลยแม้แต่น้อย

คนผู้นี้ก็คืออี้เหวินเทานั่นเอง

หลังจากที่เห็นฉู่หลิวเยว่เรียกโล่ผสานนภาออกมา ในใจของเขาพลันวูบโหวงขึ้นมา จึงรอดูนางลงมือ

ทว่ากลับคาดไม่ถึงว่าฉู่หลิวเยว่ไม่เพียงแต่ไม่ลงมือ แต่กลับเรียกเฉินอีให้มาประมือกับหนานอีฝานกลางคันเสียได้

นี่ทำให้อารมณ์ของอี้เหวินเทาย่ำแย่ลงอย่างมาก

ทว่าบนสีหน้าของเขากลับไม่ปรากฏร่องรอยพวกนั้นแม้สักเสี้ยว ยังคงมองดูด้วยสีหน้าเรียบนิ่งดังเก่า

“คนสนิทผู้นี้ของฉู่หลิวเยว่นับว่าไม่ธรรมดาเลยจริงๆ”

เขาพลันเอ่ยปากขึ้นมา

ไม่ลงมือก่อน ไม่ลงมือหลัง แต่เลือกเวลานี้…

อีกทั้งจากที่เขาตรวจสอบดูตอนก่อนหน้านี้แล้ว พลังของเฉินอีผู้นี้เรียกว่ามิอาจประมาทได้จริงๆ

อี้เหวินจั๋วขมวดคิ้ว

“ได้ยินมาว่าเป็นคนที่ฉู่หลิวเยว่พากลับมาจากนอกอาณาจักรเสิ่นซวี่ ก่อนหน้านี้ไม่รู้เช่นกันว่าข้างกายนางจะมีบุคคลเช่นนี้อยู่ด้วย…”

สายตาของอี้เหวินจั๋วนั้นนับว่าไม่ด้อยเลย

ฉากที่เฉินอีรับการโจมตีเมื่อครู่ของหนานอีฝานเขาล้วนเห็นมันจนทะลุปรุโปร่ง

เขามั่นใจแน่แล้วว่าพละกำลังของเฉินอีมิอาจจะดูแคลนได้โดยเด็ดขาด!

ทว่ายิ่งเป็นเช่นนี้ ในใจของอี้เหวินจั๋วก็ยิ่งอัดอั้น

ฉู่หลิวเยว่ผู้นี้ชั่วร้ายเกินไปแล้วจริงๆ!

ทุกครั้งที่ทุกคนคิดว่าตัวเองรู้จักนางดีพอแล้ว นางก็จะทำเรื่องที่น่าตื่นตะลึงขึ้นมายิ่งกว่าเก่า เผยไพ่ตายในมือออกมามากกว่าเดิม!

อีกทั้งไม่รู้ว่าครั้งนี้…

ทันใดนั้นเอง!

เงาร่างร่างหนึ่งลอยทะยานออกมาจากเปลวเพลิงที่ลุกโหมปนเป!

ตึง!

ร่างของเขาหล่นร่วงลงพื้นอย่างรุนแรงจนเกิดเสียงดังกึกก้อง!

บรรดาฝูงชนต่างรีบตวัดสายตามองไป ยามเห็นใบหน้านั้นอย่างชัดเจนกลับต้องสูดลมหายใจหนาวเหน็บเข้าลึกๆ

…ผู้ที่ร่วงหล่นลงมาบนพื้นก็คือหนานอีฝานนั่นเอง!

ในตอนนั้นเขากำลังนอนแผ่ราบอยู่บนพื้น สีหน้าซีดขาว กระอักเลือดออกมาไม่หยุดหย่อน

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน