ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1954

………………..

“หึ”

เสียงหัวเราะเบาๆ ดังขึ้นอย่างไม่ปิดบัง

หนานซู่ไหวมองไปทางอี้เหวินเทาด้วยใบหน้าคล้ายยิ้มคล้ายไม่ยิ้ม

“ประมุขตระกูลอี้คำนวณแผนการได้ยอดเยี่ยมมาก เมื่อครู่ตอนที่ผู้เฒ่าอย่างข้ามาถึง เจ้ายังมีท่าทีไม่ใส่ใจ เอะอะก็บอกว่าจะทะลวงม่านพลังนี้เข้าไป แต่เหตุใดเมื่อผู้อาวุโสซั่งกวนและคนอื่นๆ มาถึง เจ้าถึงได้เปลี่ยนความคิดอย่างกะทันหันเช่นนี้ล่ะ?”

ทุกคนสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่า ตอนนี้สถานการณ์ได้เปลี่ยนไปแล้ว ต่อให้อี้เหวินเทาร่วมมือกับตระกูลหนาน ก็ยากจะเป็นฝ่ายได้เปรียบ

เหล่าผู้แข็งแกร่งระดับเทพศักดิ์สิทธิ์ที่ซั่งกวนจิ้งเชิญมาก็ไม่ได้มีดีเพียงฐานะเท่านั้น

หากต่อสู้กันขึ้นมา ใครเป็นฝ่ายแพ้ใครเป็นฝ่ายชนะ มองเพียงครู่เดียวก็รู้แล้ว!

อีกทั้งหลังจากศึกนี้เสร็จสิ้น ตระกูลหนานและตระกูลอี้จะต้องเสียหายมากมายแน่นอน

อี้เหวินเทาไม่ต้องการแบกรับความเสี่ยงเช่นนั้น ดังนั้นจึงเปลี่ยนความคิดในทันที โดยเสนอเงื่อนไขใหม่ขึ้นมา

แต่เมื่อได้รับคำดูถูกเหยียดหยามของหนานซู่ไหว อี้เหวินเทาก็รู้สึกโมโหเป็นอย่างมาก แต่ก็ต้องรีบระงับโทสะนั้นเอาไว้อย่างรวดเร็ว

ในตอนนี้เรื่องเหล่านั้นไม่ได้สำคัญอันใดแล้ว

ขอเพียงแค่ต้องหยุดเหตุการณ์เหล่านี้ พวกเขาถึงมีโอกาสที่จะพลิกสถานการณ์ได้!

และนี่ก็เป็นเพียงหนทางเดียวที่จะสามารถยึดครองท่าเรือดอกท้อได้!

เขาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วหันไปมองทางฉู่หลิวเยว่

“ซั่งกวนเยว่ เจ้าจะตอบตกลงหรือไม่?”

คนอื่นคิดอย่างใด เขาไม่สน เพราะว่ามันไม่สำคัญ

และในตอนนี้ฉู่หลิวเยว่ถือว่าเป็นผู้ครองท่าเรือดอกท้อ ถ้าเช่นนั้น หากจะถามก็ต้องถามนางคนเดียว!

นางจะเห็นด้วยหรือไม่ก็อยู่ที่นาง!

หลังจากนั้นริมฝีปากแดงของฉู่หลิวเยว่ก็ยกโค้งขึ้น ดวงตาเปล่งประกาย แล้วพยักหน้าเบาๆ

“ได้!”

…

ได้?

นี่นาง…ตอบรับแล้วอย่างนั้นหรือ?

ทุกคนแทบจะหยุดชะงักไป แม้กระทั่งคนส่วนใหญ่ภายในท่าเรือดอกท้อก็ยังเผยสีหน้าตกใจออกมา

เงื่อนไขนี้… นางควรปฏิเสธสิ เหตุใดนางถึงเห็นด้วยเล่า?

ด้วยสถานการณ์แบบนี้ เห็นได้ชัดว่าพวกเขากำลังเป็นฝ่ายได้เปรียบ ไม่จำเป็นจะต้องประนีประนอมกับอี้เหวินเทาด้วยซ้ำ!

“นายท่าน…เหตุใดถึงตกลงล่ะขอรับ?”

สือซานพูดพึมพำเสียงต่ำด้วยความมึนงง

เขาถามพร้อมหันไปมองเฉินอีที่อยู่ด้านข้างอย่างอดไม่ได้ แต่เขาก็พบว่าสีหน้าของอีกฝ่ายนั้นราบเรียบ เหมือนว่าไม่ได้มีความประหลาดใจเลย

“พี่ใหญ่?”

สือซานถามขึ้นอย่างอดไม่ได้

“พี่ว่า นายท่านกำลังคิดอันใดอยู่กันแน่?”

เฉินอีมีสีหน้าราบเรียบ เขาหยุดชะงักไปชั่วครู่ แล้วอธิบายขึ้นว่า

“ไม่มีอันใด”

“นายท่านก็แค่ไม่อยากให้ฐานที่มั่นที่เพิ่งทำความสะอาดสกปรกอีกครั้ง”

สือซาน “…”

“สามารถขจัดเรื่องออกไปได้โดยไม่ต้องใช้กำลังมาก นั่นก็เป็นเรื่องดีไม่ใช่หรือ?”

เฉินอีอธิบายต่อ

เขาเข้าใจความหมายที่พี่ใหญ่พูด

แม้ว่าตอนนี้ฝ่ายเขาจะมีผู้แข็งแกร่งระดับเทพศักดิ์สิทธิ์จำนวนมากกว่า และมีโอกาสชนะมากกว่า

แต่หากมีคนต่อสู้กันเป็นจำนวนมาก มันจะต้องสั่นสะเทือนฟ้าดินแน่นอน

ต่อให้สุดท้ายแล้วพวกเขาเป็นฝ่ายชนะ แต่พวกเขาก็ยังจะต้องจ่ายค่าตอบแทนไม่น้อย

หากเป็นการท้าดวลหนึ่งต่อหนึ่งกับอี้เหวินเทา ถ้าอย่างนั้นก็ประหยัดแรงและประหยัดเวลามากกว่า

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน